vergelijking

In het verleden, eigenlijk al vanaf mijn pubertijd, heb ik er vaak over nagedacht. Ik wist het, ik wil het! Het volgende moment besefte ik mij dat ik er de rest van mijn leven aan vast zou zitten en veranderde nooit meer van gedachten.

80% van de mensen met een tattoo krijgt spijt.

Ik ben nog steeds blij dat ik het gedaan heb. Zoals ik mezelf nu zie, past het helemaal bij mij.

Eigenlijk kun je het nemen van een tattoo prima vergelijken met het krijgen van een kleintje. Er komt een dag dat je besluit en voelt, ik ga ervoor, of niet.

Hier zijn 9 angstvallige overeenkomsten tussen het nemen van een tatoeage en het krijgen van een kleintje.

– Een tatoeage is voor altijd. Een kleintje ook. Behalve dat je een tatoeage weg kan laten halen. Is voor mij geen denken aan. Ik hou zo van allebei!

– Zien mensen zo’n rijkelijk gevulde sleeve? Dan behoor je tot de groep “ASO”. Zien mensen je borstvoeding geven, dan zal je wel tot de borstvoeding- en bakfietsmaffia behoren. Mensen zullen hun oordeel klaar hebben. Ik zelf vind dat een erg “ouderwetse” gedachten. Beide heeft de volledige vrijheid in mening en is terug te vinden onder alle niveaus.

– Als je er eenmaal één hebt, is het banen-aanbod een stuk beperkter geworden. Helaas gebeurt dit nog steeds. Nooit geweten dat intelligentie iets te maken heeft met de liefde voor de kunst van het tatoeëren. Nu nog personeelszaken overtuigen.

– Een tatoeage versiert je lichaam. Een baby ook. Tenzij je het ziet als ruïneren.

– Het is altijd duurder dan je in gedachte had. Maar een hele leuke reden om te sparen. Need I say more?

– Wil je er zelf echt één, of wil je er misschien één omdat iedereen er één heeft? Ik mag hopen dat je er in beide gevallen heel goed over nagedacht hebt!

– Je weet dat het, als je er eentje neemt (of krijgt), hoe je het ook went of keert, pijn gaat doen. De pijn verdwijnt en het plezier blijft.

– Je denkt te weten dat je er één wilt, en als je er eenmaal aan gewent bent, wil je er meer. komt er ooit een einde aan? Helaas is het krijgen van kinderen beperkt en is het verlangen naar meer, mijn wens waren er vijf maar ben gelukkig en dankbaar met twee. Dus dan maar verder met tatoeëren.

– Op het moment dat je ze hebt ben je laaiend enthousiast, maar denk je er 15 jaar later nog steeds zo over? Zeker weten! Mijn oudste dochter is inmiddels 13 jaar en mijn eerste tattoo 24 jaar. I will always love them.

P.s. Dit is een contradictie op: Angstvallige overeenkomsten tussen een tattoo en een kleintje – deel 1

Liefs,
Diana