opvoeding

Kind, Lijstjes, Voor mama

27x wanneer ik dacht ‘Fok off!’

We weten inmiddels allemaal dat ‘moeder zijn’ geen appeltje-eitje is. Nee, je wordt dagelijks op de proef gesteld door bepaalde opmerkingen, bepaalde mensen en bepaalde situaties. En er valt simpelweg niets aan te veranderen. Het enige wat je kunt doen, is heel hard in je hoofd denken ‘FOK OFF’, wat dat ook betekenen mag…

Nu ben ik inmiddels een aantal jaartjes aan het moederen en heb ik dus behoorlijk wat keren ‘Fok off!’ gedacht.

Dit zijn de meest voorkomende.

– ‘Geniet er maar van, want het gaat zo snel…’ En dat na een nacht van 3 uurtjes slaap, koffie die koud is geworden, een kolere krijsbui van jouw nageslacht en een poepluier die langs een spekbeentje leegloopt… Mag het aub allemaal wat sneller gaan? 

– ‘Waarom ga je niet naar de sportschool?’ Heb je mij vandaag niet 20 keer de trap op zien gaan met die tonnen wasgoed terwijl ik een peuter op mijn nek had zitten?

– Degene die je kleintje klei of, erger nog, glitters cadeau geeft…

‘Fok off!’ 

Lees meer
moeder is vrij
Baby, Kind, Voor mama

Ik laat er geen traan om!

Ik ben dus niet zo’n moeder die al weken op ziet tegen het moment dat mijn kind voor het eerst naar het kinderdagverblijf gaat, of school, of uitlogeren. Ik heb daar ook nog nooit een traan om gelaten. Nee, ik breng mijn kind vol enthousiasme weg en loop bijna fluitend terug naar huis. Wat een vrijheid…

Lekker lang zonder vragenvuur, of mopperend gehuil onder de douche staan. Tijd om lekker door het huis op keiharde muziek te dansen terwijl de haarverf voor de grijze haren intrekt. Probeer dat maar eens met kids, mijn super blond mannetje had ineens een bruine plek in z’n haar… Zo gek! En laten we het maar niet hebben over die beige bank (ja wij vonden pre-kids deze beige bank prachtig).  Lees meer

Kinderen, Voor mama

Ouderschap versus Puberteit

pubers

Zodra je ouder wordt, ga je eigenlijk weer een beetje terug naar je puberteit. Je zou het misschien niet verwachten, maar er zijn zoveel overeenkomsten tussen het ouderschap en de puberteit.

Die magische jaren van de puberteit beleef je als ware opnieuw tijdens je ouderschap. Ik weet alleen niet of dit nou de dingen zijn die je wílt herbeleven…

– Het nachtleven. Tijdens de puberteit zijn er heel wat korte nachtjes gemaakt. Al snapte ik zelf nooit waarom dat uitgaan nou de hele nacht moest duren. Tijdens het ouderschap beleef je het nachtleven weer helemaal opnieuw, wel in een geheel andere dimensie. Maar je snapt nog steeds niet waarom het de hele nacht moet duren.  Lees meer

Kinderboeken, Kinderen

Tips bij het voorlezen van kinderverhalen

Voorlezen. Als ik heel eerlijk ben is het niet mijn grootste hobby. Ik word er lui van en mieter halverwege het verhaal weleens in slaap. Als het diezelfde uitwerking nou ook op mijn kleintjes zou hebben, dan was er geen probleem. Maar de kleintjes willen weten hoe het verhaaltje eindigt en dus krijg ik een por en word ik abrupt uit mijn dutje gehaald.

Je ziet, voorlezen is een hele opgave.

Maar soms gaat het voorlezen wel goed. Dan vloeien de kinderverhalen zo uit mijn mond. Meestal zijn het de verhalen die op rijm geschreven zijn, ik houd ervan!

Heb je ook wel eens moeite met voorlezen? Misschien heb je wat aan deze tips.  Lees meer

Kinderen, Wat je niet wist

5 feitjes over een eerstgeborene

oudste kind

Afbeelding: Shutterstock

Zelf weet ik niet hoe het is om de oudste te zijn. De eerstgeborene. Met twee grotere broers ben ik namelijk de jongste. Dat geeft wel eens problemen bij ons inlevingsvermogen voor onze oudste. Zij is hier in huis de enige met deze ervaring, zij weet wel hoe het is om de oudste te zijn en ik geloof best dat dat niet altijd meevalt.

Van een eerstgeborene zou je theoretisch een aantal dingen verwachten, maar in de praktijk blijken de feiten anders.

Feitje 1. Een oudste kind is niet graag alleen. Je zou denken dat een oudste kind heel goed alleen kan zijn. Hij of zij is tenslotte een tijdje enigst kind geweest en heeft veel tijd doorgebracht alléén met de ouders. Maar niets is minder waar. Mijn oudste kan heel slecht alleen zijn, zo slecht dat ze een tijdje zelfs een denkbeeldig vriendinnetje had.

Als je er even simpel over nadenkt, is het ook helemaal niet zo gek dat een eerstgeborene maar slecht alleen kan zijn, ze was namelijk nooit alleen. Toen ze net geboren was en huilde, pakte ik haar op. Als ze wilde spelen, speelde ik met haar. Ik deed een cursus babymassage, ik ging babyzwemmen, ik maakte baby-speeldate’s, ik deed alles met mijn baby.

