Een hondenleven! De overeenkomsten met een kleintje.

Na twaalf weken weet ik het zeker. Een puppy opvoeden heeft verrekte veel overeenkomsten met het opvoeden van een kind. Er gaat ten eerste net zoveel energie, frustratie en geduld in zitten. Maar daarnaast moet je net als bij je kleintje, ook bij een puppy je trukendoos opentrekken om je opvoedkunsten tevoorschijn te toveren.

Overeenkomsten? Jazeker! Let maar op.

Voordat een kleintje zindelijk is piest en poept het overal, een puppy doet dat ook. Eén klein verschilletje, een baby heeft een luier om, een puppy niet. Daar ren je met een poepzakje achteraan.

In het begin slaapt een kleintje veel. Een puppy ook. Nog een klein verschilletje; een puppy gaat gewoon liggen en slapen, een mensenkind heeft daar over het algemeen iets meer moeite mee.

slapen-pup

Zodra een kleintje de wereld gaat ontdekken, loopt het constant weg. Een puppy ontdekt ook de wereld volop en rent ook weg. Meestal komt een kleintje toch weer bij je terug als je hem roept. Na een beetje training, een puppy ook.

Een kind lijkt soms onverzadigbaar en eet alles wat los en vast zit. Een puppy nog meer.

Als een kleintje met een soortgenoot speelt, heeft hij geen aandacht meer voor jou. Als een puppy met een soortgenoot speelt, kun je roepen wat je wilt, maar dan is de aandacht als sneeuw voor de zon verdwenen.

vriendjes

Een kleintje moet overal even aan likken. Een puppy ook.

Kleintjes hebben een aantrekkingskracht op sommige mensen, alsof ze ernaartoe gezogen worden. Dit geldt ook voor puppy’s.

Een kleintje heeft zo nu en dan een bad nodig. Zoals je ziet, een puppy ook.

zwarte-pup

Een kleintje kan zijn puppy-ogen opzetten en krijgt dan meestal na tien keer nee zeggen toch een ja. Een puppy ook.

Nee hoor, ze mag niet op de bank.
Nee, nee, niet op de bank.
Lily, ga van de bank af!
LILY!
Ach, what the heck.

Om een kleintje kun je ongelofelijk hard lachen, zonder dat hij doorheeft dat hij grappig is. Geldt ook voor een puppy.

pup-oren

Kleintjes kunnen ongegeneerd scheten laten met een geur alsof ze een halve shoarma-tent naar binnen hebben gewerkt. Een puppy daar de schuld van geven is makkelijk, maar ze doen dat ook.

Een kleintje zoekt genegenheid en geborgenheid en wil het liefst 24/7 bij je zijn. Een puppy ook.

knuffel-pup

 

 

Een hondenleven! Week 10

Ahhh, jullie hebben een week van het hondenleven gemist he? Ze was en is er nog wel hoor en hoe! Groter dan ooit, actiever dan ooit en liever dan ooit. Lily groeit en leert snel. En wij ook. Zo leren wij dat we in onze consequente aanpak weer eens volledig gefaald hebben. Lily heeft dus een plekje op de bank bemachtigd. Maar ik kan ook met trots zeggen dat ik al zeker een week geen drol in de woonkamer gevonden heb! Ze is er nog niet (zindelijk), maar vooruitgang zit er zeker in.

lily-oven

Vanaf de dag dat Lily bij ons is, kruipt ze onder de oven. Ze heeft zelfs de onderkant van de koelkast een keer bereikt…

lily-glijbaan

Lily is een prima speelkameraadje die nergens voor terugdeinst, maar de speelplank vindt ze toch te spannend.

lily-elmo

En ook Elmo ziet ze niet als leuk speelvriendje. Maar als een rood gewaad dat ze verslinden moet.

lil-bank

Zoals ik al zei, het plekje op de bank…

liy

Wie laat wie uit?

bo-lil

Dikke pret zo een pup. Hoewel Lily daar anders over denkt zo te zien…

lily-sneeuw

En Lily in de sneeuw. Huppel de huppel, totdat je begint aan een sneeuwpop. Dan gaat ze als een malle door het sneeuw met als doel de bal zo snel mogelijk geen bal meer laten zijn.

Een hondenleven! Week 8

“Kom Lily, kom! Zit, zit, ZIT! Goedzooooo. Brave hond!”, mijn minipeuter heeft het er maar druk mee. Ze doet hard haar best om te helpen met het opvoeden van onze puppy. Maar de minipeuter en ik zitten niet altijd op één lijn met de opvoeding en dat geeft wel eens strubbeling en onhandige situaties. Zo helpt de minipeuter Lily de hele dag om op de bank te komen en ben ik de hele dag bezig om Lily er weer af te krijgen. En waar ik regelmaat probeer te krijgen in het naar buiten gaan, gooit de minipeuter te pas en te onpas de deur open. Nee het valt niet mee, het opvoeden van een kindje, uhhh hondje!

