25x mijn kleintjes en de hond

Inmiddels is onze labrador Lily al anderhalf jaar deel van ons gezin. Ze hoort er helemaal bij en tuft zelfs weer mee naar Frankrijk deze zomer. De angst voor honden bij mijn oudste dochter is ook helemaal verdwenen. Als ik haar nu op het plaatselijke ‘hondenstrandje’ zie zitten tussen alle rondrennende bullebakken, kan ik mijn ogen niet geloven. Het is fijn om zo een trouw beestje in huis te hebben. Altijd een vriend die in is voor een knuffel of een spelletje.

Vandaag 25x mijn kleintjes en de hond in anderhalf jaar tijd.

Toen ze nog veel kleiner was dan de kleuter…

hond-1

Lees meer

Waarom de hond goed was voor ons bange kind

Mijn dochter is een gevoelig typje. Soms denk ik wel eens dat ze neigt naar het hoogsensitieve. Naadjes in haar sokken? Verschrikkelijk! Stukjes in haar eten? Hoe kán ik het bedenken! Een druppel water op haar shirt? Uit dat ding!

Dat gevoelige uitte zich ook in angst. En dan vooral angst voor dieren. Ze was doodsbang voor honden en katten. Kwam ze een hond op straat tegen? Dan liep zij er met een grote boog omheen. Had haar vriendinnetje een kat als huisdier, dan ging zij er niet spelen. Op zich was dat best een probleempje, aangezien het haar beperkte in haar sociale leventje.

De man heeft als kind een hond gehad. Hij vond dat fantastisch en wilde niets liever dan een huisdier om ons gezin compleet te maken. Hij wilde dat de kleintjes zouden ervaren hoe fijn het is om een trouwe viervoeter in huis te hebben. Een maatje die geen commentaar levert, maar er altijd voor je is. Ik had als kind kippen en schapen. En aangezien ik niet zozeer de drang had om mijn kleintjes het gevoel van ‘kippenstront en kuikens in je pan’ mee te geven, ging ik mee in de wensen van de man.

Een klein probleempje was er echter wel. Onze gevoelige en oh zo hondenvrezende dochter.

Toch besloten we om een hondje in huis te nemen. En na de eerste drie weken een bangig en toch ook wel nieuwsgierig meisje boven op de bank te hebben gehad is het tij nu helemaal gekeerd. En ja, ik kan een aantal negatieve kanten van een huisdier opnoemen. Maar als ik naar de ontwikkeling van mijn kleintjes kijk, zie ik vooral positieve kanten.

Overwinnen van angsten

Angst was en is soms nog steeds een dingetje voor mijn 7-jarige. Maar angsten zijn er om overwonnen te worden. Zo heeft mijn kleintje haar grootste angst voor dieren overwonnen. Dat ging niet over één dag ijs, daar had ze wat tijd voor nodig. Maar beetje bij beetje kwam ze dichterbij ons nieuwe diertje en nu? Nu kruipt ze soms zelfs in haar hokje om even te knuffelen. Op de kinderboerderij loopt ze zelfs met kleine geitjes in haar armen rond. Ik kan wel zeggen dat de hond haar geholpen heeft bij het overwinnen van deze angst.

Troost

Zoals ik al zei, mijn dochter is een gevoelig typje. Dat is niet erg en wij troosten haar ook graag, maar nu kan zij ook troost vinden bij haar trouwe viervoeter. Deze trouwe viervoeter zal haar niet veroordelen of ongevraagde adviezen geven, maar zal haar ongeacht wat er is gebeurd, accepteren en troost bieden.

Zelfvertrouwen en verantwoordelijkheid

Doordat mijn 7-jarige wat verantwoordelijkheid voelt voor het jongste gezinslid, heeft haar zelfvertrouwen ook zeker een boost gekregen. Al is het alleen al haar zelfvertrouwen als ze in de omgeving is van andere honden of katten.  We moeten onze hond verzorgen, voeden, aandacht geven, maar ook leer ik haar de baas te zijn en controle te hebben over de hond. Ook iets wat haar zelfvertrouwen ten goede heeft gedaan.

