Kinderopvang

Champagne

“Hierbij ons voorstel! En, als akkoord kan je per de eerste beginnen.”

Yes, champagne!!! Na een zeer lange zoektocht heb ik die (hopelijk) perfecte baan gevonden! En direct schiet ik in de stress. Nou ja, andere stress dan. Niet meer de ik-wil-een-baan stress, maar de ik-moet-als-een-gek-opvang-gaan-regelen stress.

Are you kidding me?

Automatisch zoek ik naar de mailtjes van de Buiten Schoolse Opvang waar ik ons twee jaar geleden ooit eens voor had aangemeld. Check, en bellen. Wat? Er zijn nog steeds drie wachtende kinderen voor ons? Op een woensdag? Je weet wel, die minst populaire dag van de week?

Fuck, ja Fuck! Oké, snel die andere bellen! Wat? Hebben jullie besloten dat die nieuwe locatie nog niet ophaalt bij de school omdat mijn kind dan de enige is van deze school. Oké, wel bij die andere locatie! Hmmm, dat is wel een behoorlijk eind uit de richting. Nou, doe dan maar! Alleen op vrijdag? Maar ik heb minstens drie dagen opvang nodig!

Lees meer

Commentaar

Ik kreeg laatst commentaar van een paar mama’s die hun vraagtekens hadden bij het feit dat ik (niet geheel vrijwillig) thuis zit, maar wel mijn kinderen naar de opvang breng.

Nu trek ik me weinig aan van commentaar, maar dit zette me wel even aan het denken waarom ik dit ook al weer doe.

Ten eerste!

Zolang een kind opgroeit met heel veel liefde in een veilige en liefst stabiele omgeving vind ik dat iedereen zich met z’n eigen zaken moet bemoeien. Iedereen heeft andere ideeën over de opvoeding en dat is meer dan prima.

Mijn redenen

Hebben jullie wel eens geprobeerd thuis te werken MET kinderen? Nou, kan je vertellen dat van dat werken niet zo heel veel komt. Dat geldt ook wanneer je op zoek bent naar de ‘Perfect Job’. Daar komt dus bar weinig van als je van die schattige dropjes door het huis hebt banjeren. “Nee, niet aan de vaatwasmachine zitten!”