vader

Voor mama, Kind

Hoe regel je een girls-night-out met het thuisfront?

Voordat ik kinderen kreeg had ik geen idee dat ik mezelf zo goed kon wegcijferen. Ik kom namelijk vrijwel nooit op de eerste plaats te staan. De kinderen staan op de eerste plaats, over het algemeen de man op de tweede en daarachter aan komt (als ik geluk heb) ik, de moeder. Soms is het weleens een innerlijke strijd. Want ik wil ook weleens geen moeder zijn. Niet continu aan de kleintjes denken. Maar de gedachte alleen al geeft me een schuldgevoel. En dat schuldgevoel verdwijnt als ik de kleintjes weer op hun troon zet.

Maakt het me een fantastische moeder? Geen idee. Het maakt me in ieder geval een waardeloze ik. Het is tijd voor verandering. Tijd voor een ‘girls-night-out’! Tijd voor een avond in mijn broek pissen van het lachen. Tijd voor een onbetaalbare avond met mijn bff’s.

En nu is de vraag, hoe gaan we zo een nachtje weg organiseren zonder dat het thuisfront ten ondergaat aan dit moederloze weekend?

Maak een draaiboek

Wil de man graag instructies betreft het reilen en zeilen binnen het gezin? Maak een minuut tot minuut schema. Een stappenplan. Leg stapeltjes kleding klaar. Plak hier en daar een post-it met eventuele adviezen en waarschuwingen als: ‘Vraag van te voren hoe de peuter haar brood gesneden wil hebben! Niet goed gedaan? Doe het opnieuw!’

Hij is geen idioot

Oke, je moet hem misschien niet gaan vragen om biologische, verantwoorde maaltijden te gaan bereiden. De kans is groot dat het een puinhoop wordt in huis, als dat het al niet was. En je kleintjes lopen er misschien bij alsof ze zo bij een carnavalsoptocht kunnen aansluiten. Maar hij is de vader en hij kan het prima in zijn eentje handelen.

En anders belt hij zijn moeder.

Hij belt zijn moeder.

Dus, weg met het schuldgevoel en boeken dat nachtje weg met de meiden! Het zal iedereen goed doen.

Afbeelding: Shutterstock
Columns, Ja papa, Voor papa

Moe van het opvoeden

Ik ben moe, want dat opvoeden valt niet mee.

Wij hebben de laatste jaren al heel wat meegemaakt met onze drie kleintjes. Toen we er nog maar één hadden, vonden we het al een ramp als zij een griepje had. Maar nu, met drie kleintjes en de medische geschiedenis die we het afgelopen jaar opgebouwd hebben, zijn we door de wol geverfd. We zijn een lopende medische encyclopedie en kennen alle huis-, tuin- en keukenmiddeltjes voor de heersende ziektes. Wij draaien ons hand niet met meer om voor een griepje of de waterpokken. Spuugt een van de kleintjes ’s nachts ons bed onder, dan kan er gewoon ’s nachts gedoucht worden, maken we het bed opnieuw op en wachten we rustig af tot het bed opnieuw onder gespuugd wordt. Dan maar een nachtje wat minder slaap, morgen is er weer een nacht. Nee, op medisch gebied behoren wij tot de top van de amateurs… We raken niet zo snel in de stress. We volgen de standaard routines en als het nodig is, hebben we een goede huisarts en onze contacten op de kinderafdeling in het ziekenhuis…

Maar de rest van dat opvoeden, hoe moet dat dan?

Waarom zijn kinderen het nooit eens met het eten dat geserveerd wordt? Waarom springen ze door het hele huis, als je zelf geen sprankje energie hebt? Waarom zijn ze niet vooruit te branden als je met ze weg wilt? Waarom doen ze altijd het tegenovergestelde van wat je vraagt? Waarom willen ze een konijn als jij een hond wilt? Waarom willen ze niet luisteren als jij praat? Waarom praten ze als jij niet wilt luisteren? Waarom drinken ze hun drinken niet gewoon op, maar gieten het standaard elke dag wel een keer in hun t-shirt? Waarom stoppen ze hun eten nooit gewoon in hun mond, maar verspreiden het op de vloer rond hun plek aan tafel? Waarom vragen kinderen de hele dag om snoep? Waarom slapen ze nooit eens een keer de hele nacht in hun eigen bed? Waarom willen ze altijd op rubber laarsjes lopen? Waarom willen ze nooit hun jas aan als het koud is, en juist wel een jas aan als het bloedheet is?

