“Mam, ik wil je wat vragen.” Zo begint de kleuter bij de helft van wat hij zeggen wil. De andere helft begint hij met “Mam, ik wil je iets zeggen”. Op zich heel duidelijk. Hij kondigt het mooi aan, geen getetter zomaar uit het niets zeg maar.
Maar laatst, toen we samen in de badkamer stonden, kwam er toch iets onverwachts. “Mam, vertel me eens hoe zit dat nou, vallen er nu geen baby’s meer uit je billen?”, was zijn vraag.
Uuuhhh, je kunt waarschijnlijk mijn verbaasde blik wel voorstellen. Moest ik nu al het gesprek met hem aangaan. Ja dááág, deze was voor zijn vader. En daarbij, hoe weet hij überhaupt dat de baby’s ‘uit mijn billen vallen’? Moet hij niet gewoon nog denken dat baby’s met de ooievaar gebracht of uit de boerenkool getrokken worden?
Lees meer