Maar ik blijf mijn best doen, want je krijgt er zoveel voor terug he?

foto

“Mama, Lily zit niet op de bank hoor. Je mag niet kijken.”

foto1

foto2

Het leukste en braafste speelkameraadje is Lily! 

kind-borstelt-hond

En het beestje wordt ook heel goed verzorgt! 

Er is er in ieder geval één blij met de thuiskomst van het baasje! 

foto4

En na een week in ‘gevecht’ te zijn geweest, is mijn energie op en eindigt Lily toch nog op de bank. 

Een hondenleven! Week 7

Beste Cesar,

mag ik me even voorstellen. Mijn naam is Lily Paarsje en ik ben nu 15 weken oud. Toen ik 8 weken was, oud ben ik bij mijn vijf baasjes komen wonen. Mijn baasjes moesten wel even wennen aan een hond in huis en ze begrepen niet meteen dat ze me zoveel mogelijk hondensnoepjes en hondenbrokjes moeten geven, maar het gaat steeds beter.

Elke dag investeer ik wat tijd in de training van mijn baasjes en ik heb ze al heel wat geleerd.

Oefening 1: snoepjes geven

Toen ik bij de mensjes kwam wonen, deed ik mijn behoefte gewoon in huis op de vloer. Eerst vonden ze dat niet erg, maar het begon ze steeds meer te irriteren. Vooral als ze er op hun sokken doorheen liepen. Vanaf dat moment gebruikte ik mijn plasjes om hondensnoepjes van de baasjes te krijgen. Hoe? Heel eenvoudig, als ze mij in de tuin laten lopen, doe ik ook af en toe een plasje in de tuin. De mensjes zijn dan zo blij, dat ze me een snoepje geven.

Oefening 2: op commando snoepjes geven

Nu mijn mensjes mij een snoepje geven in ruil voor een plasje, ga ik gewoon bij de achterdeur zitten als ik een snoepje wil. Ze laten me dan in de tuin zitten, ik doe daar een plasje en krijg een snoepje. Simpel toch?

Oefening 3: op commando snoepjes geven bij slecht weer.

Maar wat als regent? Dan wil ik natuurlijk niet de tuin in voor een snoepje. Ik loop dan wat door de woonkamer en zoek contact met een van de mensjes door even in hun kleren te happen. Als ik hun aandacht heb, willen ze meestal een ’spelletje’ met me doen. Ze willen me bijvoorbeeld graag een pootje geven en dat laat ik ze doen, in ruil voor… een snoepje.

Maar Cesar, hoewel ik dus al heel wat bereikt heb met mijn mensjes, is er nog een ding dat ik heel graag wil. Ik wil lekker (met een paar hondensnoepjes) op de bank liggen, maar telkens als ik mijn poten op de bank leg, roepen de mensjes in koor „LAAG!” en duwen ze me weg. Hoe krijg ik ze nu zover dat ze me op de bank laten liggen?

Ik hoop dat je me daar een nuttig antwoord op kan geven.

Waf,
Lily

IMG_5823

Een hondenleven! Week 6

Op dit moment heeft de pup (en haar baas) de eerste puppy-training. Het was er ook hoog tijd voor, want Lily is nog lang niet afgericht. Als er iemand aanbelt en in het halletje komt te staan, staat ze te springen achter de kamerdeur alsof ze in de huid van Donkey gekropen is. Als ons bezoek de kamerdeur doorgaat worden ze besprongen alsof het beest in weken niemand heeft gezien. Erg grappig is ook steeds de overeenkomsten tussen de pup en de kleintjes. Stilte is heerlijk, maar ook een grote kans dat ze wat aan het uitvreten is… Dus stilte bij een pup is ook zeer verdacht!

De man probeert haar overigens wel heel nuttige dingen te leren (niet dus). Zo kan Lily nu al aardig rollen, ze kan een high five geven (ja echt) en laatst zag ik de man ook nog in de weer met een hoepel. (Don’t ask me why)

foto 5

We hebben een hondje met ‘groene pootjes’

foto1

Kijk daar hebben we de hoepel! Hij wordt eindelijk nuttig gebruikt (en opgevreten). Goed excuus voor mij om hem niet meer te gebruiken…

foto 7

Nee we proberen er geen circushond van te maken. Het is puur talent.

foto 4

De act met de ballen verloopt nog niet helemaal als gewenst.

foto 1

Deze week had ze ook een prooi gevangen! De muis…

foto

Ik ben ook druk bezig met een training: de zesjarige die de hond kan uitlaten. Het gaat al aardig.

