Ik leer mijn kinderen graag dingen. Het liefst leer ik ze zo zelfstandig mogelijk te zijn, maar voordat ze op dat punt zijn, moet ik ze eerst dingen leren. In het begin was daar het leren lopen, leren poepen op de wc, leren ‘dank je wel’ zeggen. Gewoon simpele dingen. Hoewel ‘dank je wel’ soms verdomd lastig blijkt te zijn.
Nu zijn we in de fase beland waar het ‘dingen leren’ tot een hoger level stijgt. Soms stijgt het even boven mijn hoofd en weet ik niets anders te zeggen dan: ‘vraag maar aan je vader’.
Dit hogere level vergt namelijk een aantal eigenschappen en die eigenschappen ontbreken weleens bij mij.
Geduld
Zoals de eigenschap ‘geduld’. Deze eigenschap heb je dubbel en dwars nodig op het moment dat je kind leert lezen. Oké, je had het ook al nodig toen hij zijn veters leerde strikken, maar van dat leerproces kon je nog weleens gewoon weglopen. Wanneer je kind leert lezen, moet je ernaast zitten en aanhoren hoe hij zit te klungelen met de letters en de woorden die hij nog geen twee seconde daarvoor hardop uitsprak. Hoe vaak de woordjes ‘de, het of een’ ook in een alinea staat, telkens moet het weer opnieuw ontcijferd worden.
Ja mijn geduld wordt op de proef gesteld, maar het liefst sluis ik het door en opper ik ‘lees maar met je vader’.
Energie
Denk je dat je laag zit in je energielevel wanneer je in de tropenjaren zit? Wanneer de kinderen ouder zijn, zijn er bij jezelf ook een paar jaartjes bijgekomen en je energie gaat in ups en downs. De mijne gaat verschrikkelijk down wanneer ik moet voorlezen. Het liefst lees ik op rijm, dat bekt wel lekker makkelijk. Maar mijn oudste dochter is het rijmelarij inmiddels wel een beetje ontgroeid. Op advies van de juf, in verband met haar niet zo grote woordenschat (ja, je zou het niet verwachten als je haar hoort tetteren de hele dag door), lezen we voor uit de boeken van Roald Dahl. Of eigenlijk, leest haar vader voor uit de boeken van Roald Dahl, want ik kan het niet. Ik kom niet verder dan één bladzij monotoon voorlezen.
Kennis
En puntje drie in dit hogere level dingen leren is dat je enige kennis van dingen moet hebben. En inmiddels ben ik op het punt beland dat ik soms gewoon dommer ben dan een negenjarige. De tafels oefenen? Uhh, vraag maar aan je vader! Het voltooid verleden tijd deelwoord, hoe zat dat ook alweer? Nou, vraag maar aan je vader! Hoe je die ene instelling op de computer moet veranderen? Serieus schat, vraag maar aan je vader.
Eén voordeel, ik denk dat de zelfstandigheid in dit hogere level zeer gestimuleerd wordt. Los het lekker zelf op en vraag het anders maar aan je vader.
En als jullie wat drinken of wat te eten willen, dan hoor ik het wel. Maar dan wel even netjes ‘dank je wel’ zeggen hè.
Afbeelding: Shutterstock