Sociaal

Ook is haar sociale leventje een stuk uitgebreid doordat ze inmiddels geen angst meer heeft voor de hond of kat van haar vriendinnetjes. Het is een stuk makkelijker geworden om nu ook bij andere over de vloer te komen. En daarnaast heeft een puppy een aantrekkingskracht, daar kan geen kinderwagen tegenop. Ze heeft een nieuw gespreksonderwerp met geïnteresseerde klasgenootjes en vriendinnetjes.

Altijd iemand om mee te spelen

Met drie kinderen in huis, val je weleens buiten de boot. Gelukkig is daar dan altijd die lieve hond die maar al te graag met je speelt.

Het hebben van een hond heeft op mijn kleintjes, en met name mijn oudste kleintje, absoluut een positief effect. Ze geeft een gevoel van geborgenheid, ondanks alle drukte geeft het ook rust en uiteraard ook heel veel plezier.

fenne-met-hond

Een hondenleven! De overeenkomsten met een kleintje.

Na twaalf weken weet ik het zeker. Een puppy opvoeden heeft verrekte veel overeenkomsten met het opvoeden van een kind. Er gaat ten eerste net zoveel energie, frustratie en geduld in zitten. Maar daarnaast moet je net als bij je kleintje, ook bij een puppy je trukendoos opentrekken om je opvoedkunsten tevoorschijn te toveren.

Overeenkomsten? Jazeker! Let maar op.

Voordat een kleintje zindelijk is piest en poept het overal, een puppy doet dat ook. Eén klein verschilletje, een baby heeft een luier om, een puppy niet. Daar ren je met een poepzakje achteraan.

In het begin slaapt een kleintje veel. Een puppy ook. Nog een klein verschilletje; een puppy gaat gewoon liggen en slapen, een mensenkind heeft daar over het algemeen iets meer moeite mee.

slapen-pup

Zodra een kleintje de wereld gaat ontdekken, loopt het constant weg. Een puppy ontdekt ook de wereld volop en rent ook weg. Meestal komt een kleintje toch weer bij je terug als je hem roept. Na een beetje training, een puppy ook.

Een kind lijkt soms onverzadigbaar en eet alles wat los en vast zit. Een puppy nog meer.

Als een kleintje met een soortgenoot speelt, heeft hij geen aandacht meer voor jou. Als een puppy met een soortgenoot speelt, kun je roepen wat je wilt, maar dan is de aandacht als sneeuw voor de zon verdwenen.

vriendjes

Een kleintje moet overal even aan likken. Een puppy ook.

Kleintjes hebben een aantrekkingskracht op sommige mensen, alsof ze ernaartoe gezogen worden. Dit geldt ook voor puppy’s.

Een kleintje heeft zo nu en dan een bad nodig. Zoals je ziet, een puppy ook.

zwarte-pup

Een kleintje kan zijn puppy-ogen opzetten en krijgt dan meestal na tien keer nee zeggen toch een ja. Een puppy ook.

Nee hoor, ze mag niet op de bank.
Nee, nee, niet op de bank.
Lily, ga van de bank af!
LILY!
Ach, what the heck.

Om een kleintje kun je ongelofelijk hard lachen, zonder dat hij doorheeft dat hij grappig is. Geldt ook voor een puppy.

pup-oren

Kleintjes kunnen ongegeneerd scheten laten met een geur alsof ze een halve shoarma-tent naar binnen hebben gewerkt. Een puppy daar de schuld van geven is makkelijk, maar ze doen dat ook.

