Ik ben een moeder van een puber. Dat werd ik niet zomaar, dat heeft ongeveer een jaar of 12 geduurd.
Dit jaar mogen we haar 14e verjaardag vieren dus ik zit al ruim anderhalf jaar in dit pubergedrag. Nog steeds wacht ik op de dag dat het went, maar tegen die tijd is ze waarschijnlijk volwassen.
Mijn puber is opgegroeid met een mobiele telefoon. Tegenwoordig HET middel om met elkaar te communiceren. Dit gaat via WhatsApp, Instagram, Snapchat en weet ik wat nog meer. Met hele groepen van die pubers communiceert ze via, in haar geval, de iPhone. Herstel, iPhone 4S, ja want dat is ook nog zo een dingetje. Liefst heeft ze nu gewoon de 5S, want volgens haar is ze nog maar een van de weinige met zo’n OUDE iPhone.
Of ze nu op feestjes is, samen met vrienden en vriendinnen zit, ze is druk in “gesprek”, stuurt en ontvangt foto’s en filmpjes via apps. Op de bank, in bed, in de keuken, op de wc en zelfs als ze bezig is met andere dingen, ligt Mr. iPhone in haar aura.
Discussies, ruzies, liefdesverklaringen, complimenten geven, vriendschappen worden gemaakt en beëindigd via iPhone. Bijzonder onpersoonlijk, vind ik. Soms uitermate irritant maar in vele gevallen ook rete handig. Ik zeg niet dat ik het eens ben met de manier van communiceren want als er iemand een avondvullend programma bij elkaar ratelt, ben ik het wel. En niets is prettiger dan een persoonlijk gesprek en of gezellig met vriendinnen uren lang slap lullen over alles en niets en vooral in de ruimte. Maar sommige onderwerpen zijn voor een puber best lastig om te bespreken. En als je dan verliefd bent kun je dit eindeloos laten merken met lieve smileys of hartjes en als je boos of teleurgesteld bent kost je dat hooguit één poppetje om dit duidelijk te maken. Heb je helemaal geen zin om te typen, stuur je toch gewoon een spraak bericht? En nog beter, lang leve FaceTime!
Los van het communiceren heeft het voor mij als werkende moeder en veel bezoeken in het VU, wel zijn voordelen zo een Phone. Het contact wat ik kan leggen met mijn dochter na school, mits ik niet 9 van de 10 keer een voicemail krijg. Reden, batterij leeg. Nog een voordeel van mijn fanatieke Phone gebruik is de “meta” app van school, dan heb ik nog enig idee van waar ze is. Ik heb daar namelijk inzage in het rooster, het huiswerk en de schooltijden van mijn puber. Waar ik gretig gebruik van maak. Leuk om haar cijfers te bewonderen. En wat dacht je van de vergeten boeken, het opgegeven huiswerk en ook helaas zie ik dat ze vaak te laat komt en dat tussen de lessen door! Reden, gezellig kletsen lopend van lokaal naar lokaal. En jawel, persoonlijk, want Mr. iPhone ligt in de kluis.
Maar wie kan nu eigenlijk nog zonder smartphone? Mijn eigen eet- en lunch afspraken gaan ook via WhatsApp. Ik doe mijn bankzaken via de app, check regelmatig Social Media, speel een spelletje en zelfs mijn kleine Prins geeft zijn Furby eten via een app.
Spreken we nog wat af voor dit weekend? We appen.
Liefs,
Diana