Het moet haast wel aan de ouders liggen. Want bij anderen gedragen onze kleine monstertjes zich altijd voorbeeldig… natuurlijk…

opvoeding
Columns, Kind

Narcistische kindjes…

Oké, en nu allemaal stoppen met zeggen dat je kind zo bijzonder is, daar krijgen ze namelijk narcistische trekjes van. Blijkt uit onderzoek. Naast de genetische aanleg voor narcisme, blijken ook vooral de kinderen die vaak van hun ouders te horen krijgen dat ze specialer zijn dan anderen, bovengemiddeld hoog scoren bij de onderzoektestjes. Dat verzin ik niet, de onderzoekers van de Universiteit van Amsterdam melden dat.

Narcistische kindjes dus… Kindjes met een doorgeslagen gevoel van eigenwaarde. Wat zullen de opvoed-goeroes daarvan vinden, vraag ik mijzelf meteen af?

Moeten we nu alle tekeningen die nergens op lijken met de grond gelijk maken? Of moeten we bij elke tekening zeggen ‘Oh leuk, maar denk maar niet dat je talent voor tekenen hebt.’ Of blijven we lekker doorgaan met het kweken van narcistische kindjes?

Mag ik naast het straffen, de kinderen nu ook al niet meer belonen met een flink compliment? Straks lopen ze erbij als een narcist met een veer in hun reet.

Of moet ik tegen mijn kleintjes zeggen dat ze speciaal zijn, maar wel net zo speciaal als het buurjongetje en als Gerdien van de hoek. Oh ja en net zo speciaal als dat irritante ventje uit zijn klas. Want ze moeten natuurlijk niet gaan denken dat ze specialer zijn dan anderen!

Nou ja, het blijkt maar weer dat opvoeden helemaal niet zo gemakkelijk is als het lijkt. Want hoe je het ook doet, er komt altijd wel weer een onderzoekje boven drijven waaruit blijkt dat je het helemaal verprutst. Zelfs wanneer je je kind speciaal probeert te laten voelen…

Afbeelding: Shutterstock / Creativa Images

Ja papa, Kinderen

Kinderen stellen vragen

Kinderen stellen vragen. Héél veel vragen. Nee, in het begin nog niet natuurlijk, eerst moeten ze leren praten. Het begint zo schattig met een paar woordjes en dan ineens verandert je kind in een soort pratend Duracell konijn. Het praten begint zodra je kind wakker wordt en houdt pas op als het ’s avonds slaapt.

De eerste twee jaar leer je je kinderen lopen en praten. De daarop volgende zestien jaar hoop je dat ze eindelijk eens stilzitten en stil zijn.

Zodra een kind een beetje kan praten begint het vragen te stellen. De vragen behelzen niet veel meer dan wie, wat en waarom. Dus ”wie is dat?” ”wat is dat?” en ”waarom is dat?”. Daar kun je nog wel wat mee, maar op een gegeven moment worden de vragen natuurlijk moeilijker.

Toen mijn kleuter vier was vroeg ze me op een avond “Papa, waarom is de lucht ‘s avonds zwart?”. Moest ik hier antwoord op geven? De vraag was moeilijk, zou ze een serieus antwoord begrijpen? Ik besloot een poging te wagen.

“Nou kijk, de zon draait om de aarde. En als de zon aan de andere kant van de aarde staat, dan valt het licht op de andere kant van de aarde. Daar is het nu dag en hier is het nu nacht.”, zeg ik. Mijn kleuter is tevreden met deze uitleg en ik krijg een “Oh, ok!” ter bevestiging. Daarmee lijkt de kous af te zijn.

De volgende dag vertel ik dit aan mijn collega’s en die geven mij meteen een lesje sterrenkunde. De aarde heeft een draaiing om haar as en de aarde draait ook nog om de zon. De draaiing van de aarde om haar as zorgt ervoor dat het hier dag en nacht is. Het is duidelijk, ik zat er nogal naast, maar zal het onthouden.

Een paar weken later vraagt mijn kleuter ineens: “Papa, de zon draait toch om de aarde? Daarom is het hier nu toch donker en ergens anders nu licht?”.

Ok, mijn kleuter is dus in staat om antwoorden op moeilijke vragen te onthouden. Zal ik haar nu uitleggen dat mijn antwoord niet helemaal klopte? Nee, ik hou de illusie dat papa’s alles weten gewoon nog even in stand. Dit keer maak ik me er gemakkelijk van af: ”Dat klopt schat!”.

