Had ik maar het lef van een peuter

Eigenlijk is het best jammer dat we onze kleintjes opvoeden, want soms is opvoeden ook een beetje africhten. Bepaald gedrag willen we uit die kleine tere zieltjes halen omdat het niet gewenst gedrag is; brutaliteit, drammerigheid, egoïsme en soms zelfs ook creativiteit.

Als ik nu naar mijzelf kijk, als ‘volwassene’ (wat dat ook inhouden mag) zou ik willen dat ik soms wat meer brutaliteit, drammerigheid, egoïsme en ja ook creativiteit zou hebben. Nu beland ik af en toe in situaties waar ik (tenzij ik een paar wijntjes teveel op heb), beleefd en sociaal ben terwijl ik ondertussen op mijn tong moet bijten van frustratie.

Een peuter houdt over het algemeen geen rekening met gewenst gedrag, een peuter doet gewoon schaamteloos waar hij zin in heeft zonder zich ook maar druk te maken over wat zijn omgeving ervan denkt.

Bijvoorbeeld als een peuter zichzelf aankleedt. Waar wij (de meesten van ons) ‘volwassenen’ ons druk maken over mode, trends en wat anderen ervan vinden, trekt een peuter aan wat hij mooi vindt of lekker vindt zitten. Oké, voor mezelf lukt het niet altijd om een beetje toonbaar het huis te verlaten, denk aan een haastige maandagmorgen, maar dan ben ik me ervan bewust dat ik er als een Godzilla uitzie en probeer ik zoveel mogelijk bekende gezichten te ontwijken.  Lees meer

5 feitjes voor de ouders van een introvert kind

Mijn oudste dochter is niet erg ‘outgoing’, ja thuis wel, thuis laat ze zichzelf volledig gaan. Maar zodra ze een stap buiten de voordeur zet lijkt het alsof ze een masker opdoet en zich voordoet als dat ‘verlegen, stille, introverte meisje’.

Toen zij net naar school ging, moest ik daar heel erg aan wennen, zeker omdat ik zelf als kind wel behoorlijk ‘outgoing’ was. Het liefste wilde ik haar even een zetje geven en ik dacht dikwijls bij mijzelf, ‘kom op! een beetje peper in je reet, ga er gewoon voor!’

Maar nee, zij was dat ‘verlegen, stille, introverte meisje’. Ze bleef stilletjes op een afstandje kijken hoe de andere kleutertjes in de klas zich gedroegen, of misdroegen. Ze praatte amper en de juf moest van alles uit de kast trekken om haar een beetje normaal mee te laten draaien in de klas.

Inmiddels weet ik ‘zij is zij en ik ben ik’ en hoe lastig dat soms ook is om aan te zien, ze mag wezen zoals ze is. (Jeetje, ik zou er bijna een teiltje bijpakken.) Maar om deze vijf feitjes kan een ouder van een introvert kind, simpelweg niet heen.

Lees meer

27x wanneer ik dacht ‘Fok off!’

We weten inmiddels allemaal dat ‘moeder zijn’ geen appeltje-eitje is. Nee, je wordt dagelijks op de proef gesteld door bepaalde opmerkingen, bepaalde mensen en bepaalde situaties. En er valt simpelweg niets aan te veranderen. Het enige wat je kunt doen, is heel hard in je hoofd denken ‘FOK OFF’, wat dat ook betekenen mag…

Nu ben ik inmiddels een aantal jaartjes aan het moederen en heb ik dus behoorlijk wat keren ‘Fok off!’ gedacht.

Dit zijn de meest voorkomende.

– ‘Geniet er maar van, want het gaat zo snel…’ En dat na een nacht van 3 uurtjes slaap, koffie die koud is geworden, een kolere krijsbui van jouw nageslacht en een poepluier die langs een spekbeentje leegloopt… Mag het aub allemaal wat sneller gaan? 

– ‘Waarom ga je niet naar de sportschool?’ Heb je mij vandaag niet 20 keer de trap op zien gaan met die tonnen wasgoed terwijl ik een peuter op mijn nek had zitten?

– Degene die je kleintje klei of, erger nog, glitters cadeau geeft…

‘Fok off!’ 

Lees meer

Oudercommissie

Oké, ik geef me wel op! Het is niet alsof ik super duper druk ben.

En zo zat ik ineens in de oudercommissie van het kinderdagverblijf! Net als een paar andere moeders die nogal nietsvermoedend ineens op de lijst stonden.

Maar, ik stond toch niet echt te springen! Ik woon namelijk in een buurt waar iedereen erg op zichzelf is en ook behoorlijk druk met dingen…. ja, dingen! Parelkettingen, Botox en Au Pairs zijn hier dan ook aan de lopende band te vinden. Er zitten hier maar liefst twee Pauw winkels op steenworp afstand van elkaar. Krijg je een beetje beeld?

Ook op het kinderdagverblijf merk ik dat ik zoekende ben hoe ik er het beste tussen pas (alsof je weer op school zit). Over het algemeen heb ik een betere klik met de leidsters dan met de ouders! Behalve de moeder van Joep, die is cool! Helaas net verhuist naar Den Haag of Rotterdam, anyway…  Lees meer

*Plop* en toen werd hij vijf

Cliché, I know… Maar jemig wat gaat de tijd snel. Het lijkt elk jaar wel sneller te gaan.

Het is als de dag van gisteren dat ik dacht; ‘Haal dat kind eruit!! Het kan mij niet schelen hoe!’ En nu vijf jaar later denk ik; ‘Stop dat kind terug, het gaat me veel te snel!’

