Afbeelding: Shutterstock
Je weet wel, dat kind in het restaurant die luidruchtig langs jouw tafeltje loopt. Dat kind dat tegen zijn moeder schreeuwt als zij hem ’s morgens naar school brengt. Dat kind dat naast jouw dochter in de klas zit en altijd zijn volume op heavy metal heeft staan. Dat kind dat geen antwoord geeft als je een normale vraag stelt. Of dat kind dat niet even netjes goedemorgen zegt. Dat kind dat je niet eens aankijkt. Dat kind dat het klimrek niet eens durft te beklimmen sterker nog, ze schijt overal voor in haar broek. Of dat kind dat op de supermarktvloer ligt te krijsen en te kwijlen.
Dat kind waarvan de ouders vanaf zijn tweede jaar te horen hebben gekregen dat hij druk was en de peutergroep verstoorde. In de kleuterklas idem dito en waar hij ook geen moment op zijn stoel kon blijven zitten. Dat kind dat hierdoor elke dag op zijn kop kreeg en op het time-out stoeltje zitten moest, ook al snapte hij niet waarom. Dat lastige en slecht opgevoede kind loopt nu iets te luidruchtig langs jouw tafeltje. Dat kind heeft ADHD. Lees meer