Mijn kleintjes kunnen inmiddels zeer goed omgaan met teleurstellingen. Het is niet dat ik ze dat heb aangeleerd, of bewust met teleurstellingen in aanraking laat komen. Het gebeurt gewoon in het leven. En ja, het gebeurt ook gewoon met een moeder als ik.
Ja, ik stel ze weleens teleur. En niet alleen met het antwoord nee.
Zo stelde ik mijn kleintjes afgelopen voorjaar zeer teleur toen we heel enthousiast aan een moestuintje begonnen en ik binnen twee weken dat tuintje volledig heb laten verzuipen. Sorry kleintjes. Geen boontje dat hier nog groeien gaat en de aardbeitjes moeten we toch ook gewoon bij de supermarkt halen. Groene vingers? Sorry, ik heb ze niet.
Ik stel mijn kleintjes ook regelmatig teleur als ik samen met hun het oudpapier ga wegbrengen. Telkens weer zien mijn kleintjes dat de helft van het oudpapier bestaat uit eigen handgemaakte knutselwerken. Knutselwerken waar ze uren op hebben zitten ploeteren. En ik, hun bloedeigen moeder, die het zo bij het oudpapier flikkert. Wat een teleurstelling. Lees meer