kinderen | Voormijnkleintje.nl

We spenderen veel tijd aan het opvoeden van de kleintjes en aan het beantwoorden van de (soms ingewikkelde) vragen die ze hebben. Ze hebben nog zoveel te leren. Wij willen ze nog zoveel leren, we willen ze vormen tot zelfverzekerde volwassene. We zijn er zo druk mee dat we weleens vergeten om te kijken naar die kleine indrukwekkende koppies, waar als volwassene eigenlijk zoveel van te leren valt.

Soms moet je het leven even op pauze zetten en genieten, maar vooral leren van wat er om je heen gebeurt. Leren van je kleintje.

Trek bijvoorbeeld gewoon aan wat je mooi vindt en niet wat de maatschappij van je verwacht. Een tutu met kaplaarzen? Dat knaloranje shirtje gecombineerd met een roze bloemenbroek, waarom niet? Kinderen doen dat gewoon en hebben lak aan wat een ander ervan vindt. Hoe mooi! Hoe puur… Lees meer

Engeland, Kind, Reisverslagen, Vakantie

Magische MiniCruise met DFDS in beeld

Pauline

Een Magische Minicruise naar Newcastle inclusief een bezoek aan Alnwick Castle, bekend van de Harry Potter films, hoe tof klinkt dat! Voorbereidingen werden er getroffen, als in acht keer naar dezelfde Harry Potter films kijken en uiteindelijk waren mijn eigen kleine (selfmade) Harry Potter groupies door het dolle heen bij het aankondigen van deze trip! Afgelopen dagen was het zover, wij gingen op Magische Minicruise met DFDS!

Lees meer

Columns, Een hondenleven, Puur Marlies

Geen ochtendmens? Neem een hond!

Marlies

Een hond, wie neemt er nou een hond? Ik hoor je denken ‘3 kinderen en een hond??’. Alsof ik nog niet genoeg te doen heb. Eerlijk is eerlijk, als ik vandaag de dag zou moeten kiezen voor een hond of niet, zou ik het niet doen. Weet je wel hoeveel tijd dat kost?

Maar het is net als met kinderen, je maakt er tijd voor. Je bouwt het in. En eigenlijk zie ik alleen nog maar de voordelen.

We staan vroeger op.

Een van ons gaat vroeg naar het werk en de ander doet ‘de rest’. ‘De rest’ houdt feitelijk in: de hond uitlaten en zorgen dat iedereen op school aankomt. Stiekem vind ik de dagen dat ik vroeg naar mijn werk ga het lekkerst, omdat ik dan niet ‘de rest’ hoef te doen. Maar goed aangezien ik zo nu en dan niet onder ‘de rest’ uitkom en het nog wel een tijdje in mijn leven terug zal komen, ben ik ‘de rest’ maar gaan omarmen. Lees meer

Kinderen, Voor mama

Hoeveel kan een mens hebben?

Pauline

“Heeft uw dochter epilepsie?”, vraagt een jongetje tijdens de overblijf.
“Ja, ze heeft epilepsie” antwoord ik.
“Maar wat is dat dan?”, vraagt het jongetje door.
“Nou, dan heeft ze een korte storing in haar hersenen. En soms valt ze neer en dat is heel vervelend” probeer ik ongemakkelijk uit te leggen.
“Sommige mensen hebben zelfs kanker!”, zegt het jongetje volledig uit het niets.
“Ja, dat had mijn andere dochter” zeg ik zacht zonder dat iemand het hoort.

Hoeveel kan een mens hebben? Deze vraag is mij de afgelopen jaren regelmatig gesteld. Veel! De vraag is alleen hoe je ermee omgaat en dat is voor iedereen anders. Als mens zie ik graag het positieve in dingen. Maak er het beste van, van alles wat je overkomt. De leuke dingen, maar ook de minder leuke dingen. Haal het positieve eruit en teer daar verder op. Als mens lukt mij dat, het lukt om voor mijzelf het positieve in alles te zien, hoe moeilijk soms ook. Lees meer

Uitstapjes

André het astronautje – de musical!

Xandra

Net als vele is ook mijn kleine in de ban van astronauten, spaceshuttles, ruimtestations en raketten. Is het de leeftijd, het geslacht of gewoon het hoogst haalbare beroep dat door ouders in die kinderkopjes geprent wordt?

