New York met kinderen

Ik zou niet weten hoe het is om New York te bezoeken met mijn kleintjes, ik was daar namelijk met een vriendin. Waarschijnlijk een heel andere dimensie dan wanneer ik met mijn kinderen zou gaan. Toch heb ik, terwijl ik daar rondliep, regelmatig aan mijn kleintjes gedacht. Ik dacht aan hoe het zou zijn om als gezin in New York te zijn. En in mijn gedachtes zag ik het eigenlijk ook wel zitten. Er is daar genoeg te beleven voor de kleintjes. Dit zijn de dingen die ik, als ik ooit met mijn kleintjes New York City bezoek, niet over zou slaan.

Times Square
Times Square zou ik zeker niet overslaan. Alleen al naar de lichtgevende en knipperende reclameborden zouden mijn kleintjes uren kunnen kijken. Op het plein lopen allerlei figuren rond. Van Spiderman tot Elmo en van Olaf tot Mickey Mouse. Eigenlijk zijn het een soort van bedelaars, want als ze zich op je foto hebben gewurmd, vertellen ze je dat ze werken met fooitjes. Maar goed, kinderen vinden dat natuurlijk fantastisch. Ook is er op Times Square een Disney-store en een Mega grote Toys”R”Us te vinden.

Theater op Broadway
Wij hebben de nieuwste musical-hit van New York bezocht: Aladdin. Een musical die ik ook zeker met mijn kinderen bezoeken zou. De Engelse taal hindert niet en ik denk dat de kleintjes daar ook weinig last van zouden hebben. Ook The Lion King is nog steeds te zien op Broadway.

Het Vrijheidsbeeld
Het Vrijheidsbeeld zou ik met de kinderen ook niet overslaan. Je maak in ieder geval een leuk boottochtje (met de helicopter zou ook kunnen als je echt los wilt gaan) en een wandelingetje om het Vrijheidsbeeld met een prachtig uitzicht op Manhattan geeft je toch wel het ultieme New York gevoel. Je kunt ook het beeld van binnen bezoeken, maar daar dien je wel voor gereserveerd te hebben.

Empire State Building
Onze tijd was beperkt en dus erg kostbaar. De wachttijd om naar boven te kunnen in het Empire State Building was minimaal een uur. Vandaar dat we besloten om het niet te doen. Als ik ooit nog met mijn kleintjes New York bezoeken kan, zal ik dit niet overslaan.

Central Park
Volgens mij kun je gerust een dag uittrekken voor het Central Park. Zo is daar Central Park Zoo, verschillende speeltuintjes en ik denk dat het heerlijk is om de sfeer in alle rust op te snuiven.

NYC

Kijkje achter de schermen? Volg Voormijnkleintje.nl op Instagram

Wat je niet wist… Totdat de ontdekkingsmoeke Marco Polo ging ontmoeten (The After Party)

Goed, het staat dus 1-0 in deze ‘Marco Polo versus ontdekkingsmoeke’ avontuurlijke tocht. Maar we hebben de after party nog te gaan en ik zit weer vol energie om deze ontdekkingstocht voort te zetten. Maar eerst moet ik ontdekken waar de wc zich bevindt, want ik moet die liter cola toch ergens laten. Al snel kom ik erachter dat meerderen deze weg bewandelen, niet zo heel bijzonder dus. Na 50 dames ontdek ik het Amerikaanse toilet, een bijzondere ontdekking kan ik wel zeggen. Want een Amerikaans toilet biedt voor je gevoel niet veel privacy. De kieren langs de fragiele deurtjes zijn minstens 3cm breed. Met als gevolg dat je de dames in de rij kan zien staan zuchten. Maar dat betekent dus ook dat de dames jou pontificaal op het toilet kunnen zien zitten. Het nodigt niet uit tot uitgebreid toiletteren, maar het verklaart wel dat de rij naar het toilet lekker vlot gaat.

Anyway (ja de Engelse termen zitten er nog goed in) we zijn klaar voor de after party en gaan op zoek naar de andere streamteam’ers. Die zijn echter in de verste verte niet meer te bekennen. Ah oh en nu? Dit geeft het avontuur wel een beetje extra spanning! Want wáár moeten we naartoe? En hoe? Ik kan Marco Polo nu niet laten zitten, ik sta immers op achterstand. Gelukkig vinden we onderweg naar de uitgang het Duitse streamteam, dat ook wat verward om zich heen aan het zoeken is. Maar een ontdekkingsmoeke weet het altijd voor elkaar te krijgen, komt ze zelf niet met een oplossing dan wordt er wel een oplossing aangedragen. En zo bedenkt de mannelijk helft van het Duitse team om naar de plek te gaan waar we uit gestapt zijn. En warempel, daar staat de bus te wachten. Een lege bus echter, maar niet te beroerd om ons naar ’the place to be’ te brengen.

