Ken je ze? Van die moeders die op het schoolplein alle tassen, jassen en knutselwerken in hun handen laten drukken?
Yup, that’s me!
Om de beurt rent er een kleintje op mij af. Blij om elkaar weer te zien, geven we elkaar een knuffel en een kus. Veel tijd is er niet voor, tas, jas en knutselwerken worden er in mijn handen geduwd en snel vlucht het kleintje naar een vriendje of vriendinnetje.
En dat maal drie. Lees meer
Een week geleden, maandagochtend, 6.15 uur…
De zesjarige staat volledig aangekleed én met haar nieuwe ByKyra tas op haar rug naast mijn bed en zegt: “mama, ik ben er al klaar voor”. In mijn hoofd schreeuw ik “WAAR BEN JE KLAAR VOOR??”, maar gelukkig weet ik het slaperig en enigszins vriendelijk uit mijn mond te krijgen. Ze is klaar om naar school te gaan en ze wil niets liever doen dan met haar nieuwe Bykyra sokken (waar ze de nacht al mee had doorgebracht) en haar nieuwe (oké, toegegeven super coole) ByKyra tas.
De zesjarige heeft gehoord dat het buiten een beetje waait en denkt dat ze, als ze straks buiten is, kan vliegen met haar flappervleugels. Deze uitleg gaf Kyra tenslotte bij de tas. ‘Als je gaat huppelen dan flapperen de vleugels.’ Tijdens het ontwerpen zag Kyra het al voor zich. En wat een goed inlevingsvermogen heeft zij toch als het om kinderen gaat. Dit is namelijk precies wat de zesjarige helemaal fantastisch vindt aan haar nieuwe tas. De flapperende vleugels.
Uiteraard moet dat dan ook getest worden. Al rennend gaat mijn zesjarige richting school. “Zag je het mam? Flapperen de vleugels?” En of ze flapperen!
©Review