Het verhaal van de Tandenfee

Het verhaal begon een aantal jaren geleden. Mijn oudste dochter was een jaar of vijf en haar mond was toe aan een nieuw gebit. Oftewel, ze begon met wisselen. Tanden wisselen is voor kinderen iets groots, iets magisch. Zelfs wanneer ze tijdens een filmpje van Tom en Jerry zien dat Tom al zijn tanden eruit knalt nadat hij tegen de muur botst, wordt er enthousiast gereageerd: ‘oh wat leuk voor Tom, al zijn tanden zijn eruit!’ Enfin, na lang wrikken aan haar eerste wiebeltand was het zover. Trots als een pauw liet ze me haar eerste troffee zien; haar tand!

En daar ging het fout. 

Lees meer

Oh wat leuk! Al zijn tanden zijn eruit…

Als je een kleintje in de tandenwissel-fase hebt, dan hoef ik je niet te vertellen hoe trots een kind op zijn of haar eerste wiebeltand zal zijn. De spanning van zo een nieuwe belevenis zit er dan behoorlijk in. Het ene kind vindt het wel prima en blijft er mooi vanaf, het andere kind (mijn kind) begint er aan te wiebelen als een malle en stopt niet totdat die tand verwijderd is. Want wat is er nou mooier dan de volgende dag je vriendjes en vriendinnetjes dat charmante gat in je mond te showen? Voor een 6-jarige helemaal niets!

tandloos

Dat is nu dus een van de mooiste dingen in haar wereldje… “tanden eruit”. En dat bleek laatst maar weer toen ze naar haar nieuwe DVD The Tom and Jerry show* aan het kijken was. De eindeloze strijd tussen die twee gaat er af en toe bijzonder hardhandig aan toe en dit keer liep Tom heel hard tegen een muur. Zo hard dat al zijn tanden eruit vielen. De 6-jarige reageerde vol enthousiasme: “Oh, wat leuk voor Tom! Al zijn tanden zijn eruit!”

* De DVD met 13 gloednieuwe afleveringen en The Tom & Jerry Show – Funny Side Up met 14 afleveringen is inmiddels alweer een tijdje uit op de markt, maar aangezien deze twee tijdloos zijn, is het een aanrader voor elk seizoen.

TOM&JERRY SHOW S1.1_DVD NLFR_3D

De tandenfee

Onze tandenfee is heel hard op haar achterhoofd gevallen. Dat denk ik tenminste. Kreeg ik vroeger van haar een kwartje voor een tand, mijn kleintje kreeg laatst een cadeau waar Sinterklaas zich niet eens aan waagt. Er lag nota bene een heel groot spel onder haar kussen. Je zou toch zeggen dat die tandenfee gek geworden is? De kleine vindt dit natuurlijk helemaal geweldig en hoewel ze al fan van de tandenfee was, is ze nu écht fan.

Nu moet ik zeggen dat de inzet van mijn kleine meid ook prijzenswaardig is. Zij geniet met volle teugen van haar losse tanden. Voelt zij een klein beetje speling in een tand, dan begint ze er met twee handen aan te trekken. Begint ze gewoonlijk keihard te krijsen bij een druppeltje bloed uit een schrammetje, als haar loszittende tand een paar druppeltjes bloed geeft, is het juist een aanmoediging om vooral nog even door te wrikken. Als de tand uiteindelijk geen krakende geluiden meer geeft, maar leuk rondjes draait in haar mond. Speelt ze er nog een uurtje mee, en als dat begint te vervelen, trekt ze tand koelbloedig uit haar mond en komt ons triomfantelijk melden dat we wel even “Hoera!” mogen roepen.

Ikzelf kan dit nauwelijks aanzien, de krakende geluiden en de tanden scheef in haar mond, het continue aan de tanden zitten. Het geeft mij koude rillingen. Ik kijk nog liever een horrorfilm waarin mensen met kettingzagen achterna gezeten worden.

Maar de kleine is nu de allergrootste fan van de tandenfee en haar inzet is ruim beloond. Een volgende keer wordt het ritueel er dus vast niet beter op, daarom tref ik mijn eigen voorbereidingen voor een volgende losse tand. Ik ga niet meer hulpeloos toekijken, hoe mijn kleine meid haar gebit verbouwd. Zit er weer een tand los, dan staat mijn vluchtkoffer klaar en ga ik een weekje op mijn werk logeren. Ik meld me dan pas weer thuis als ik een ontvangstbevestiging van de tandenfee gehad heb…