Een hondenleven! Week 5

Het is kerstvakantie en ook in de kerstvakantie maakt een puppy heel wat mee. Ten eerste al de honderden (iets te strakke) knuffels die zij nog steeds moet incasseren, maar ook de zesjarige die Lily zo nu en dan bij haar halsband pakt alsof ze een handtas vast heeft. Daartegenover staat wel dat Lily eindelijk eens mag uitslapen, wat mij dan weer heel goed uitkomt, want om 7.00 uit de veren in de vakantie gaat zwaar tegen mijn principes in. Nee, Lily en ik begrijpen elkaar op dat gebied heel goed.

Maar er is ook een gedeelte waar wij elkaar niet zo goed begrijpen. Bijvoorbeeld als ik haar mijn genegenheid toon door haar zacht te aaien en zij plotseling een knetterharde blaf geeft, waardoor ik mij het leplazerus schrik. Nee Lily, dat wordt niet gewaardeerd door dit vrouwtje.

Verder heeft Lily deze week eindelijk haar inentingen gehad en was het natuurlijk Lily’s eerste kerstfeest. Wij hebben de regel; als wij eten, gaat Lily in de bench. Het arme beestje heeft de afgelopen twee dagen heel wat in de bench gezeten… Maar ook aan haar werd gedacht, zo kreeg ze voor het eerst een lekkere bot.

foto23

Vermoedelijk moeten wij zeer binnenkort op zoek naar een grotere bench

WP_20141225_12_44_14_Pro

Hoewel ze er nog steeds heel relaxed bij ligt

WP_20141225_10_57_03_Pro

En als ze dan eenmaal uitgeslapen is…

cd-kapot

Gaat ze op de sloop-tour!

inentingen

Een rijtje inentingen. Inmiddels zijn we al ruim € 200 dierenarts-kosten verder.

kerstfoto

En Lily geniet van haar lekkernij

Een hondenleven! Week 4

Een hondenleven kan best een relaxt leven zijn. Maar ik zou voor geen goud willen ruilen met de hond, met onze hond. Alleen al hoevaak ik de afgelopen week heb geroepen; “Niet van achteren pakken!!” is schrikbarend. Vooral voor de buren, die zullen wel denken… Zeker als de zesjarige er dan ook nog op vervolgt: “En ook niet van voren pakken!” Nee, Lily heeft het zwaar. Een heel zwaar levuuhh…

Aan het enthousiasme van de peuter en de minipeuter ligt het in ieder geval niet. Erg enthousiast zijn ze en dan vooral in de vorm van ‘ik kan niet van Lily afblijven en hoezo moet Lily slapen?’ Als wij ’s avonds op de bank ploffen, ploft Lily met ons mee. Uitgeput, uitgeteld, uitgeleefd…

Toch zijn er ook wel momenten dat Lily even losgelaten wordt en voor heel even haar gang mag gaan. Kijk maar:

foto

Zei ik nou dat de hond ook weleens losgelaten werd? Dit was niet dat moment… Maar wel een heet aandoenlijk en vertederend moment, vind je niet?

foto5

En als Lily dan eindelijk los is van haar twee grootste fans, gaat ze ook echt los. Niks is veilig en al helemaal geen berg opgestapeld oud papier. What was I thinking?

foto 2

Een van de redenen dat de kerstboom buiten staat. Vanwege het hoge gehalte omval-gevaar.

foto3

Maar ook buiten is de boom niet veilig voor het omval-gevaar, blijkt maar weer…

foto4

Hond kan de was doen.
I wish!

Tot volgende week!

Een hondenleven! Week 3

Ons hondenleven is alweer drie weken aan de gang. Net als het gewone leven gaat het hondenleven ook heel snel. Super snel zelfs! Lily is van 3kg, toen ze bij ons kwam, naar 5kg gegaan. Moet ik eens proberen, om in drie weken tijd mijn gewicht te verdubbelen… Zou niet best zijn.

Afgelopen week had Lily haar allereerste logeerpartij. We hebben krom gelegen van het lachen toen we de eerste foto’s van het logeeradres doorgestuurd kregen. Moeders en haar kroost zaten bovenop de bank, op rugleuning hoogte. Terwijl vaders lekker op de grond aan het spelen en knuffelen was met onze Lily. Naar horen zeggen zijn ze langzamerhand van de bank gezakt en ook op de grond beland. Lily heeft in ieder geval een prima en rustig weekendje gehad.

Een pup hebben, is als het hebben van een baby, zegt iedereen om me heen. Noem het maar gerust leven met een baby/peuter en kleuter in één. De slaapjes hebben wel wat weg van een baby, maar het speel en wegren gedrag (ja, ik moest afgelopen week pal over straat heel hard achter de pup aan rennen) zijn net eender als mijn eigen kleine bloedjes. En dan laat ik het ‘niet luisteren en eigenwijsheid’ nog achterwege. Oké, ik zal een voorbeeldje geven: ‘Lily kom dan…’ Lily komt niet. ‘Lily kom dan…’ Lily komt niet. ‘Lily kom dan…’ Lily komt niet. ‘Lily kom dan…’ Lily komt niet. Best wel een gevalletje niet luisteren toch?

