Mijn jongste werd onlangs drie jaar. Verwacht geen gemijmer over ‘stop de tijd’, ‘laatste jaar thuis’ en ‘waar is mijn baby?!’; ik vind het allemaal wel prima na bijna 14 jaar in de luiers. En tegen de tijd dat het weer gaat kriebelen hoop ik als oma mijn babyliefde te mogen projecteren.
Er is een groot verschil tussen opgroeien als oudste of als vijfde van het gezin is gebleken. Niet alleen zit er elf jaar tussen, ook de tijd en omstandigheden zijn veranderd. Lees meer
Twintig minuten na de eerste les werd de peuter gewillig van de trampoline weggesleept in de Rautekgreep: oudste dochter volgt een ehbo cursus via school en er moest geoefend worden. Lees meer
Op de langste dag van het jaar zat ik tot diep in de nacht buiten. Terwijl de muggen mij enthousiast bombardeerden tot hapje laadde ik verwoed het Zara winkelwagentje vol.
Ik beken: het hele jaar geef ik amper iets uit aan kleding en spaar ik voor de Zara sale. Mijn kinderen weten dat ze niet hoeven te zeuren tot de langste dag en eerste kerstdag, want dan gaat moeders los. Af en toe ga ik vreemd tijdens een ‘1 artikel voor -25%’ verleiding bij concurrent H&M of ‘alleen dit weekend alles -15%’ actie bij de Hema voor basics als T-shirts, sokken, ondergoed en pyjama’s. Webshops zien mij liever komen dan gaan: mijn bestelling duikt alleen op bij minimaal 50% korting op alles. Lees meer
Als moeder van vijf heb ik weinig met commercie, ondanks mijn opleiding tot etaleuse (aka miscalculatie van de eeuw). Ik ben waarschijnlijk de enige meisjesmoeder in des lands die nog nooit een Belgisch drietal heeft zien optreden of correctie: ambieert te willen zien. We eten geen koekjes verstopt in verpakkingen van tv idolen en het speelgoed is redelijk vrij van Nickelodeon achtige spam. Geen dekbedhoezen in primaire Studio 100 kleuren en de ‘let it gooooo’ hype heb ik letterlijk genomen en beperkt tot de verkleedkist.
Ooit kreeg het enige mannelijke aandeel onder ons een gele Teletubbie van ‘hij is er zo gek op’ omalief. Om meelezende bevriende pubers gerust te stellen: hij was net 1.5 jaar. Het gedrocht verstofte al snel en verdween ‘plots’ uit ons midden.
De Woezel&Pip liefde van Vlinder beperken we tot knuffels en boeken. Toegeven, ik ben net zo verliefd op die schattige hondjes, maar dat komt omdat ik altijd moet huilen bij het liedje ‘ik blijf altijd dicht bij jou’. Na 5x 9 maanden zwangerschap en dubbel zo veel aantal maanden ben ik een sentimenteel weekdier geworden. Feit. Lees meer
Groene wormpjes met rode streepjes dartelend in het onweer. Links erger dan rechts. De huiskamer flitste en mijn peuter werd een vlek. Een half uur duurde het en daarna kwam mijn zicht niet meer volledig terug. Oogmigraine.
Sinds die zondagavond was ik overgeleverd aan diverse medische onderzoeken. Ondanks een ernstig vitamine D tekort kwam ik door de apk. Mijn ogen bleken onder de categorie ‘kan mij niet voorstellen dat u ooit beter hebt gezien’ te vallen. Ik kreeg diagnoses, maar geen oplossingen.
Na de wormen kwamen de paniekaanvallen. Hyperventilatie. Gedesoriënteerd. Alsof ik buiten mijn lichaam was gestegen. Zelfs stofzuigen bleek een uitdaging. Burn-out constateerde de huisarts en schreef Oxazepam voor. Zombievoer. Lees meer
Het gebeurde ergens tussen sinterklaas en kerst. Ik kan het heel stoer de ‘negeren modus’ noemen, maar ik moet bekennen dat het gewoon even geen prioriteit had: de 2e verjaardag van mijn jongste. Of, misschien beter gezegd, ik ging er iets te laconiek mee om.
Reclames vlogen om de oren, ‘nu of nooit!’ kortingen, ‘voor de middag bestellen = €… korting’ trucjes en andere verleidingen negeerde ik koelbloedig. Vlinders verjaardag was pas in het nieuwe jaar en dat voelde nog zooooo ver weg. Dus vlak na oud&nieuw toen het vuurwerk nog nasmeulde en de kinderbijslag vers op de rekening stond besloot ik eindelijk DE Magische Unicorn te bestellen. Ik zocht en zocht. In winkels. Online. België. Ja, ik spamde zelfs tot twee keer toe de fabrikant via instagram, maar het bleef een stil en unicornloos bestaan: uitverkocht. De enige info die ik via een webshop kon lospeuteren was 6-8 weken wachttijd. Lang leve de commercie die sinterklaas en kerst heet!
Ok, die had ze dus tegoed dan maar plan B: het Magische Vriendjes kasteel. Om jullie wat leestekens te besparen: idem verhaal. De stress baande zich al een weg naar mijn nek: plan C. Nog maar drie dagen. Losse vriendjes: 14 dagen wachttijd! Say what?! Lees meer