Een kleintje zoekt genegenheid en geborgenheid en wil het liefst 24/7 bij je zijn. Een puppy ook.

knuffel-pup

 

 

Een hondenleven! Week 10

Ahhh, jullie hebben een week van het hondenleven gemist he? Ze was en is er nog wel hoor en hoe! Groter dan ooit, actiever dan ooit en liever dan ooit. Lily groeit en leert snel. En wij ook. Zo leren wij dat we in onze consequente aanpak weer eens volledig gefaald hebben. Lily heeft dus een plekje op de bank bemachtigd. Maar ik kan ook met trots zeggen dat ik al zeker een week geen drol in de woonkamer gevonden heb! Ze is er nog niet (zindelijk), maar vooruitgang zit er zeker in.

lily-oven

Vanaf de dag dat Lily bij ons is, kruipt ze onder de oven. Ze heeft zelfs de onderkant van de koelkast een keer bereikt…

lily-glijbaan

Lily is een prima speelkameraadje die nergens voor terugdeinst, maar de speelplank vindt ze toch te spannend.

lily-elmo

En ook Elmo ziet ze niet als leuk speelvriendje. Maar als een rood gewaad dat ze verslinden moet.

lil-bank

Zoals ik al zei, het plekje op de bank…

liy

Wie laat wie uit?

bo-lil

Dikke pret zo een pup. Hoewel Lily daar anders over denkt zo te zien…

lily-sneeuw

En Lily in de sneeuw. Huppel de huppel, totdat je begint aan een sneeuwpop. Dan gaat ze als een malle door het sneeuw met als doel de bal zo snel mogelijk geen bal meer laten zijn.

Een hondenleven! Week 8

“Kom Lily, kom! Zit, zit, ZIT! Goedzooooo. Brave hond!”, mijn minipeuter heeft het er maar druk mee. Ze doet hard haar best om te helpen met het opvoeden van onze puppy. Maar de minipeuter en ik zitten niet altijd op één lijn met de opvoeding en dat geeft wel eens strubbeling en onhandige situaties. Zo helpt de minipeuter Lily de hele dag om op de bank te komen en ben ik de hele dag bezig om Lily er weer af te krijgen. En waar ik regelmaat probeer te krijgen in het naar buiten gaan, gooit de minipeuter te pas en te onpas de deur open. Nee het valt niet mee, het opvoeden van een kindje, uhhh hondje!

Maar ik blijf mijn best doen, want je krijgt er zoveel voor terug he?

foto

“Mama, Lily zit niet op de bank hoor. Je mag niet kijken.”

foto1

foto2

Het leukste en braafste speelkameraadje is Lily! 

kind-borstelt-hond

En het beestje wordt ook heel goed verzorgt! 

Er is er in ieder geval één blij met de thuiskomst van het baasje! 

foto4

En na een week in ‘gevecht’ te zijn geweest, is mijn energie op en eindigt Lily toch nog op de bank. 

Een hondenleven! Week 7

Beste Cesar,

mag ik me even voorstellen. Mijn naam is Lily Paarsje en ik ben nu 15 weken oud. Toen ik 8 weken was, oud ben ik bij mijn vijf baasjes komen wonen. Mijn baasjes moesten wel even wennen aan een hond in huis en ze begrepen niet meteen dat ze me zoveel mogelijk hondensnoepjes en hondenbrokjes moeten geven, maar het gaat steeds beter.

Elke dag investeer ik wat tijd in de training van mijn baasjes en ik heb ze al heel wat geleerd.

Oefening 1: snoepjes geven

Toen ik bij de mensjes kwam wonen, deed ik mijn behoefte gewoon in huis op de vloer. Eerst vonden ze dat niet erg, maar het begon ze steeds meer te irriteren. Vooral als ze er op hun sokken doorheen liepen. Vanaf dat moment gebruikte ik mijn plasjes om hondensnoepjes van de baasjes te krijgen. Hoe? Heel eenvoudig, als ze mij in de tuin laten lopen, doe ik ook af en toe een plasje in de tuin. De mensjes zijn dan zo blij, dat ze me een snoepje geven.

Oefening 2: op commando snoepjes geven

Nu mijn mensjes mij een snoepje geven in ruil voor een plasje, ga ik gewoon bij de achterdeur zitten als ik een snoepje wil. Ze laten me dan in de tuin zitten, ik doe daar een plasje en krijg een snoepje. Simpel toch?

Oefening 3: op commando snoepjes geven bij slecht weer.

