Langer dan een kwartier échte aandacht

echte aandacht kind

Vandaag zal je een bekentenis lezen. Sommige van jullie zullen het misschien niet begrijpen en mij de slechtste moeder aller tijden vinden. Andere van jullie begrijpen meteen wat ik bedoel.

Het is niet dat ik er een hekel aan heb als één van mijn kleintjes dé vraag stelt. Het is gewoon dat ik het niet zo lang volhoud.

Ach, what the heck, ik vind het soms ook echt-niet-leuk! Slééécht…

Ik denk weleens dat mijn kleintjes de concentratieboog van een goudvis hebben, maar als ik even kritisch naar mezelf kijk, is de mijne niet veel beter. Althans, als het op spelen met mijn kleintjes aankomt.

“Mam, wil je met mij spelen?”

Mijn eerste gedachte: ‘Oh God! Pffff Kun je niet even zelf gaan spelen? Nou, laat ik even leuk doen… Als je maar niet dát spelletje kiest’. 

Mijn antwoord: “Tuurlijk lieverd, wat wil je doen?”

Een spelletje Levensweg? Ik trek dat niet. Het duurt veel te lang , het is verschrikkelijk saai en er zit totaal geen uitdaging in. Muizenval, nog zo een spel rechtstreeks uit de hel. De bouwwerken pleuren altijd binnen de kortste keren weer in elkaar en niemand snapt eigenlijk de clou van het spel. Mijn kleintjes zetten constant het muisje onder de val, zonder enkele spelregel te volgen. Na wat pogingen tot uitleg ben ik er dan alweer klaar mee. Want er luistert toch niemand. Memory daarentegen, daar kan ik wel een potje van spelen. Iedereen snapt wat de bedoeling is, ook met kleintjes kan het een ware uitdaging zijn en het is ook weer zo opgeruimd.

Langer dan een kwartier échte volledige aandacht geven. Het lijkt zo simpel…

Met de poppen spelen? Of Playmobil? Of LEGO… Het draait er allemaal op uit dat ik doe wat het kleintje zeg. Als ik wat eigen inbreng aan het verhaal geef, wordt dat meteen afgekeurd. ‘Nee mam, zo gaat het verhaal niet!’. En binnen vijf minuten dwaal ik af en ben ik weer door mijn facebook tijdlijn aan het scrollen. Vadertje en moedertje spelen daarentegen, dat kan ik voor een langere tijd volhouden. Zolang ik de baby spelen mag.

Langer dan een kwartier échte volledige aandacht geven. Ik vind het verrekte lastig.

Voorlezen, ook zo een dingetje. Mijn hemel, wat zijn sommige boeken slaapverwekkend. Ik lig nog eerder te knorren dan de kleintjes. Of als je kleintje zelf gaat leren lezen en het dolgraag elke avond aan jou wil laten horen. Heel knap hoor en trots ben ik ook heus. Maar man man, wat gaat dat langzaam. Ondertussen kan ik gerust een wasje vouwen.

Ik weet dat er een dag komt dat mijn kleintjes niet meer met we wíllen spelen. En ongetwijfeld zal ik me er dan schuldig over voelen dat ik niet langer dan een kwartier échte volledige aandacht geven kon. Dat kan dan op de grote stapel schuldgevoel.

Want hoe erg mijn ego het ook vindt om het toe te geven, het lukt me niet om langer dan een kwartier échte volledige aandacht te geven.


 

Afbeelding: Shutterstock / fizkes

Peppa, waar ben je?

Het afgelopen weekend hebben wij de helft van de tijd besteed aan verstoppertje spelen. Gelukkig hoefde ik mezelf niet in ingewikkelde bochten te wringen om me te verstoppen, we hadden daar een speciaal spel voor. En wat hebben we een lol gehad en lachen om onze minipeuter tijdens het spelletje ‘Verstoppertje spelen’.

We speelden het spelletje met Peppa, een spel van Identity Games. Eigenlijk is het de bedoeling dat je het spel met de bijgeleverde kaartjes speelt. Daarop staan afbeeldingen van plekken of voorwerpen waar je zoeken moet. De praktijk leerde ons al snel dat de kaartjes in ons gezin overbodig zijn. Peppa verstoppen en vervolgens zoeken is meer dan voldoende voor top vermaak.

Heb je weleens verstoppertje gespeeld met een tweejarige? Als je dat weleens hebt meegemaakt, zul je wel herkennen dat een peuter altijd op dezelfde plek gaat verstoppen en zoeken. En zo ook mijn minipeuter (ze zijn ook allemaal hetzelfde)! Als ik Peppa achter de bank verstopte, deed de minipeuter de volgende ronde precies hetzelfde. En was ze dan weer aan de beurt om Peppa te zoeken? Dan keek ze als eerste weer achter de bank. Maar Peppa was natuurlijk ergens anders verstopt… Peppa roept om de 10 seconde ‘Hier ben ik!’, ‘Ik ben verstopt!’ of ‘Kun je me vinden?’ en zelfs nog een ‘Joehoe!’.
Het koppie van de minipeuter sprak boekdelen bij het horen van het biggetje. Heel geconcentreerd probeerde zij tot zich te laten doordringen waar het geluidje vandaan kwam. En dan nog presteerde zij het soms nog om volledig de andere kant op te lopen. Maar dan het onvergetelijke koppie als ze Peppa toch wist te vinden… Prachtig!

Al met al is het een erg geslaagd spelletje voor de kleintjes waar we behoorlijk wat lol om hebben gehad. Het spel is verpakt in een mooi stevig blik en is onder andere verkrijgbaar bij Bol.com voor € 14,99.

peppa-verstoppertje-spelen