En ja, wie wil er nou niet astronaut worden? En hoe leuk dat ons Nederlands trots André Kuipers er een boek over heeft geschreven (in de ruimte notabene), speciaal voor kinderen! En dat is nu een musical, André het astronautje! Daar ga je al… een astronaut kan alles!

André het astronautje heeft alles

En de musical André het astronautje, die heeft alles! Technische feitjes, vernoemingen naar bekende “ruimte” personen of dieren, knuffels, buikspreekpoppen, bouwtekeningen, fashion, kaas-grapjes voor papa’s en mama’s, lesje milieubewust zijn en een raket! Een enorme raket! Op het podium! Heel groot!

Maar dat alles, is misschien wel wat veel van alles! Voor de twee bijna 4-jarige vriendjes waren sommige stukjes van André het astronautje te ingewikkeld, en werd al snel de aandacht verlegd naar het lekkers in de tas van mama!

Twee verhaallijnen

Mijn eigen kleintje moest er ook even in komen, omdat er soort van twee verhalen zijn:
1) medewerkers van ESA (JA, daar wil ik werken) die een ruimtereis willen winnen
2) kinderen die een raket bouwen en naar de maan gaan

Super interessant allemaal, maar een hoop voor die kleine hoofdjes! Maar fair enough, wij hebben het boek nog niet gelezen… wellicht had dat in de verwerking van alles wel kunnen bijdragen.

Het decor is simpel maar spreekt! Want die raket, die is wel heel gaaf! Dat is zo’n raket die je echt in de tuin zou kunnen bouwen… een soort hut, maar dan in de vorm van een raket! En dat een beetje groter!

Mijn kleine vond het allemaal mooi, behalve die liedjes… Nou, ik kan je vertellen dat ik die liedjes super vond. Wat een verademing voor een Nederlandse musical! Leuke, mooie en aanstekelijk liedjes (van Claudia de Breij) gezongen door kinderen met zeer fijne stemmetjes.

Ik kan er nog van alles over schrijven, want wat hebben we een hoop gezien en geleerd! Leuk voor jongens en voor meisjes en voor ouders… maar voor de allerkleinste is het boek misschien een betere introductie voor de alles kunnende astronaut.

Hoe ik dat weet? Of ik het heb gelezen? Euhm… daar heb je een punt!

Die ga ik dus snel maar eens aanschaffen!

Kind, Columns

Waarom zijn peuters leuk… leuk? Ja, superleuk!

Pauline

Ondanks de driftbuien, het verzet en het alles zelluf willen doen zijn peuters de leukste wezentjes die er bestaan. Ja, ze kunnen doodvermoeiend zijn, je kunt ze regelmatig achter je denkbeeldige behang plakken, maar wat ga ik die geweldige peutertijd missen als mijn laatste peutertje straks een kleutertje wordt.

Ik ga dit stuk vaak, heel vaak teruglezen de komende tijd. Zodat de peutertijd in mijn geheugen gegrift staat, want wat zijn peuters leuk, nee superleuk!

Waarom peuters leuk zijn? Dit is waarom:

Waarom zijn peuters leuk? Ze kunnen op de meest schattige manier de hele Nederlandse taal vernachelen. En bij peuters accepteren we de vreemde woorden ook nog, maar zodra ze kleuter zijn wordt het er zo snel mogelijk uitgeramd. Tegenwoordige tijd, verleden tijd, een peuter maakt zich er niet zo druk om. “Mama, ik log hier!” De rrr niet kunnen uitspreken of sowieso geen lange woorden kunnen maken. “Mag ik nog een blootje met pipapaas?” Wat ga ik dat missen en het ergste nog, er komt een dag dat zij mijn gekke zinnen en woorden gaan corrigeren.

Een peuter geeft de perfecte knuffel. Een baby knuffelen is fijn, een groot kind knuffelen is ook fijn, maar een peuter knuffelen is perfect. De combinatie van spekbeentjes en het meest schattige stemmetje “Mama, ik vind je lief”. Armpjes die precies om je nek passen. Beentjes die precies op je schoot passen. Geen lange ledenmaten die alle kanten op vliegen, geen gebrabbel waar je niks van maken kunt, perfect is het gewoon.