Het is me in ieder geval wel weer duidelijk. Waar je mee omgaat, wordt je mee besmet. Ik weet alleen nog niet bij wie het vandaan komt, bij de pup of bij de kindertjes. Uiteraard weet ik dat wel, maar ik ben een moeder met ontkenningsgedrag.

Helaas hebben we deze week ook de dierenarts al ontmoet, met als gevolg dat Lily nu aan de antibiotica, oorzalf en nog een één of ander goedje zit.


foto 1

Lily krijgt de kans niet om weg te vluchten.

foto 2

Dat verklaart waarschijnlijk waarom zij steeds met haar neus in de bierkrat duikt. 

foto 4

Dikke vriendjes

foto 5

This dog got talent…

foto 6_edited-1

Het blijft spannend in de bakfiets. Voor de pup én voor mij…

foto 7

Ook de zesjarige begint al aardig te wennen aan de pup, ze vindt het zelfs heel leuk (als ze slaapt)!

foto 10

Lily houdt erg van tuinieren

foto 9

Zoals ik al zei, ze houdt van tuinieren

foto 8

Tegenwoordig mijn uitzicht vanaf de bank ’s avonds

foto 3

Ahh en hier is ze kotsmisselijk van de kattenstront die ze gegeten heeft. Letterlijk kotsmisselijk… Een kotsende hond, ook weer meegemaakt.

Een hondenleven! Week 1

Bijna twee weken geleden kondigde ik aan dat er toch een vierde kwam. We waren in verwachting en deze keer duurde dat slechts een korte week. Vandaag precies een week gelden, verwelkomden wij Lily, onze pup. En vanaf deze week proberen wij elke vrijdag een overzicht van ons hondenleven te geven. Wie weet, vinden jullie dat leuk en interessant. Zo niet, dan niet.

Goed. We hebben Lily nu een week bij ons en het was even wennen. Ogen in mijn rug had ik nodig. Want het was niet alleen achter Lily aan rennen, ook de kleintjes hadden zo hun instructies nodig. Tijd voor een kort overzichtje dus.
De afgelopen week heb ik:
– 35 drollen opgeraapt
– 87 plasjes weggeveegd
– 20 kilo puppyvoer ingekocht
– 4x in de kou buiten gestaan terwijl Lily binnen haar behoefte deed
– 122x de pup van de minipeuter afgehaald
– mijn angst overwonnen door mijn vinger in de bek van de pup te steken om iets uit haar mond te halen
– na het overwinnen van mijn angst, heb ik dat nog 76x herhaald
– 7x gedweild (ja dat is heel bijzonder)
– 111x mijn kleintjes hun speelgoed op laten ruimen
– 1 GB bestand foto’s van de pup gemaakt
– en maar 2x gedacht ‘waar ben ik aan begonnen??’

En hierbij een paar leuke fotootjes van ons hondenleven.
foto1

Lily weet uitstekend te integreren in ons gezin.

foto2

De peuter is zo ontzettend gelukkig met het nieuwe gezinslid.

foto3

Ik heb altijd geroepen dat ik een hond alleen op een boerderij zou willen. Lily voelt dat feilloos aan.

foto8

Nee, ze heeft hier niet aan mijn wijnvoorraad zitten lurken. Puppy’s slapen gewoon veel.

foto4

Voor het eerst in de bakfiets. Man, wat vond Lily dat spannend!

foto5

Ja, zo gaat dat hier weleens. Heb je zomaar opeens een fruitshake over je heen.

foto7

Ook de peuter voelt mijn wens naar het boerenleven aan en heeft zich in een overal gehesen.

En toen kwam er toch een vierde…

Na jaren lang ‘zaadjes planten’ door de man, ben ik om. Maar wat bezielt me? ’s Nachts eruit, weer van alles aan moeten schaffen, nog eentje om op te voeden, nog één extra om oppas voor te zoeken, al die aandacht die zo een kleintje vraagt en nóg meer chaos in huis…

Maar dat zaadjes planten, zeuren of drammen, hoe je het noemen wil, heeft gewerkt. Het lukte de man om mij mee te krijgen naar een nestje. En het waren niet eens zozeer de puppies, hoe lief ook, die de doorslag gaven. Maar het was de chemie die ik zag tussen mijn peuter en een puppie, om kippenvel van te krijgen. Neus aan neus stonden de twee elkaar dolgelukkig aan te kijken. Hier kon ik niet omheen. Pure liefde wat ik zag. En wilde ik dit mijn peuter onthouden? Nee natuurlijk niet!

Dus mensen… Dit is Lily. Ons vierde kleintje.

lily