Worden ze rustiger? Of is het de iPad?

Afbeelding: Shutterstock

Wanneer je kleine kinderen onder de vier jaar hebt, dan ben je waarschijnlijk te moe om dit te lezen. Maar misschien wil je toch even je ogen open houden, ik heb namelijk een soort van goed nieuws! De vermoeidheid gaat voorbij. Hoewel je steeds minder avond voor jezelf hebt, krijg je wel steeds meer nacht terug. En dat is fijn, want we weten allemaal wat slaaptekort met ons doet.

Naast de vermoeidheid, heb je het ook ontzettend druk. Want de kleintjes zijn druk. Toen mijn kleintjes onder een jaar waren, hadden ze de missie om overal zo snel mogelijk op te klimmen, niet wetende dat ze er ook net zo snel weer af konden tieven. Toen ze net het jaar gepasseerd waren, konden ze lopen en sindsdien renden ze van hot naar her.

Een warme maaltijd nuttigen met z’n allen aan tafel? Klinkt leuk, maar er zat er altijd wel één onder tafel of ondersteboven in zijn stoel. 

Lees meer

Hoe verpest ik het leven van mijn kleintjes?

Als moeder doe je het nooit goed, daar ben ik inmiddels wel achter. Is het niet je eigen gevoel dat zegt dat je het volkomen verprutst hebt, dan zijn het wel de kleintjes die vinden dat je de plank volledig misslaat. En geloof me, voor beide gevallen is niet veel nodig. Voor het eerste geval is er het welbekende schuldgevoel. In alles. En altijd. Voor het tweede geval zijn er je kleintjes die nogal snel kunnen vinden dat je het echt verschrikkelijk verpest voor ze. Hun hele leven.  Lees meer

Vandaag even niet

Ik hou van mijn kleintjes, net als elke moeder van haar kleintje houdt. Elke dag. Dat zal nooit meer weggaan en wat dat betreft zal ik nooit kunnen denken; Ik hou van jou, maar vandaag even niet.

Maar een kleintje brengt wel heel veel met zich mee, waarvan ik denk: Vandaag even niet.  Lees meer

Kittige tijden

kittige tijden

Onlangs werden wij geconfronteerd met het verlies van onze kater Ramses. Ik kan een heel verhaal schrijven over wat hij voor ons betekende, maar dan haakt u af geliefde lezer (‘dat mens is gek….’ Feit!) en hou ik het niet droog.

Een nieuwe kater er bij hadden wij al regelmatig voor zijn onverwachte dood overwogen en nu was dan toch ineens HET moment. Het voelde een beetje dubbel zo vlak na zijn overlijden immers vervangen kan niet, maar in het kader van rouwverwerking volgens sommige ‘experts’ wel de meest logische stap. Dus ging ik stiekem een kijkje nemen op marktplaats. Ik hoor u denken marktplaats is niet de meest betrouwbare manier om aan een dier te komen, maar ik heb ook een bijna 4-jarige Maine Coon uit een cattery waar zo veel aan mankeert dat ik inmiddels weet dat iedere aanschaf van een dier waar dan ook een gok is. Enfin, de jungle die marktplaats heet bezorgde mij in de dagen daarna met enige regelmaat rimpels en diepe zuchten op.  Lees meer

Nooit meer die peuterliefde

peuterliefde

‘Mam, je kunt wel lekker thuisblijven hoor. Je hoeft ons niet meer uit school te halen!’ zegt mijn oudste, de pre-tiener.  ‘Maar, maar, ik wíl jullie uit school halen. Ik vind dat leuk!’, antwoord ik haar en ik realiseer me dat de dag steeds dichterbij komt. De dag dat ik niet meer nodig ben. Niet meer op die manier en dat de dagen van peuterliefde zelfs al lang achter mij liggen.

De dagen van wakker worden met een luierkontje op mijn hoofd. De dagen van huilend afscheidnemen, en natte kusjes op mijn wang.  Lees meer

Waarom leggen we de lat zo hoog?

moeder handen in het haar

Ik vraag me weleens af waarom wij het allemaal zo moeilijk maken voor onszelf. Dit opvoeden en moeder zijn, we doen alsof het ontzettend ingewikkeld is.

Het is alweer bijna 10 jaar geleden dat ik voor het eerst moeder werd. Ik had een beeld van het moederschap en de opvoeding die ik geven zou. Ik las de bladen vol met adviezen, ik las zelfs boeken met tips en tricks. En hé, ik had een pedagogische studie gevolgd, hier had ik verstand van mensen! Uiteraard was ik ervan overtuigd dat ik de opvoeding helemaal zou nailen en ik zou het zéker anders doen dan hoe ik het bij velen om mij heen zag. Ik ben consequent, liefdevol, waakzaam voor de gevoelens van mijn kind en ik zou een veilige weg wijzen die mijn kind uiteraard zou volgen.  Lees meer

Hoe leer je je kind niet gemeen te zijn?

boos kind

Kinderen zijn gemeen. Oké, niet alleen kinderen, ook volwassenen zijn gemeen. Oké, oké, ik zal ze niet allemaal over één kam scheren. Maar er is altijd wel iemand die gemeen is. Iemand die niet het beste met je voor heeft. Iemand met wie je niet klikt. Een persoon die ervoor zorgt dat het slechtste in jezelf naar boven komt. Je wilt dat niet, maar het is een reactie op die persoon. Je moet daarmee zien te dealen. Maar wat als je dat nooit geleerd hebt? Wat als je dat niet aangeleerd wordt?

Wat als je zelf eigenlijk ook best gemeen bent?  Lees meer