En of peuters leuk zijn! Peuters waarderen de kleinste dingen. Dat ene bloemetje in het gras wordt opgemerkt. Die sticker op de hand mag nooit meer verwijderd worden. Als je vraagt of ze wil helpen met dweilen, krijg je de meest enthousiaste reactie die er bestaat. Geef haar een paasei en ze doet alsof ze de lotto gewonnen heeft. Kleine dingen doen er echt nog toe bij een peuter.

Heerlijk flexibel

Nog meer redenen waarom peuters leuk zijn? Peuters zijn makkelijk te vormen en te buigen. Ook al kunnen ze er af en toe een driftbui uitgooien alsof Conchita begint te zingen, zo makkelijk als het aan gaat, zo makkelijk gaat het ook weer uit.

En ja, ze willen op de meest onhandige momenten, bijvoorbeeld wanneer je met twee volle boodschappentassen staat te wachten en ondertussen eigenlijk poepen moet, persé zelluf als een slak uit de auto stappen. Ondanks die ijverigheid zijn peuters ook heel makkelijk om te praten. Maak het positief, wimpel het snel weg met “ooohhh, moet je daar eens kijken wat een mooie voordeur, wie er als eerste is…” en je peuter zet het op een sprinten en is vergeten waar hij zich druk om maakte.

En dan toch ook weer het drama, wat is een peuter zonder drama? Janken krijsen, stampvoeten, rollen over de winkelvloer, tranen met tuiten, het maakt een peuter een peuter. En hoe vermoeiend en frustrerend het ook is als je er middenin zit, erop terugkijkend houd ik ervan. Ik had geen dramatische driftbui willen missen!

Ze eten niet al de kipnuggets op. “Ja hoor schat, jij mag een Happy Meal” dan eet ik je kipnuggets wel weer op… Of dat nou echt zo fantastisch is, dat weet ik niet. Maar ik doe het toch elke keer weer.

Ik hou van dutjes

Peuters doen zo nu en dan nog een dutje. Wat een heerlijke tijd was dat! Nu is de tijd van spontaan op de bank in slaap vallen echt voorbij, maar wat een fijne tijd was dat! Had ik al gezegd dat dat écht een fijne tijd was?

Peuters hebben geen filter. Ze hebben een levendige fantasie, maar liegen doen ze niet en ze nemen ook geen blad voor de mond. Ze zeggen geen onbeleefde dingen, ze zeggen gewoon wat ze denken. Hardop en trots zullen ze aan de kassamevrouw vertellen dat mama onwijze stinkscheten kan laten. En dat papa een hele grote piemel heeft.

Vraag je je nu nog steeds af ‘Waarom zijn peuters leuk?’ Een peuter is nog zo ontzettend afhankelijk. Hoe groot ze zichzelf soms ook vinden, ze hebben je echt nog nodig. Vanaf het moment dat ze naar school gaan, is dat schattige en afhankelijke snel verdwenen.

Binnen no-time veranderen ze van afhankelijke, verlegen ‘mama ga niet weg’ peutermurmeltjes in manse “Yo doei mam” kleuters. Natuurlijk hebben ze je nog tot in den treuren nodig. Maar de manier waarop een peuter je nodig heeft, die manier komt nooit meer terug.

En God, wat ga ik dat allemaal missen! Mooie tijden komen er aan. Meer mogelijkheden, meer vrijheid. Maar ik kan er nog niet aan wennen, ik wil er nog even niet aan wennen. Want peuters, wat zijn jullie leuk! Nee… superleuk!

Afbeelding: Shutterstock

Columns, Kind

iPad – iPhone – iMac – iKind

Pauline

Het uitgangspunt van mijn moederschapstijl is: wees aardig. Deze regel geldt voor mij, maar ook voor mijn kinderen. En zou het niet fijn zijn als alle moeders wat aardiger voor elkaar zouden zijn? En accepteren dat de dingen die een ander doet niet persé het beste zijn, maar gewoon een keuze, misschien een momentopname, maar altijd een manier om zo fijn mogelijk te (over)leven.

Of het nou gaat om het geven van borstvoeding of flesvoeding, om wel vaccineren of niet vaccineren of waar een moeder bevallen wil. Al was het in de rimboe, dan nog is dat een keuze, misschien niet jouw keuze, maar de keuze van de moeder. Waar ik voor kies, daar hoef jij niet voor te kiezen. Wat ik prettig vind, hoef jij niet prettig te vinden. Je hoeft mij ook niet te overtuigen, ik hoef jou niet te overtuigen en we hoeven ons al helemaal niet te verantwoorden.