Er komt een dag dat mijn kleuter te moeilijke vragen gaat stellen, maar ik ben voorbereid. ”Google dat maar even lieverd!”

Kinderen, Prikbord

Vader van vier

Heb je altijd al willen weten hoe het is om een vierde baby te krijgen? Jim Gaffigan een Amerikaanse stand-upkomiek vertelt je hoe dat gaat. Het is in ieder geval een mooie opvolger op ‘Moeder van drie’

En voor de ouders van vier, herkenbaar?

https://www.youtube.com/watch?v=GEbZrY0G9PI

Baby, Kinderen

De leukste… kinderen van 2014

We weten nu dat ouderschap gepaard gaat met humor, het liefst een flinke dosis humor. Maar het leukste zijn toch altijd nog die kleine (irritante en ó zo schattige) bloedjes van ons. Want hoe vreselijk we ze af en toe achter het behang kunnen plakken, achteraf (en soms tijdens) liggen we in een deuk om sommige situaties waarin we met ze verzeild raken.

Dus vandaag; De leukste kinderen van 2014!

In 2013 werd het woord ‘Selfie’ in de Dikke van Dale opgenomen. Inmiddels hebben heel veel kleintjes de selfie ook ontdekt. Ik ben hem weleens tegengekomen op m’n telefoon. Jij ook?

 

‘Fotobom’, genomineerd als woord van het jaar 2014. Ik kijk er liever naar, want ik lig in een scheur om sommige die voorbij komen. Ook die van de kleintjes zijn zeer vermakelijk…

 

Dit kleintje kijkt ongeveer net zo blij als ik, als ik dit soort voedsel op tafel zie staan.

Het is geen etalagepop maar een dreumes die overduidelijk in zijn lik-fase (ja dat bestaat) zit.

Duidelijk een gevalletje ‘ongewenst in beeld’

Maar ook in de ‘You-Tube scene’ zijn er behoorlijk veel lollige, getalenteerde en vermakelijke kleintjes te vinden.

Eentje die het hele world wide web is overgegaan; de vader-dochter ‘Let It Go’ versie. Heerlijk die overgave!

De tranen rolde over mijn wangen bij het zien van de ‘Jimmy Kimmel – I Told My Kids I Ate All Their Halloween Candy’

En dit lachje dan! Als je binnen 30 seconde niet meelacht, dan heb je écht een zware dag!

https://www.youtube.com/watch?v=PcqPKiNIzww

En als je dit meisje tegenkomt tijdens je ochtendhumeurtje, dan kan je dag niet meer stuk!

 

 

Baby, Uit het nieuws geplukt

De vierling is er!

Weet je dit verhaal nog? Ashley en Tyson zouden na jaren proberen zwanger te worden, de papa en mama worden van twee ééneiige tweelingen. En nu is het zover. De droom van dit stel, vader en moeder worden van een kindje, is dubbel en dwars uitgekomen. Vanaf nu zijn zij de trotse ouders van vier dochters met donker haar! Mooi nieuws toch?

Wil je het stel en de vierling volgen? Op hun Facebookpagina plaatsen ze regelmatig een update.

Netflix

Marco Polo vs Ontdekkingsmoeke

Ik beschouw mezelf als een echte ontdekkingsreiziger, een avonturier en een superheld. Het gezinsleven met drie kinderen en een hond is niet niks. Even naar de supermarkt voelt met drie kinderen als een gevaarlijke tocht door de jungle en bovendien, laat dat ’even’ maar achterwege. Een ritje naar Zuid-Frankrijk met drie kleine koters achterin voelt als een expeditie met de Beagle. Het is een heel avontuur om mijn kleintje naar school te brengen, ook al hoeven we slechts één straat over te steken. En als de peuter weer eens wil stoeien, trek ik al mijn kung-fu-vechtkunst uit de kast om een verpletterende indruk op hem te maken. Wat als de vuilnisbak vol zit, waar moet ik die poepluiers nu laten? En waar is de afstandsbediening van de Apple TV eigenlijk gebleven? De kinderen worden helemaal gek als ze vanmiddag geen Netflix kunnen kijken. Je wilt niet weten wat een moeder op een doordeweekse dag allemaal meemaakt én hoe vindingrijk ze moet zijn.