The place to be is het zeker. Een tentje midden in het Central park van New York city, genaamd Tavern on the Green. Bij binnenkomst heerst er meteen een gezellige en feestelijke sfeer. Toch heb ik even een wijntje nodig om m’n draai te vinden. Gelukkig vind ik die met een wijntje altijd snel. Ik bekijk wat mensen en vraag me af wie het allemaal zijn? Misschien zijn het wel allemaal supersterren waar ik geen weet van heb. En misschien zijn het ook wel ontdekkingsmoekes, die net als ik ‘zomaar opeens’ op een after party beland zijn. Het maakt me ook niet uit, want wie staat daar opeens vlak voor mijn neus? Het is Marco Polo himself! Oke, dit is het moment dat ik grijpen moet (nou ja, eigenlijk heb ik nog een aantal wijntjes nodig, maar dat zit er zo snel niet meer in). Er zit niets anders op, dan op hem af te stappen en een diepte interview te beginnen.

“Hello, how are you?” Het moment dat je je realiseert dat een diepte-interview nog best lastig kan worden in het Engels.
“I am fine” en ik krijg twee zoenen op mijn wang. Het moment dat Marco Polo mijn Engelse woorden compleet laat verdwijnen. Ik kan geen Engels woord meer bedenken, laat staan een zin. Pats kaboem! 2-0 voor Marco Polo. Gelukkig weet ik nog wel mijn telefoon tevoorschijn te toveren en Marco Polo met de ontdekkingsmoekes vast te leggen.

foto

En zo word ik voor de tweede keer met mijn neus op de feiten gedrukt. Het valt niet mee om een avonturier te zijn. Marco Polo is een prof! Toch weten we ons een weg te banen in het Netflix party geruis. En als ik in de late uurtjes ontdek dat Marco Polo de zaal heeft verlaten, oftewel is afgetaaid, vind ik toch dat ik daar een puntje win. Ik, de ontdekkingsmoeke, die na een ontdekkingsreis van inmiddels 24 uur daar nog met beide benen op de grond staat te genieten van het avontuur… Een verdiende punt en ik ben tevreden met de uitslag. 2-1. Marco Polo, jij bent de grootste ontdekkingsreiziger die ik ken.

Wat je niet wist… Totdat de ontdekkingsmoeke Marco Polo ging ontmoeten

Voor een tripje naar New York draait een ontdekkingsmoeke haar hand niet om. Ze heeft immers al heel wat tripjes voor haar kiezen gehad. Waaronder +- 516 keer per jaar heen en weer naar school. 365 keer naar de speeltuin, om van zwemles en sportclubjes maar te zwijgen. Nee, niets is te gek. Dat ik zeer goed tegen slaapgebrek kan, heb ik de afgelopen jaren wel bewezen. En aangezien ik maar moeilijk nee kan zeggen, (ook daar word ik elke dag mee geconfronteerd) kan ik ook geen nee zeggen tegen een tripje naar New York voor de premiere van de nieuwe Netflix original serie Marco Polo. En dus zat ik afgelopen dinsdag in het vliegtuig, met een mede ontdekkingsmoeke, richting New York.

En zo relaxed als we lijken, zo opgewonden als pubers met rondvliegende hormonen zaten we in het vliegtuig. We were going to New York! The Big Apple, the city that never sleeps! Oh yeah! Wel, mijn eerste dutjes werden gedaan in het vliegtuig. Hoe lekker dat je alleen maar aan jezelf hoeft te denken en niet wakker hoeft te schrikken om te kijken of je kleintjes nog intact zijn. En hoe lekker om eindelijk eens al die jaren gemiste slaap in te halen in 8 uur vliegtijd.

Eenmaal op Amerikaanse grond kan onze ontdekkingsreis beginnen, onze American Dream. Nog even en de ontdekkingsmoekes bevinden zich onder de wereldsterren vol glitter en glamour. Ik zie het al helemaal voor me. Toch blijken we nog heel wat te moeten sleutelen aan deze American Dream. Om maar een voorbeeld te noemen, de taal. Ik kan een aardig woordje Engels spreken, dacht ik zo. Maar als het puntje bij paaltje komt, blijkt dat toch weer verrekte lastig en kom ik erachter dat ik vooral goed Engels kan spreken met mensen die zelf ook niet zo goed Engels spreken. Dit geldt overigens ook voor mijn mede ontdekkingsmoeke…

De ober: “Another glas of wine?”
Ik: “Yes please”
Mede ontdekkingsmoeke: “Me too hoor!”

