Oké, stop de tijd, want ik wil niet wéér opschrijven dat het jaar voorbijgevlogen is. Die woorden waren al bestemd voor 2014, 2015 en 2016. 2013 was een ander verhaal.
Maar je ziet, de jaren vliegen voorbij en daarmee ook de tijd. Ik schreef dit jaar al eerder een betoog, die tijd is niet meer voor mij. Die tijd is nu voorbij. Maar in welke tijd leef ik dan wel? De tijd van opgroeiende schoolkinderen. De tijd van brutale monden en oprechte en doordachte lieve woorden. De tijd waarin mijn kinderen geen wormvormig aanhangseltjes meer zijn, maar échte mensjes lijken te worden. De tijd waarin het opvoeden soms naar hogere levels stijgt en soms nog grotere vraagtekens oproept dan het al deed. Lees meer