Mensje, wat ben je mooi!

Soms bevliegt het idee van ‘ik heb kinderen’ me weleens. Dan vraag ik me af op wat voor wereld ik ze eigenlijk gezet heb. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van ze, ik wil ze nooit meer kwijt. Maar wat heb ik ze in vredesnaam aangedaan?

En het leven is mooi. En leuk. En fijn, ik kan er echt van genieten. Maar soms is het leven ook minder mooi. Niet zo leuk. Absoluut niet fijn en is het genieten ver te zoeken.

We leven in een wereld vol met onrealistische verwachtingen, gekke eetstoornissen, er wordt gepest en er is groepsdruk. Natuurlijk, dit gebeurde allemaal ook toen wij kinderen waren. Maar was dat leuk? Nee!

En toch gaat het leven vandaag de dag een tandje sneller. Ik als moeder kan het maar nauwelijks bijbenen. Wat is realiteit, want wat we voortdurend voorgeschoteld krijgen, is grotendeels een verkeerd beeld van de realiteit, op tv, in de bladen, op je beeldscherm en zelfs langs de weg op billboards.

En het grijpt me bij de keel, ik vind die onrealistische wereld helemaal niet leuk!

Wanneer ik een achtjarige hoor zeggen dat hij een sukkel is omdat hij een bril draagt. Dan wil ik tegen hem zeggen: ‘Mensje, wat ben je mooi!’

Wanneer ik een zevenjarige hoor zeggen dat haar benen te dik zijn. Dan wil ik tegen haar zeggen: ‘Mensje, wat ben je mooi!’

Wanneer ik een zesjarige tegen een andere zesjarige hoor zeggen, jij mag er niet bij want je haar is lelijk. Dan wil ik tegen ze zeggen: ‘Mensjes, wat zijn jullie mooi!’

Ja mensjes, jullie zijn allemaal mooi. En uniek! En laat niemand je wijsmaken dat dat niet zo is. Dat je er niet mag zijn. Dat je lelijk bent omdat je het verkeerde kapsel, de verkeerde kleur ogen, of de verkeerde beenlengte hebt.

Elk mensje is mooi!

Schoonheid is niet alleen wat je ziet. Schoonheid is ook wat je voelt, wat je ervaart, wat je bezit en wat je deelt. En elk mensje is mooi!


column mensje wat ben je mooi

Afbeelding mooi meisje: Shutterstock
Update: 2016/2023

Stop hou op, ik wil het niet

Het is alweer even geleden dat ik tegen mijn dochter zei: “Geef haar maar een keer een mep terug!”. Of dit iets opgelost heeft? Nee, het zit niet in de aard van het beestje en dus zal ze ook nooit een mep terug geven. Nou ja, zeg nooit nooit. Maar het is geen natuurlijke reactie van mijn dochter.

Maar wat helpt dan wel? Stop hou op, ik wil het niet? Nee, de uitnodiging om daar een mooie variant op te verzinnen is té voor de hand liggend: “Stop hou op, je bent een Barbiepop”.

stop-hou-op

Hoe maak ik mijn kind weerbaar?

Ja, hoe maak ik mijn kind weerbaarder zonder dat er geweld aan te pas komt, zonder dat mijn kind met een mond vol tanden staat, omdat het andere kind mondiger is?

De kindertijd is ook niet geheel stressvrij en gaat zeker niet altijd over rozen. Kinderen krijgen genoeg op hun bordje. Kinderen moeten flexibel zijn om te passen in de dagelijkse bezigheden van de ouder, denk aan werk of verhuizing. Maar ook verandering van groepen door te blijven zitten bijvoorbeeld. Het tegenkomen van pestkoppen, het maken van nieuwe vrienden en er achter komen dat die nieuwe vrienden ook niet altijd even aardig zijn.  Lees meer

Het pestclubje!?

Ik heb heel erg getwijfeld over het wel of niet plaatsen van een blog over pesten. Simpelweg omdat ik niet veel zinnigs over dit onderwerp te vertellen heb. Maar toen bedacht ik mij dat ik in dit hele blog niet veel zinnigs zeg. Dus ach, what the heck, ik doe het gewoon.

Ik heb geen idee wat de reden is waarom een kind gemeen gaat doen, waarom een kind een ander kind continu plaagt en waarom dat andere kind dan het slachtoffer is.

Maar op een dag kwam mijn dochter thuis met de mededeling: “Mama, ik zit in het pestclubje”. Dat is zo een moment dat de woorden in de verkeerde volgorde binnen komen en dat je een paar seconde nodig hebt om ze in de juiste volgorde te zetten. Zit-pestclubje-mama-het-in-ik. En eigenlijk kun je alleen maar een ‘WAT?’ uitkramen.  Lees meer

Puber en pesterijen

Ben jij of heb jij wel eens gepest? Een groot aantal zal, helaas, met ja antwoorden. Uit onschuld, meeloperij, onder dwang of was je gewoon een pestkop of de pispaal. Om hier niet met statistieken te smijten en alleen een idee te geven: Ruim een kwart van de scholieren pest “af en toe” en ruim 6% van de scholieren pest “vaak”.