Vind je het gek dat ze nu niet graag alleen is?  Lees meer
Columns, Ja papa, Voor papa

De babe-route

Vrouwen zijn voorspelbaar, ze hebben hun vaste routines. Dat hadden mijn vrienden en ik als jonge vrijgezellen al door. Elk weekend begon voor ons met de ‘babe-route’ door het bruisende winkelhart van onze woonplaats. Alle leuke meisjes gingen op vrijdagavond winkelen én elke vrijdagavond deden zij hun rondje langs dezelfde winkels. En wat deden wij? Wij slenterden op ons gemak langs al deze winkels. Uiteraard tegen de gangbare looprichting in, want zo zagen we de ‘babes’ al van verre aankomen. Dat gaf ons ruim voldoende tijd om oogcontact te maken en een praatje aan te knopen.

Later, toen ik mijn babe al aan de haak had geslagen, bepaalde zij op vrijdagavond uiteraard de route. Elke week dezelfde, maar dat kon mij niet deren. Ik had mijn babe binnen, ik liep graag haar route mee!  Lees meer

Voor mama

Wat ik ga doen als alle kleintjes op school zitten

Dit jaar gaat het gebeuren. Mijn kleinste kleintje gaat naar de basisschool. Het ene moment knijp ik mijzelf even en denk ik ‘holy fuck’ waar is de tijd gebleven? En het volgende moment kan ik stiekem niet wachten op het moment dat ik mezelf weer kan horen denken (binnen schooltijd dan).

Ik krijg dan na bijna acht jaar tijd om het huis schoon te maken en te houden (binnen schooltijd dan). Ik krijg tijd om alleen te douchen en om Netflix te kijken, maar dan wat ik wil zien.

En toch word ik er ook een beetje onrustig van. Mijn kleintjes worden groot. Ze hebben mij steeds minder nodig. Dat voelt fijn, maar ook rot. Ik zal mezelf weer moeten ontdekken. Wie ben ik eigenlijk als ik geen moeder ben? Voor sommige klinkt dit misschien een beetje raar, maar na bijna acht jaar continue in goede en in slechte tijden moederen ben ik mezelf, als losstaand persoon, wel een beetje kwijtgeraakt.

Het is ZO dubbel. Het lijkt een beetje op een mid-life crisis, maar dan de moeder-life crisis.

Lees meer

Kinderen, Voor mama

Waarom heeft januari een hekel aan moeders?

Blue Monday (deprimaandag) is een naam, gegeven aan een datum voor de zogenaamd meest deprimerende dag van het jaar. (Aldus Wikipedia).

En laat die deprimaandag nou toch altijd vallen in januari. Vandaag om precies te zijn. Vandaag is het Blue Monday, maar waarschijnlijk had jouw gevoel je dat al gezegd.

Als je het aan mij vraagt dan heeft geheel januari een hekel aan moeders en niet alleen die welbekende, bijna aangepraatte, maar zonder twijfel ‘o zo’ gehypte Blue Monday.

Waarom? Nou… Januari is een maand waarin we geen kou meer willen voelen en zeker niet als het vriespunt in zicht komt. Het kerstgevoel hebben we ook al achter de rug, dus die sneeuw mag nu ook wel wegblijven. Oh verrekt, het blijft ook weg, het is alleen maar regen wat er uit de lucht komt vallen (ik woon duidelijk in de Randstad). En dat wakker worden in het donker, ik ben daar nu zo klaar mee. We willen weer de vogeltjes horen fluiten en de bloemetjes buiten zetten, letterlijk.   Lees meer
Baby, Lijstjes

5 -zeg dit niet tegen een moeder met een baby- feitjes

Zoals jullie misschien wel weten, heb ik een klein beetje een hekel aan de geijkte lijstjes over wat je allemaal niet zeggen mag. Want ja, eigenwijs als ik ben, dat bepaal ik toch zeker zelf allemaal wel.

Maar soms is het niet geheel onverstandig om bepaalde uitspraken voor je te houden. Zeker tegen een moeder met een baby, want ja… Slaapgebrek!

Dus vandaag deel ik toch maar een aantal uitspraken die je in het bijzijn van deze moeder gewoon lekker voor je moet houden. Want ze willen het niet horen, dat is een feit.

Uitspraak 1. “Zo, jouw buik trekt ook niet snel weg.” Holy Fuck! Bedoel je nou serieus dat ik nog een dikke pens heb? Ik bedoel… Ja, het klopt ook wel, ik ben 30 kilo aangekomen. Maar hallo heb je enig idee wat er in mijn buik heeft gezeten? Dit! Een 4 kilo zwaarlijvige baby die blijkbaar tijdens de zwangerschap heel veel cheeseburgers met me mee at.  Lees meer

Baby, Kinderen

Wanneer dit opvoed-gebeuren wel een keertje lukt

opvoeding succes

Ik ben niet veeleisend. Denk ik. Alles wat ik vraag is om hun schoenen een keertje na één keer vragen aan te trekken, of dat ze gewoon zonder zeuren een keer de helft van hun bord leegeten. Of dat ze een keertje de hele nacht in hun eigen bed doorslapen.

Dat is alles. Valt mee toch?

Ik weet niet waar het aan ligt. Ja, waarschijnlijk aan mijn humeur. Aan het humeur van mijn kleintjes. En de samenloop van omstandigheden in deze chaos. Maar ondanks dat ik niet zo veeleisend ben, gaat dat opvoed-gebeuren maar al te vaak de mist in. Het eindigt met vooral veel gekrijs en nadat ik een half uur heb zitten koken van binnen, ploft er in mij ook dikwijls een bommetje.

Maar soms, heel soms dan lukt dit opvoed-gebeuren wel. Bijvoorbeeld wanneer ik mijn kleintje naar bed breng en hij genoegen neemt met een verhaaltje, een liedje en een kusje. Geen gezeur om nog een verhaaltje. Geen gezeur dat ik bij hem moet liggen. Gewoon niks. Hij draait zich om en gaat slapen.  Lees meer