Ik kan niet zeggen dat ik er niet lang genoeg over na heb gedacht. Ver voor ik zwanger werd, was ik er al mee bezig. De naam voor ons kind. Verschillende namen kwamen er in mij op. Sommige namen streepte ik meteen door op het lijstje. En sommige bleven staan. Uiteindelijk kozen we een naam, de naam voor ons kind.
En toen ons baby’tje eenmaal geboren was, spraken we voor het eerst de naam hardop uit in het bijzijn van anderen. Het was even wennen. Eigenlijk voelde het heel onnatuurlijk. Dante, dit is Dante. Maar het eerste wat er door mij heen schoot was ‘dit is helemaal geen Dante!’ Is dit normaal? Dit onwennige gevoel? Zijn het mijn hormonen? Het zal er wel bijhoren is wat ik dacht. Ik moest er gewoon even aan wennen en liet mijn gevoel voor wat het was.
Een paar maanden gingen voorbij en iedereen noemde haar bij haar naam. Logisch, want we hebben haar die naam zelf gegeven. Zelf noemde ik haar meestal moppie of meissie. Haar naam uitspreken voelde nog steeds heel ongemakkelijk. Ik besefte me, we hebben de verkeerde naam gekozen! Ik kon maar niet wennen aan Dante bij mijn baby. Het klopte gewoon niet. Ik deelde dit met niemand, want ik voelde me zo dom. Ook een beetje schuldig, want ik was toch degene die ermee instemde? En waar gaat het nu eigenlijk over? Het is maar een naam.
Ik zocht wat erkenning op het internet door te googelen naar verkeerd gekozen namen. Wat bleek? Eén op de zes ouders krijgt spijt van de gekozen naam. Zo vreemd ben ik dus helemaal niet! Maar hoe ga je hiermee om?
Wat je kunt doen is de naam veranderen. Zoals de titel al zegt, niemand weet dat ik hiermee worstel. Dus officieel de naam veranderen van onze dochter is geen optie. Je kunt er ook voor kiezen om de tweede naam te gaan gebruiken als roepnaam. Alleen hebben wij ervoor gekozen om ons kind geen tweede naam te geven. Ook geen optie dus.
Zolang ik het niet bespreek met mijn naasten, is accepteren het enige wat ik kan doen. Accepteren dat ik de verkeerde naam gekozen heb. En ik weet nu wel, mocht ik nog een kindje krijgen, dan wacht ik met het geven van de naam tot na de geboorte.
Afbeelding moeder en kind: Alena Ozerova/Shutterstock