Eens in de zoveel tijd schrijf ik een blog op deze site. Als ik iets bijzonders meemaak, in mijn drukke leven en de tijd vind dit van mij af te schrijven. En ik maak wat mee… En tijd zat! Na het verhaal van de kut operatie nu het vervolg.
Herstel van een verzakking operatie
Moeders zijn onmisbaar, of valt dat wel mee? Het herstel van mijn verzakking operatie gaat nu goed. De eerste twee weken waren vreselijk. Extreem moe, veel pijn en aanhoudend bloedverlies. De eerste dagen kon ik niks. Buiten het feit dat mij was aangeraden heel rustig te doen, kon ik ook niet anders. Na het douchen was ik te moe om mij aan te kleden. Omdraaien in bed was gruwelijk pijnlijk. En dan de kinderen die een knuffel wilden, bij mij in bed klommen en hun knietjes bijna in mijn buik planten. Ai! Het is fijn om door de ergste periode heen te zijn.
Hoe dat is gelukt? Een strakke planning, daar ben ik altijd wel van. Precies weten wat er moet gebeuren, gym, zwemles, oppashulp alles staat op de kalender. Elke ochtend brengt mijn moeder de kinderen naar school. Om half 8 is ze bij mij, op dat moment gaat manlief de deur uit. Half suf roep ik iets over een gymtas. ‘Staat al klaar’, hoor ik terug. Als de kinderen mij om kwart over acht een knuffel brengen, constateer ik nieuwe kledingcombinaties, maar ik ben te duf om er iets van te vinden. Lees meer