Ja, vijf jaren vliegen voorbij. Bij het middelste kleintje gaat dat zeer onopgemerkt kan ik je vertellen. Voor de oudste is alles nieuw, en dus voor mama ook. Bij de jongste is alles voor de laatste keer, vooral voor mama. En de middelste? Die fladdert overal tussendoor.

Het is niet dat het niet belangrijk is wat hij allemaal doet, maar hij doet het gewoon alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Hij gaat naar school, hij gaat naar zwemles, hij gaat spelen met zijn vriendjes, hij gaat naar zijn sportclubje, hij doet het allemaal.  Lees meer

moeder is vrij

Ik laat er geen traan om!

Ik ben dus niet zo’n moeder die al weken op ziet tegen het moment dat mijn kind voor het eerst naar het kinderdagverblijf gaat, of school, of uitlogeren. Ik heb daar ook nog nooit een traan om gelaten. Nee, ik breng mijn kind vol enthousiasme weg en loop bijna fluitend terug naar huis. Wat een vrijheid…

Lekker lang zonder vragenvuur, of mopperend gehuil onder de douche staan. Tijd om lekker door het huis op keiharde muziek te dansen terwijl de haarverf voor de grijze haren intrekt. Probeer dat maar eens met kids, mijn super blond mannetje had ineens een bruine plek in z’n haar… Zo gek! En laten we het maar niet hebben over die beige bank (ja wij vonden pre-kids deze beige bank prachtig).  Lees meer

Die verrekte buikspieren

Bijna 8 maanden verder en mijn buikspieren zijn nog steeds niet “dicht”. De bovenste wel, en de linkerhelft meer dan de rechterhelft. Fijn, zo schiet het nooit op! En waarom hebben al die pas bevallen en gelijk weer platte bn’ers daar geen last van?

Voor de mama’s die net als mij iets langer nodig hebben om te herstellen hieronder een paar Do’s en Don’t.

Don’t

Te snel beginnen…

Met buispieren of intensief sporten. Neem je tijd om te herstellen, je lichaam heeft heel wat te voorduren gehad tijdens de zwangerschap en bevalling. Hoe eerder je begint, hoe groter de kans dat je blijvend schade toe dient. Niet alleen bij je buikspieren, maar ook bekken, rug en zelf knieën.

Vergelijken met anderen…

Iedereen herstelt op zijn eigen manier. De een heeft het op de heupen, de andere ineens een schoenmaat groter of 2 cupmaten kleiner. Doutzen is in 2 weken weer strak en ikke dus niet!

  Lees meer

Ik ben niet pro-borstvoeding, ik ben niet pro-flesvoeding, ik ben pro-geef-je-kind-te-eten

Gutte-gutte-gut, daar gaan we weer. Er is weer een plaatje van een fles verschenen op een newborn rompertje van een groot, bekend winkelketen (Hema).

‘Mummy! Milk’ staat er naast het flesje. Best een leuk rompertje en dat voor maar € 5,00, koopie!

En hoewel ik vind dat iedereen een mening mag hebben, word ik lichtelijk gefrustreerd van ieders mening over dit onderwerp: Borstvoeding. Zo lichtelijk gefrustreerd dat ik mijn mening er ook maar weer eens ingooi: ‘Het kan me niet schelen hoe jij je kind voedt, als je het maar te eten geeft!’

Zo. Hoppa. Ik heb het gezegd. 

Lees meer

Uit Lunchen

Daar zit je dan, in een hippe lunchtent met je kleintje die best wat trek heeft gekregen na de lange wandeling.

Oké… geen kindermenu, zoals een vrolijk mandje met lekkernijen (mini pindakaas en hagelslag). Helaas ook geen tosti (de altijd succes optie)! Maar, op de kaart zie ik ergens brood en ergens kaas staan… die gaan ze dan maar mooi in de keuken combineren!

Prima!

Ik probeer onze serveerster uit te leggen dat mijn kleintje graag een bruine boterham met kaas wil. Ze kijkt me aan alsof ze water ziet branden! Dus voeg ik toe, gewoon simpel het is voor een klein kind. Ze gaat het aan de keuken vragen, maar mijn alarmbellen zijn afgegaan! Dit moeten we dus even in de gaten houden.  Lees meer

De theatervoorstelling Buurman & Buurman in première

Buurman & Buurman, wie kent ze nog niet? Vanaf nu kun je er ook niet meer omheen, want Buurman & Buurman worden beroemd in de theatervoorstelling die vandaag in première is gegaan.

Kun je daar een theater mee vullen, was het eerste wat ik mij afvroeg en zo ja, hoe dan?

Nou, dat ze er een theater mee kunnen vullen, hebben Buurman & Buurman in het verleden al bewezen. Buurman & Buurman worden beroemd is namelijk al de derde voorstelling. Eerder waren daar al de succesvolle voorstellingen Buurman & Buurman gaan verhuizen (2010) en Buurman & Buurman beginnen voor zichzelf (2013).

Een theater vullen, dat lukt dus. Maar hoe, dat mochten wij afgelopen week in het Castellum in Alphen aan den Rijn bekijken. Het testteam, 7-jarige (m), kleuter (j) en peuter (m) zaten helemaal klaar voor de grappen en grollen van de twee klunzige Buurmannen. En ja hoor, binnen een minuut hadden Buurman & Buurman mijn kleintjes aan het lachen. En niet alleen mijn kleintjes, de hele zaal zag er de humor wel van in.  Lees meer