Goed, we maken ons klaar voor de big happening, het doel, de reden waar we voor gekomen zijn. De screening, oftewel premiere van Netflix’s nieuwste original Marco Polo! We toveren onze vliegtuigkloffies om tot premiere outfits, gooien nog een plens koud water in ons gezicht en klapperen even op onze wangen. Nee, het is geen droom, we zitten echt in New York. Hoewel ik gerust zou kunnen dromen op dit tijdstip, het is immers voor ons gevoel 12 uur ’s nachts.

Opeens gaat alles in een sneltreinvaart. Het ene moment zitten we in de lobby van ons hotel wat te drinken met andere Netflix Streamteam leden, uit Finland, Duitsland, België enzovoorts. Het andere moment zit ik in een bioscoopstoel te kijken naar een groot scherm met daarop #MarcoPolo. Een avontuur om daar te komen was het zeker en ik ben op mijn bestemming beland. Ik ben er echt. Op de premiere van Marco Polo. In New York!

#marcopolo

Ik, de ontdekkingsmoeke, zit er klaar voor. De acteurs staan één voor één op. ‘Hé, wat leuk, ze zitten ook gewoon in de zaal’, denk ik nog. Kom maar op Marco Polo, laat mij nu jouw avonturen maar eens zien! Inmiddels is het voor mijn gevoel 2 uur ’s nachts. En ik ontspan. Ik ontspan me diep. Ik ontspan me iets te diep. En dan schrik ik opeens wakker van de tune. Fuck, de intro heb ik al gemist. Hoe kan dit nou? Ik, de ontdekkingsmoeke, de master in slaapgebrek en gebroken nachten. Ik kan nu toch niet gaan zitten pitten? Hop hop, even volhouden. Ik zie daar op het scherm een mooie man die op avontuur gaat… En ik schrik weer wakker. Ik zie een naakte vrouw met een zwaard radslagen en kung-fu moves maken, in de zaal wordt geklapt. Ha! De spectaculairste scene van de avond heb ik niet gemist! Ik voel constant een spannende dreun door me heen, wat moet dit een gave en spannende serie zijn! Ik zie Marco Polo met een grote Aziatische man in gesprek en ik zie Marco Polo op een veldslag, er wordt wederom geapplaudisseerd. Het is afgelopen. Holy shit!!? Het is afgelopen! Ik ben compleet verslagen door Marco Polo. Hij is de ster in het beleven in avonturen en in deze Marco Polo VS Ontdekkingsmoeke is het +1 voor Marco Polo.

Gelukkig had ik wel weer energie opgedaan voor de afterparty, daarover morgen meer. Want het avontuur gaat nog verder. Wie weet eindigen we met gelijke stand? Nu ga ik eerst, samen met de man, de eerste aflevering van Marco Polo nog eens bekijken, want deze is vanaf vandaag beschikbaar op Netflix.

rodeloper

Sterren op de rode loper. 

Het Marco Polo première-outfit…

Tja mensen. Ik ben een professioneel ontdekkingsmoeke, maar Amerikaanse premières maken mij toch wat verlegen en terughoudend. Ik heb geoefend met het nemen van selfies, echt waar. Maar een kiekje schieten voor een outfit-post… Dat is werkelijk waar niet in me opgekomen. En toen waren daar opeens de vele vragen naar het outfit dat ik droeg op de premiere van Marco Polo in NY. Na uitgebreid beschreven te hebben hoe ik aan het outfit gekomen ben, had ik mij niet gerealiseerd dat jullie mensen het ook daadwerkelijk wilden zien… En ja, van de originele avond heb ik nu dus nauwelijks fotootjes (buiten wat selfies om).

Dus, om te laten zien dat ik de beroerdste niet ben, heb ik mij nog een keer in het outfit gehesen. Speciaal. Voor jullie.
premiere-outfitIk vond het echt heel moeilijk om te beslissen wat voor outfit gepast zou zijn op zo een avond. In een lange galajurk zou ik mij echt niet gelukkig voelen. Ik moest wat stoers aantrekken om mij comfortabel in te voelen. Naar mijn idee is dit jurkje van de Zara precies wat ik nodig had. Niet over-dressed, maar ook zeker niet under-dressed. Stoere half hoge laarsjes van Sacha met uiteraard high-heels om mijn lengte nog wat te laten lijken.

Wat vinden jullie ervan?

Nog twee dagen (vanaf 12 december) en dan is de nieuwe Netfix Original serie Marco Polo te zien bij Netflix!