moeder

Kindermerkkleding, Mode voor je kleintje, Overige

Shoppen voor kids

Het Shopaholiek Team vroeg of ik een tag over shoppen voor mijn kinderen in wil vullen. Meestal heb ik niet zoveel met ’tags’, maar ja ik heb wel heel veel met shoppen. Dus laten we eens kijken hoe dit invullen uitpakt…

#SHOPPENVOORKIDS

Daar gaan we!

  1. wat is jouw favoriete kledingmerk? Voor de meisjes: alles wat gave jurkjes heeft, van Scotch & Soda tot Mim-Pi. Voor de jongens: duidelijk Tumble ‘N Dry. 
  2. wat is jouw absolute musthave op het gebied van kinderkleding? Voor de meisjes: leggings! Zoveel mogelijk. En voor de jongens: mooie stevige jeans.  
  3. wat vind jij een  no-go qua kleding? Doodshoofden blijf ik gewoon geen goed idee vinden. 
  4. heb je wel eens een miskoop gehad? zo ja.. wat? Ja hoor. Deze week nog… Ik had per ongeluk een maat te klein besteld, het jurkje toch aangetrokken bij mijn dochter, om aan het eind van de dag tot de conclusie te komen dat het jurkje toch echt te klein was… GRRR
  5. welk kledingstuk is voor jou onmisbaar op vakantie? Zwembroeken en bikini’s!
  6. hoeveel geld geef jij gemiddeld uit per maand aan kinderkleding? Dat valt reuze mee! Ik ben echt een uitverkoop sloerie. Maar gemiddeld tussen de 50-100€ per maand… Denk ik? 
  7. wat vind jij ervan dat de sale steeds vroeger begint? Het is denk niet erg goed voor de handel, maar persoonlijk vind ik het wel fijn… Sorry! 
  8. waar haal jij je inspiratie vandaan voor kinderkleding? Wij hopen natuurlijk dat jullie zeggen: bij Shopaholiek Bij Shopaholiek 😉 
  9. shop jij veel online? Ja, het meeste bestel ik online. Zeker qua merkkleding. 
  10. wat doe jij met kleding die te klein is? Dat van mijn oudste dochter bewaar ik voor mijn jongste dochter, mits het er nog redelijk uitziet. Dat van mijn zoon geef ik weg en wat kapot is, gooi ik weg. 
  11. omschrijf de kledingstijl van je kids? Dochters: jurkjes, rokjes en vooral comfort. Zoon: Tumble ‘N Dry jeans met stoer shirt. 
  12. koopt jouw man ook kinderkleding?  En zo ja.. doet hij dat goed? Nee. Punt.
  13. hoeveel geef jij maximaal uit aan een spijkerbroek voor je zoon/dochter? Mijn dochters worden niet blij van spijkerbroeken. “Mama, ik wil geen broek met spijkers!!” En voor de zoon vind ik €30 een prima bedrag, ik koop ze dus meestal in de uitverkoop. 
  14. koop je zelf wel eens tweedehands? Een aantal jaar geleden kocht ik regelmatig iets op marktplaats, maar tegenwoordig vind ik dat meer gedoe dan dat het oplevert. Ik heb sinds kort een nieuwe app geïnstalleerd, Re-shopper, wellicht dat dat een uitkomst is voor het kopen en verkopen van de tweedehands kinderkleding. 
  15. wat is jouw beste koop ooit? De beste koopjes zijn de kledingstukken die mijn oudste dochter heeft gedragen en ik nu met veel plezier weer aantrek bij mijn jongste dochter. 

Lees meer
Baby, Puur Marlies, Reisverslagen, Spanje, Uit met je kleintje, Uitstapjes, Vakantie

Catalunya Experience: Vall de Núria

Als ik aan Spanje denk, zie ik alle Nederlanders met z’n allen naar de Costa Brava afreizen en worden er daar muren gebouwd van bierkratten. Vraag me niet hoe ik aan dat idee kom, misschien is het ook volledig onterecht, ik ben er namelijk nog nooit geweest. Dit idee van Spanje heeft er in ieder geval voor gezorgd dat dit gebied niet bovenaan mijn lijstje staat om naar toe te gaan met mijn gezin.

Een jaar of wat geleden vroeg een oud collega mij: Gaan jullie samen of met de kinderen op vakantie? Echt, wie vraagt dat nou, natuurlijk gaan de kinderen mee dacht ik toen. Nu, heel wat jaren later, snap ik deze opmerking maar al te goed. Het lijkt mij heerlijk om reisjes te maken zonder de kinderen. Dus ik was gratamente sorprendido, blij verrast, toen ik namens voormijnkleintje.nl naar de Spaanse pyreneeën af mocht reizen. All by my self, om het gebied, waaronder Vall de Núria, te leren kennen en te proeven. En bovenal te ervaren wat dit gebied te bieden heeft aan gezinnen.

