Dit weekend stond in het teken van de rommelmarkt. Het was namelijk hoog tijd om hier in huis weer eens wat op te ruimen en dan met de nadruk op ruimen. Ruimte maken voor nieuw speelgoed, want er zal wel weer genoeg bijkomen de komende maanden. Een nadeel van het uitzoeken van het speelgoed, is dat de kleintjes weer (her)ontdekken van al het zooi wat ze eigenlijk in de kast hebben staan. En zo (her)ontdekten mijn kleintjes de Little People. Door de jaren heen hadden we de welbekende bus, de auto met maxicosi, het boerderijtje en de Ark van Noach verzameld. Nooit, maar dan ook nooit hadden mijn kleintjes ernaar omgekeken. Tot dit weekend.
Maar ik had mijn zinnen gezet op het verkopen van de Little People en zo gebeurde het dus ook. De peuter deed vanmorgen nog een laatste poging om de Little People te bevrijden uit mijn kratten, maar helaas was ik te stellig. Weg ermee! En zo geschiedde het ook.
Als ik ’s avonds terug kom en de zesjarige zich afvraagt of de Jezus-boot verkocht is, ben ik toch wat verbaasd. “De Jezus-boot?”, vraag ik haar. “Ja, de boot met de diertjes”, antwoordt ze stellig.
“Oohh, de ark van Noach! Die heb ik verkocht.”
Ze kijkt wat beteuterd, of dat is omdat de boot verkocht is, of omdat ik moet lachen om haar “Jezus-boot” blijft een mysterie, maar een ding is zeker, wij hebben weer wat ruimte…