Zo nu dat gezegd te hebben, kan ik het volgende onderwerp wel even aansnijden. De iPad. Lees meer

Voor mama, Columns

Jongensmama met meisjes dromen!

Xandra

Ja, ik ben een jongensmama! Een mama met twee jongens, duh! En, niemand die gek op keek of het vreemd vond dat ik een jongen (en daarna nog eentje) kreeg. Waarom? Omdat ik meer naar de jongenskant van het spectrum neig!

Al van kinds af aan vond ik die meiden dingen wel leuk, maar als het moeilijk en geniepig werd, ging ik gewoon met de jongens slagballen. Die doen namelijk niet zo moeilijk!

Ook was ik veel beter in de bèta vakken, dus al snel zat ik omringt door jongens in de klas. Dat werd nog eens versterkt toen ik graag F-16 vlieger (met doorgroei naar astronaut) wilde worden. Ook in mijn werk was ik vaak de enige vrouw en was ik zo blij als een kind toen ik uiteindelijk in een team kwam waar al een meisje in zat! Joehoe!!

Ik vind vliegtuigen dus leuk, lego is ook fantastisch en een mooie auto kan ik ook waarderen. Al snap ik die obsessie met het geluid in een tunnel niet helemaal. Lees meer

Baby, Columns

Kinderen zijn gemeen

Pauline

Dat kinderen geen blad voor de mond nemen, heb ik in levende lijve ervaren. Ze kunnen zomaar kwetsende of beschamende dingen zeggen, zonder dat ze dat door hebben. Sta je met je goeie gedrag in de rij bij de kassa, krijg je plots de vraag ‘mama, wat is masturberen?’. Ik bedoel, dat is best gemeen, want zie je daar maar eens op een schappelijke manier uit te lullen.

Het zijn niet alleen de dingen die ze zeggen, ze kunnen ook heel gemeen doen. Wederom, zonder dat ze dat zelf door hebben. En dat begint al op een zeer jonge leeftijd.

Ik weet namelijk nog goed dat toen ik mijn kleintjes borstvoeding gaf, ze met hun grijpgrage handjes gingen graven naar mijn ander tepel en die venijnig konden omdraaien. De titty-twister zou de man het noemen. Ik noem het gemeen.

En wanneer ze die tepel niet te pakken krijgen, trekken ze de haren uit nijd maar uit je hoofd. Hallo, ik ben hier degene die je in leven houdt, een beetje dankbaarheid tonen kan geen kwaad… Lees meer

Baby, Columns, Kind

9 dingen waar je na een derde je niet meer zo druk over maakt

Pauline

Wanneer je voor het eerst moeder wordt, ben je een newbie die angstvallig alles perfect wil doen. Alles wat er rondom je kleintje gebeurt is belangrijk en terecht, zo moet het ook zijn. Naarmate je meer kinderen krijgt, verdwijnt dat angstvallige een beetje en leer je door de jaren heen om los te laten.

Het is niet zo dat je het niet meer perfect wíl doen, maar je weet dat je niet alles perfect kán doen. Een groot verschil.

Hier 9 dingen waar ik me na een derde niet meer zo druk over maakte.

1. Een gigantisch eerste verjaardagsfeestje vieren.

Bij mijn eerste kleintje was ik al maanden in mijn hoofd bezig met haar eerste verjaardag. Welk cadeau gingen we haar geven? Welke taart moest er komen? Welke activiteiten konden we doen (ja serieus, ik dacht aan activiteiten). Hoe moest de uitnodiging eruit komen te zien? Welk outfit ging mijn kleintje dragen? Tjongejonge, wat maakte ik mij druk.

Bij mijn derde realiseerde ik me dat ze een week later 1 jaar zou worden. Holy shit! Wat voor cadeau moeten we nu weer kopen, er ligt al zoveel zooi. We sturen wel een mailtje rond en zien wel wie er komen. Taart? Gewoon bij de Hema halen. Het outfit? Wat er bovenop de gewassen stapel ligt. Activiteiten? Whahahahahaha – hahahahaha.

Lees meer