Maar wat als regent? Dan wil ik natuurlijk niet de tuin in voor een snoepje. Ik loop dan wat door de woonkamer en zoek contact met een van de mensjes door even in hun kleren te happen. Als ik hun aandacht heb, willen ze meestal een ’spelletje’ met me doen. Ze willen me bijvoorbeeld graag een pootje geven en dat laat ik ze doen, in ruil voor… een snoepje.

Maar Cesar, hoewel ik dus al heel wat bereikt heb met mijn mensjes, is er nog een ding dat ik heel graag wil. Ik wil lekker (met een paar hondensnoepjes) op de bank liggen, maar telkens als ik mijn poten op de bank leg, roepen de mensjes in koor „LAAG!” en duwen ze me weg. Hoe krijg ik ze nu zover dat ze me op de bank laten liggen?

Ik hoop dat je me daar een nuttig antwoord op kan geven.

Waf,
Lily

IMG_5823

Een hondenleven! Week 6

Op dit moment heeft de pup (en haar baas) de eerste puppy-training. Het was er ook hoog tijd voor, want Lily is nog lang niet afgericht. Als er iemand aanbelt en in het halletje komt te staan, staat ze te springen achter de kamerdeur alsof ze in de huid van Donkey gekropen is. Als ons bezoek de kamerdeur doorgaat worden ze besprongen alsof het beest in weken niemand heeft gezien. Erg grappig is ook steeds de overeenkomsten tussen de pup en de kleintjes. Stilte is heerlijk, maar ook een grote kans dat ze wat aan het uitvreten is… Dus stilte bij een pup is ook zeer verdacht!

De man probeert haar overigens wel heel nuttige dingen te leren (niet dus). Zo kan Lily nu al aardig rollen, ze kan een high five geven (ja echt) en laatst zag ik de man ook nog in de weer met een hoepel. (Don’t ask me why)

foto 5

We hebben een hondje met ‘groene pootjes’

foto1

Kijk daar hebben we de hoepel! Hij wordt eindelijk nuttig gebruikt (en opgevreten). Goed excuus voor mij om hem niet meer te gebruiken…

foto 7

Nee we proberen er geen circushond van te maken. Het is puur talent.

foto 4

De act met de ballen verloopt nog niet helemaal als gewenst.

foto 1

Deze week had ze ook een prooi gevangen! De muis…

foto

Ik ben ook druk bezig met een training: de zesjarige die de hond kan uitlaten. Het gaat al aardig.

Een hondenleven! Week 5

Het is kerstvakantie en ook in de kerstvakantie maakt een puppy heel wat mee. Ten eerste al de honderden (iets te strakke) knuffels die zij nog steeds moet incasseren, maar ook de zesjarige die Lily zo nu en dan bij haar halsband pakt alsof ze een handtas vast heeft. Daartegenover staat wel dat Lily eindelijk eens mag uitslapen, wat mij dan weer heel goed uitkomt, want om 7.00 uit de veren in de vakantie gaat zwaar tegen mijn principes in. Nee, Lily en ik begrijpen elkaar op dat gebied heel goed.

Maar er is ook een gedeelte waar wij elkaar niet zo goed begrijpen. Bijvoorbeeld als ik haar mijn genegenheid toon door haar zacht te aaien en zij plotseling een knetterharde blaf geeft, waardoor ik mij het leplazerus schrik. Nee Lily, dat wordt niet gewaardeerd door dit vrouwtje.

Verder heeft Lily deze week eindelijk haar inentingen gehad en was het natuurlijk Lily’s eerste kerstfeest. Wij hebben de regel; als wij eten, gaat Lily in de bench. Het arme beestje heeft de afgelopen twee dagen heel wat in de bench gezeten… Maar ook aan haar werd gedacht, zo kreeg ze voor het eerst een lekkere bot.

foto23

Vermoedelijk moeten wij zeer binnenkort op zoek naar een grotere bench

WP_20141225_12_44_14_Pro

Hoewel ze er nog steeds heel relaxed bij ligt

WP_20141225_10_57_03_Pro

En als ze dan eenmaal uitgeslapen is…

cd-kapot

Gaat ze op de sloop-tour!

