ziek zijn

Overige

Klaar mee!

Er is geen scenario dat zich niet heeft afgespeeld in mijn hoofd de afgelopen week. Na het bingewatch-en van de Twilight reeks waren zelfs vampiers en weerwolven niet uitgesloten van mijn doemdenk scenario’s. Ik ging van relaxt en alle vertrouwen naar gekmakende slecht nieuws-gedachtes en dat allemaal binnen een fractie van een seconde.

Vandaag was ik helemaal klaar met al het emo-gezwam in mijn hoofd. Kom maar door met het nieuws. Ik kan het aan.

Ik lees nog wat oude blogs terug. ‘Het is klaar’. Grappig, dat ik dat toen dacht. Het is klaar, niet wetende dat het eerste jaar na zo’n behandeling ook nog heel zwaar zou vallen en zo emotioneel zou zijn. Zo ‘klaar’ voelde het helemaal niet dat jaar na de behandeling. Maar na dat eerste jaar geloofde ik erin. Een jaar was hét weggebleven, de kans dat de tumor terug zou komen, werd kleiner en kleiner. En nu, ruim drie jaar verder, was het boek bijna uit, het laatste hoofdstuk in zicht.

Maar dat boek werd nog even keihard in m’n gezicht geklapt. Zou er dan toch een vervolg komen? Een boek kinderkanker 2.0?  Lees meer
Voor mama, Overige

Mama is ziek versus papa is ziek

Het is duidelijk. Het griep-seizoen is in volle gang. Het heerst, zoals we dat medelevend naar elkaar knikken. En tijdens dit seizoen moeten heel veel moeders er helaas ook aan geloven. En nee, het is niet toegestaan. Want die avondmaaltijd moet toch op tafel komen, er moet iets met die kinderen gebeuren en ja, ook die hond blijft je vragend aankijken.

En daar is dan de man, die ook getroffen wordt door die nare, helse griep…

Sorry, ik kon het niet laten om een ‘mama is ziek versus papa is ziek’ te maken.

Als papa ziek is

– Hele dag in bed
– Te ziek om te eten
– Draagt zijn pyjama
– Komt niet in contact met de kinderen om te voorkomen dat ze ook ziek worden
– Koorts, hoofdpijn, keelpijn, loopneus, ijlen, kreunen, hoesten en kuchen
– Ziek gemeld op het werk
– De kinderen weten papa is ziek
– Nog meer ijlen, kreunen en hoesten
– Krijgt zelfgemaakte soep opgediend
– Slaapt wat bij in een stille kamer, comfortabel in bed
– Zet een zak bevroren erwten op zijn voorhoofd
– Roept om zijn moeder voor medeleven
– De tijd staat stil als hij ziek is
– Duur van het ziek zijn: gaat nooit meer over
– Duur van het ziek zijn in werkelijkheid: één dag

Versus…

Als mama ziek is

– Ligt ook in bed… ’s nachts
– Te druk om te eten
– Draagt gewoon kleding
– Vermijden van de kinderen, hoe dan? En waarom? Zij hebben je tenslotte aangestoken
– Symptomen? Welke symptomen?
– Ziek melden? Droom lekker verder
– Kinderen weten niet dat mama ziek is
– Neemt nog maar een wijntje
– Pakt een blik soep
– Doet een dutje op de bank terwijl de kinderen om drinken vragen en over haar heen hangen
– En ook nog op haar hoofd gaan zitten
– Belt haar moeder als ze zich weer beter voelt
– De tijd blijft maar doordraaien als zij ziek is (de was ook)
– Duur van het ziek zijn: ziek zijn?
– Duur van het ziek zijn in werkelijkheid: twee weken

Afbeelding zieke man: Shutterstock
Columns, Voor mama

De kleine lettertjes: Moeders kunnen niet ziek zijn

Er is een onaangename gast hier in huis binnen gedrongen. Genaamd griep. Al een paar dagen heb ik koude rillingen en toen ik gisteravond mijn tanden aan het poetsen was, stond de 7-jarige plots achter mij met de mededeling dat ze moest ‘kotsen’. Wat heerlijk dat een 7-jarige dat netjes in het toilet doet! Het is al ranzig genoeg. Ondanks dat ik zelf ook bijna over mijn nek ga, probeer ik mezelf staande te houden.

Ergens in het boek der moederschap staat namelijk met kleine lettertjes geschreven:

Moeders kunnen niet ziek zijn.

Als (fulltime) moeder ben ik weleens strontjaloers op de man als hij ziek is. Hij stuurt zijn collega’s een berichtje dat hij niet komt en duikt zijn bed weer in (wat overigens ook volkomen terecht is), om ‘lekker’ uit te zieken. Voor een moeder is dat over het algemeen genomen een onhaalbare zaak. De kleintjes moeten ontbijten en naar school gebracht worden. De peuter wil aandacht en een avondmaal komt vrijwel nooit aangewaaid.

Nee het beste wat een moeder kan doen, is ontkennen. Blijven ontkennen. We weten allemaal dat het uiteindelijk onhaalbaar is, maar wat moet ik anders?

Want al zou ik even onder de wol duiken, dan komen de kleintjes om de vijf minuten vragen of ik me weer wat beter voel, ze willen namelijk wat te drinken. Ze zijn hun sokken weer eens kwijt. Of ze kunnen opeens een kunstje wat ik écht moet zien.

Daarbij, wie maakt er een lekker bouillonnetje voor me klaar?

Soms, heel soms wil ik zelf weer even kind zijn. Met een moeder die mij in de watten legt. Een appeltje voor me schilt, paracetamol voor me klaar legt, me instopt onder een dekentje en ondertussen de boel even draaiende houdt.

Maar ja… ergens in het boek der moederschap staat nou eenmaal met kleine lettertjes geschreven: moeders kunnen niet ziek zijn. 

Afbeelding: Shutterstock