Pesten wat varieert van een plagerij tot fysiek geweld en, wat er de laatste jaren zeker niet onder doet, het cyberpesten. Ook een serieus probleem. En om ook hier niet met statistieken te strooien maar alleen een idee te geven: 1 op de 10 wordt gepest via het het net. Variërend van schelden tot het verspreiden van foto’s en valse profielen.

Met regelmaat check ik mijn Facebook en Twitter. Laatst werd daar een schokkend filmpje van ruziënde pubers getoond, topic van de twee opvolgende dagen. Het filmpje liet zien dat een opgefokte puber een andere ruziënde puber een behoorlijke klets in haar gezicht gaf, dit toegejuicht door een andere opgefokte puber die dit nota bene stond te filmen, het gebeurt.

Bij het zien van de beelden geven we een OEH! En een AH! En levert dit de nodige boze reacties en de nodige adrenaline op bij heel veel mensen. Het is afschuwelijk.

Bij mij komen er meteen vragen naar boven. Hoe gaat het met die arme puber die de ontiegelijke dreun kreeg? Waarom laat de meppende puber haar zo opfokken? Waarom filmt de filmer dit? Wat zullen de ouders van de opgefokte pubers hiervan vinden? Worden die kids hiervoor gestraft? Zo ja, hoe dan? En zullen ze berouw tonen? Ik vrees dat deze vragen voor ons onbeantwoord blijven.

Dit waren niet de eerste beelden van zo een zwaar incident en ik vrees ook niet de laatste, helaas komt het voor velen wel heel dichtbij.

Vorige week zat ik zelf met mijn 13 jarige puber op het politie bureau om een getuigenverklaring af te leggen, omdat ze bij twee vechtende pubermeisjes stond te kijken op school. In eerste instantie een “eerlijk” gevecht. Totdat een van de vechtende pubers haar vader had gebeld, deze blind varend op zijn dochter, kwam direct opdagen en vloog vervolgens de andere puber aan. Zo jammer dat er ook ouders zijn die zich hierin mengen op een agressieve manier, dat lijkt mij niet het juiste voorbeeld.

Een ouderwets potje vechten tussen twee pubers lijkt ver weg. Dreigementen zijn aan de orde van de dag, want als… dan! Filmpjes met schokkende beelden van vechtende pubers of meisjes en jongens die lastiggevallen worden door hele groepen tegelijk. Laf, dat is het.

Wat kunnen we er aan doen? Ook ik merk dat pubers soms tussen je vingers wegglippen en je niet altijd grip hebt op wat ze op school of buiten doen, maar ik blijf mijn puber wel met mogelijke consequenties confronteren. Hopend dat het indruk maakt en vooral hopen dat ze nooit slachtoffer wordt van dergelijke pesterijen of hieraan deelneemt.

Geen column zoals jullie deze van mij gewend zijn, maar dit is iets wat de gemoederen wel bezig houdt. Ik ben ook heel erg benieuwd naar jullie reacties en of ervaringen.

Soms, heel soms ben ik wel eens serieus 😉

Liefs, Diana

Gepest om striae

Bij mijn eerste zwangerschap heb ik trouw elke dag mijn buik ingesmeerd, maar na 39 weken zwangerschap sprongen de striae erin. Er was geen redden meer aan. Uiteraard baalde ik daarvan, maar hoe cliché ook, als je kindje er is, maakt het echt geen bal meer uit! Relaxt zonnebaden lukt inmiddels toch niet meer met drie kleintjes, dus het liefst draag ik een tankini. Dan hoef ik me ook niet heel erg druk te maken over hoe alles zit.

Maar Tanis Jex-Blake draagt wel graag haar bikini tijdens het zonnebaden, zou geen probleem moeten zijn zou je denken. Echter waren daar toch een aantal pestkoppen die het nodig vonden om Tanis Jex-Blake belachelijk te maken. Twee jongens en een meisje noemde de buik van de 33 jarige moeder van 5 (!) vies en ranzig. Het ging Tanis Jex-Blake niet in de koude kleren zitten en na de nodige tranen besloot zij een Facebookpost aan de pestkoppen te wijden. 

gepest om striae

 

Inmiddels is de post bijna 5000 keer gedeeld en heeft deze mooie moeder vele lieve en positieve reacties gekregen.
Dus… als je jezelf er prettig bij voelt, trek je gewoon lekker je bikini aan!