Ik wist het al na de eerste, maar kon m’n vinger er niet precies op leggen. Nu na de tweede is het overduidelijk: Ik vind die eerste anderhalf jaar toch verdomde zwaar!
De tweede keer was ik al niet zo enthousiast meer om de zwangerschap in te gaan, omdat ik me nog goed kan heugen dat het niet allemaal zo tof is. Ik keek zeker niet uit naar de super slechte nachten (om alvast voorbereid te zijn zeggen ze dan, ammehoela) en het verschrikkelijke dat-had-ik-van-niemand-nog-gehoord maagzuur. Natuurlijk, strakke jurkjes en je buik niet hoeven inhouden zag ik wel weer zitten.
Maar dan, na al die weken ploegen is nummer 2 er dan eindelijk. En, baby’tjes zijn super schattig! Zo klein, zo zacht, zo lief maar oh zooo vermoeiend!