Maar nu ik de trailer van de nieuwe topserie van Netflix gezien heb, besef ik dat mijn avonturen eigenlijk maar heel burgerlijk zijn. Ze vallen in het niet bij de avonturen van een echte ontdekkingsreiziger. Dit wordt de volgende serie, waar ik heerlijk bij ga wegdromen. Spanning, avontuur, romantiek. Ik ontvlucht mijn dagelijkse avonturen en ga op ontdekkingsreis met… Marco Polo.

Naar verwachting wordt Marco Polo de nieuwe topserie van Netflix. Het belooft een spectaculair avontuur te worden met deze ontdekkingsreiziger, waarin we teruggaan naar het China van de 13e eeuw. Een land waar vechtsport, politieke spelletjes en seksuele intriges aan de orde van de dag zijn. Dit is wel even wat anders dan een ontdekkingstocht met een tweejarige, dus ik kijk er naar uit!

https://www.youtube.com/watch?v=bFJaOTHBKcw

Geen categorie

Justin Timberlake wordt vader!

Ik ben nog maar net bijgekomen van de bevalling van ‘Boyband-Guru’ Robbie Williams, maar de volgende Boyband-boy dient zich aan om een vrouw door de bevalling heen te gaan loodsen! De geruchten gingen al wat langer, maar nu lijken ze het niet langer te kunnen ontkennen. Justin Timberlake en Jessica Biel verwachten een eerste kindje!

Zal Justin Timberlake straks ‘Cry me a river’ gaan zingen naast zijn bevallende vrouw? Of is hij meer van de ‘What goes around… Comes around’? We zullen zien. Voor nu in ieder geval een fijne zwangerschap toegewenst!

 

Vanaf april 2007 hadden Justin Timberlake en Jessica Biel, maar na vier jaar ging het stel uit elkaar. Later kwam de verzoening en trouwde ze op 12 oktober 2012.

Ja papa, Netflix

Grrr… Netflix!

De vakantie is weer voorbij, en hoewel het fantastisch was, eindigde onze vakantie met een zwaar geïrriteerde peuter…

Op een regenachtige dinsdag besloten we dat onze vakantie toch echt voorbij was. Nadat we de auto en dakkoffer hadden volgepropt met een tent en alles wat je bij het kamperen nodig hebt, bleken er nog net drie plaatsjes voor de kinderen te zijn en, wonder boven wonder, pasten we zelf ook nog in de auto. We waren wel vijf uur verder, maar uiteindelijk reden we aan het eind van de middag, vanaf de camping in Zuid-Frankrijk de nacht en Nederland weer tegemoet.

Toen we na een fastfooddiner nog zo’n acht uur rijden voor de boeg hadden, vertoonden de kinderen nog geen verschijnselen van vermoeidheid. We besloten om de vrede in de auto te bewaren, door wat moderne hulpmiddelen tevoorschijn te halen.

De kleuter op de derde zitrij mocht filmpjes kijken op een tablet. De peuter op de tweede zitrij kreeg een portable dvd-speler in zijn handen gedrukt en de minipeuter kreeg een iPad met daarop wat spelletjes.

Op een gegeven moment begon de minipeuter te mopperen. Vrouwlief zat achter het stuur, dus ik wurmde me half over de stoelen heen, om te kijken wat er loos was. Was het spelletje vastgelopen? Nee, de jongedame probeerde, waarschijnlijk op zoek naar een van haar lievelingsfilmpjes, Netflix te starten. Ik legde haar uit dat je op onze iPad voor Netflix een WiFi verbinding nodig hebt, en dat we die in de auto niet hebben. En stel dat we die wel hadden, dan was Netflix in Frankrijk niet beschikbaar… „Maar morgen, lieverd, mag je thuis weer Netflix kijken! Speel nu maar weer even een spelletje.”

Mevrouw leek niet heel blij met dit nieuws, maar begon weer wat op de iPad te klikken. Ik liet me weer in de voorstoel zakken. Af en toe liet de minipeuter nog wat gegrom horen vanaf de achterbank, maar ik besloot er niet te veel aandacht aan te besteden. Na een half uur begon ik me toch af te vragen wat het gegrom inhield. Met wat moeite kon ik zien hoe ze Netflix opstartte, de melding dat er geen internet was wegklikte, even gromde en Netflix weer afsloot. Daarna startte ze Netflix weer op, klikte de melding weg, gromde weer geïrriteerd en sloot Netflix weer af…

Tja, wat heb je als tweejarige tegenwoordig nog aan een iPad zonder Netflix?! Ik weet het ook niet…