Wat ben ik een ervaring rijker geworden. Met een gezin zou dit tripje te vol geweest zijn, omdat kinderen in mijn beleving ook de tijd moeten krijgen om ergens lekker te spelen en zo al de indrukken kunnen verwerken. Maar als je wat langer die kant op gaat, zijn er zeker een paar mooie plekken waar je gewoon even naartoe moet gaan.  Lees meer

Kinderen

Het eerste oudergesprek

Woehoe! Wij hebben ons eerste oudergesprek gehad! Spannend was dat…

Toen ik erheen liep voelde ik me toch wel een beetje zenuwachtig. Wat ging de juf allemaal zeggen?

Gelukkig, mijn kind doet het fantastisch! Hij is altijd vrolijk en voor alles in. Vindt alles leuk en interessant! Hij wil al rekenwerkjes doen, gaat gericht tekeningen maken en is bewaker van het schateiland.

Pffff, pak van m’n hart!

Ja, hij heeft wel een uitgesproken mening als hij iets moet doen wat hij niet wil. Op een leuke manier zal hij er alles aan doen om eronderuit te komen. “Goh, dat heeft ie echt van een vreemde?!”, probeerde ik de juf nog wijs te maken.

Ik kreeg wel een beetje kriebel toen ze vertelde dat de kinderen op de Montessori manier hun tafeltje schoon vegen. Fijn hoor, maar maakt mij niet zo heel erg uit welke manier hij gebruikt, als het maar gebeurt. En, er zijn toch meerdere manieren die goed werken? Is het niet aan het kind om te bepalen welke de beste is voor hem?  Lees meer

Kinderkleding, Kindermerkkleding, Mode voor je kleintje

Uitverkoop kinderschoenen

Voordat we beginnen aan de nieuwe collecties, gaan we eerst de online uitverkoop nog eens goed door. Want aangezien de zomer nog beginnen moet, laten we het hopen, is het scoren van sandaaltjes en zomerschoenen op dit moment natuurlijk het leukst.

Kinderschoenen kunnen een behoorlijke uitgave zijn en daarom is de uitverkoop zo lekker. Zeker voor dat extra paar zomerschoenen of sandalen, of wanneer je kleintje weer eens een groeispurt van twee maten binnen een maand blijkt te hebben gehad.

Slippers en sandalen uitverkoop

sandalen-uitverkoop-zomer-2016

De merken die zijn afgebeeld: Zebra, Replay, Adidas, Vingino, Teva, Kipling, Clic, Havaiana, Little Pieces en Wild Shoes  Lees meer
Baby, Columns, Voor papa

Slaap is ook maar relatief…

Vroeger (als in; voordat ik kinderen kreeg) had ik als stelregel dat ik minimaal 8 uur slaap nodig had en de wekker ná 7 uur s’ochtends moest gaan om overdag goed te kunnen functioneren.

Tegenwoordig (nadat ik kinderen kreeg) weet ik wel beter.

Er zijn periodes dat ik het met gemiddeld 4 uur slaap of minder per nacht moet doen, al dan niet met meerdere onderbrekingen. En die onderbrekingen zijn divers:

– kids die verkouden zijn en continue hoesten terwijl het snot overal zit;
– kids bij bij je in bed willen en vijf minuten later weer naar hun eigen bed willen;
– kids die naast je liggen te draaien en te woelen en ondertussen met hun benen op hardhandige wijze je rug masseren;
– kids die gewoon huilen om onduidelijke redenen;
– kids die klaarwakker zijn en filmpjes willen kijken op de I-pad om 03:30 uur AM;
– kids die heel ziek zijn en eerst hun eigen en daarna papa en mama’s bed onder spugen;
– kids die zindelijk worden en vervolgens hun hele bed onder plassen;
-….  Lees meer

Kinderen

Ik was nooit een huilebalk

Vroeger was ik geen huilebalk, nou ja… Misschien vonden mijn broers dat wel, maar mijn tranen moesten altijd van ver komen. Mezelf vond ik overigens zo nu en dan wel heel erg zielig, maar echt huilen om nare zaken die er in de wereld gebeurden, dat deed ik niet. Laat staan dat ik een traan liet bij een slechte jankfilm.

Misschien was ik te egocentrisch, misschien was ik gewoon jong, of misschien ben ik niet zo gevoelig. Te nuchter.

Ik kom niet uit een oorlog. Ik kom niet uit een rampgebied. Ik leef wat dat betreft een heel veilig leven.

Als er een aanslag gebeurde, of een gigantische ramp, dan dacht ik ‘oh dat is sneu voor die mensen’ en soms dacht ik zelfs ‘wat verschrikkelijk’, maar daar bleef het bij. Een ver weg van mijn bed show, dat mijn leven verder niet raakte.