inentingen

Een rijtje inentingen. Inmiddels zijn we al ruim € 200 dierenarts-kosten verder.

kerstfoto

En Lily geniet van haar lekkernij

Een hondenleven! Week 4

Een hondenleven kan best een relaxt leven zijn. Maar ik zou voor geen goud willen ruilen met de hond, met onze hond. Alleen al hoevaak ik de afgelopen week heb geroepen; “Niet van achteren pakken!!” is schrikbarend. Vooral voor de buren, die zullen wel denken… Zeker als de zesjarige er dan ook nog op vervolgt: “En ook niet van voren pakken!” Nee, Lily heeft het zwaar. Een heel zwaar levuuhh…

Aan het enthousiasme van de peuter en de minipeuter ligt het in ieder geval niet. Erg enthousiast zijn ze en dan vooral in de vorm van ‘ik kan niet van Lily afblijven en hoezo moet Lily slapen?’ Als wij ’s avonds op de bank ploffen, ploft Lily met ons mee. Uitgeput, uitgeteld, uitgeleefd…

Toch zijn er ook wel momenten dat Lily even losgelaten wordt en voor heel even haar gang mag gaan. Kijk maar:

foto

Zei ik nou dat de hond ook weleens losgelaten werd? Dit was niet dat moment… Maar wel een heet aandoenlijk en vertederend moment, vind je niet?

foto5

En als Lily dan eindelijk los is van haar twee grootste fans, gaat ze ook echt los. Niks is veilig en al helemaal geen berg opgestapeld oud papier. What was I thinking?

foto 2

Een van de redenen dat de kerstboom buiten staat. Vanwege het hoge gehalte omval-gevaar.

foto3

Maar ook buiten is de boom niet veilig voor het omval-gevaar, blijkt maar weer…

foto4

Hond kan de was doen.
I wish!

Tot volgende week!

Zijn dromen bedrog?

Zijn de meeste dromen echt bedrog? Of toch niet?

Al jaren droomde ik van een bruine labrador. ‘Een hond? Ja, als we een boerderij hebben en hij in een hok in de tuin kan leven. Een hond in huis, dat gaat NOOIT gebeuren!’, waren de stellige woorden van mijn wederhelft.

Maar ik nam er de tijd voor. Jarenlang plantte ik overal zaadjes. Kocht ik een fotolijstje, dan was het precies dat lijstje waar zo’n standaardplaatje van een labrador in zat. Liep er op straat een labrador voorbij, dan wees ik er even naar. Kwam er een film met een labrador op tv, dan zaten wij voor de buis. En had een collega een nieuwe pup, dan vertelde ik dat regelmatig tijdens het avondeten. (‘Oh, had ik dat al verteld, nou ja, het is echt een droppie hoor.’)

Maar eindelijk is het zover, na jaren van hersenspoelen, genieten we nu met het hele gezin van mijn droom.

Bumba-Lily

Wat mijn wederhelft alleen nog niet weet, is dat dit pas de helft van mijn droom is. In mijn droom banjert Zwabber de oude bruine labrador (ok, Zwabber werd Lily de blonde labrador) door mijn grote schuur. In deze schuur, vol met gereedschap, een mooie werkbank en zelfs een brug, leg ik op een warme avond in het voorjaar van 2024 de laatste loodjes aan mijn zelf gerestaureerde Porsche 911 cabrio uit 1977.

porsche

Om deze droom waar te maken zal ik nog wel een paar jaar aan het hersenspoelen zijn, hier gaat nog heel wat tijd en inspanning in zitten, dus ik kan er maar beter snel mee beginnen. Vanavond laat ik deze website op de pagina met Porsche onderdelen openstaan op de computer, zodat vrouwlief deze morgenochtend eerst weg moet klikken voor ze haar favoriete blogs kan lezen. Vanaf morgen geef ik goedkeurende knikjes naar elke oude Porsche die voorbij komt rijden. En je kan wel raden wat voor cadeautje mijn zoon onder de kerstboom zal vinden…

Eens kijken hoe lang het duurt voor dit zijn vruchten af zal werpen!