Misschien was het een gebrek aan inlevingsvermogen, voor ieder mens is het inlevingsvermogen anders. Dat is namelijk geheel afhankelijk van wat je hebt meegemaakt en hoe je ermee omgaat.

Of misschien ben ik gewoon een gevoelloze doos met een zéér gebrekkig inlevingsvermogen. Kan ook.

Ik vond het ook verschrikkelijk om te huilen, dat vind ik eigenlijk nog steeds. Het lucht niet op.

Maar vandaag huilde ik.  Lees meer
Columns, Ja papa, Voor papa

Kinderlijke jaloezie

Kinderen zijn onderling soms onaangenaam jaloers. Soms is het is zo erg dat ik bij mezelf denk “het lijken wel volwassene”. Lekker in het zwembad met het hele gezin. Hier en daar liggen wat matjes om mee te spelen. Een tijdje gaat het goed, maar ineens treed daar de wet van de schaarste op.

Mijn kinderen hebben het voor elkaar gekregen om per kind twee matjes toe te eigenen.. ja dat is natuurlijk niet de bedoeling, netjes delen. “Ik wil niet delen” “die kinderen hebben ook meerdere matjes” na wat tegensputteren zijn de matjes weer verdeeld en 3 minuten later zijn de matjes al niet meer interessant, zo gaan dat soort dingen. Een redelijk primitieve vorm van jaloezie, gelukkig snel op te lossen.  Lees meer
Baby, Columns, Ja papa, Voor papa

Papadag

Mijn vrouw en ik proberen de taken in ons huishouden zoveel mogelijk eerlijk te verdelen.
Boodschappen doen, schoonmaken, werken, we doen allebei ons deel. Zo hebben wij er heel bewust voor gekozen dat we allebei parttime werken, zodat ik één dag in de week thuis ben om voor de kinderen te zorgen.

Een ‘papadag’ noemen ze dat.

Het is misschien financieel gezien niet de meest optimale situatie, maar dat heb ik er graag voor over om mijn stempel op de opvoeding van mijn kroost te kunnen drukken.

Want dat er een verschil is in opvoeden tussen mama’s en papa’s, dat is wel duidelijk. Zitten de meeste mama’s er bovenop met een echte ‘hands-on’ stijl van opvoeden, zijn de papa’s over het algemeen toch meer van het pragmatische, ‘laid-back’ opvoeden.
En zoals altijd, is een beetje van allebei het lekkerst.  Lees meer
Kind

Het monster in mijn kind

Wanneer je iemand ziet die sociaal onhandig uit de verf komt, wanneer hij het moeilijk heeft met zichzelf en met zijn omgeving, dan is dat een vervelende waarneming. Wanneer diegene je eigen vlees en bloed is, dan is dat hartverscheurend.

Al jaren probeer ik hem te helpen, te begeleiden en advies te geven, maar helaas is hulpeloos toekijken het uiteindelijke resultaat. Goed bedoelde adviezen van vrienden en familie, zelfs professionele hulp van een psycholoog mocht niet baten. Het helpt mijn zoon niet om mee te komen met de rest van de maatschappij.

Het maakt mij als moeder gefrustreerd en boos, soms zelfs een beetje bang. Bang voor de toekomst, bang voor zijn toekomst. 

Lees meer
Columns, Kind

Wacht maar tot het pubers zijn…

Kleuters zijn ontzettend schattig. Ik weet dat, op het moment ben ik namelijk in het bezit van twee kleuters. Één van vier en één van vijf. Schattig zijn ze, maar ook op en top kleuters.

Mijn kleuters zijn, zonder dat ik opschepperig over wil komen, echt heel leuk. Ze zijn grappig en lief. Zelfs de pakketbezorger smelt wanneer hij mijn twee kleuters ziet. En wanneer één van mijn kleuters verdrietig is, of pijn heeft, dan troost de andere kleuter zijn of haar zusje of broertje. Ze zijn er voor elkaar, ze komen voor elkaar op, ze beschermen elkaar.

Echt heel schattig.

Maar weet je, het zijn niet alleen mijn kleuters die schattig en aandoenlijk zijn, het zijn alle kleuters. Vind je dat niet, dan ben je gewoon een zeiksluif die het leven wat meer toe zou moeten lachen. En anders zou je eens flink doorgekieteld moeten worden, want weet je… Kleuters zijn schattig!

Zoals laatst toen ik bij de kassa stond en mijn kleuters het winkelwagentje fanatiek samen leegmaakten en op de band legden. Ze werkten samen als een onvoorwaardelijk team. Eens in de zoveel tijd dan gebeurt dat en dan ben ik trots. Omstanders zien mijn trotse hoofd en reageren op het aandoenlijke tafereel.

“Ah wat zijn ze schattig en lief voor elkaar”

“Wat heerlijk om zulke hulpen te hebben, wat super lief!”

“Wacht maar tot het pubers zijn…”  Lees meer