Hallo zomervakantie, daar zijn we weer

Vandaag is het alweer de laatste dag van het schooljaar, God wat is het jaar weer voorbij gevlogen. Maar de kinderen zijn er aan toe. Even rust en vrijheid. Heerlijk! Ik kijk er naar uit.

Geen wekker die mij dwingt om op te staan. Ik hoef alleen maar een paar iPad’s naar wat kinderhoofdjes te slingeren en ik kan nog een uurtje doorknorren. Ik hoef geen outfits met een half slapend hoofd uit te zoeken. Aankleden? Dan doen we rond een uur of 11.00 of niet. Het klaarmaken van bento-lunchboxjes? Je pakt maar gewoon een boterham! Gymtasjes kunnen eindelijk op één plek gehangen worden en daar ook blijven. Geen schoolbel die ons confronteert met één keer te lang snoezen en geen tonnen met knutselcrap en werkboeken rondslingerend door de woonkamer.  Lees meer

Catalunya Experience: Vall de Núria

Als ik aan Spanje denk, zie ik alle Nederlanders met z’n allen naar de Costa Brava afreizen en worden er daar muren gebouwd van bierkratten. Vraag me niet hoe ik aan dat idee kom, misschien is het ook volledig onterecht, ik ben er namelijk nog nooit geweest. Dit idee van Spanje heeft er in ieder geval voor gezorgd dat dit gebied niet bovenaan mijn lijstje staat om naar toe te gaan met mijn gezin.

Een jaar of wat geleden vroeg een oud collega mij: Gaan jullie samen of met de kinderen op vakantie? Echt, wie vraagt dat nou, natuurlijk gaan de kinderen mee dacht ik toen. Nu, heel wat jaren later, snap ik deze opmerking maar al te goed. Het lijkt mij heerlijk om reisjes te maken zonder de kinderen. Dus ik was gratamente sorprendido, blij verrast, toen ik namens voormijnkleintje.nl naar de Spaanse pyreneeën af mocht reizen. All by my self, om het gebied, waaronder Vall de Núria, te leren kennen en te proeven. En bovenal te ervaren wat dit gebied te bieden heeft aan gezinnen.

Wat ben ik een ervaring rijker geworden. Met een gezin zou dit tripje te vol geweest zijn, omdat kinderen in mijn beleving ook de tijd moeten krijgen om ergens lekker te spelen en zo al de indrukken kunnen verwerken. Maar als je wat langer die kant op gaat, zijn er zeker een paar mooie plekken waar je gewoon even naartoe moet gaan.  Lees meer

Het eerste oudergesprek

Woehoe! Wij hebben ons eerste oudergesprek gehad! Spannend was dat…

Toen ik erheen liep voelde ik me toch wel een beetje zenuwachtig. Wat ging de juf allemaal zeggen?

Gelukkig, mijn kind doet het fantastisch! Hij is altijd vrolijk en voor alles in. Vindt alles leuk en interessant! Hij wil al rekenwerkjes doen, gaat gericht tekeningen maken en is bewaker van het schateiland.

Pffff, pak van m’n hart!

Ja, hij heeft wel een uitgesproken mening als hij iets moet doen wat hij niet wil. Op een leuke manier zal hij er alles aan doen om eronderuit te komen. “Goh, dat heeft ie echt van een vreemde?!”, probeerde ik de juf nog wijs te maken.

Ik kreeg wel een beetje kriebel toen ze vertelde dat de kinderen op de Montessori manier hun tafeltje schoon vegen. Fijn hoor, maar maakt mij niet zo heel erg uit welke manier hij gebruikt, als het maar gebeurt. En, er zijn toch meerdere manieren die goed werken? Is het niet aan het kind om te bepalen welke de beste is voor hem?  Lees meer

Controle, loslaten en wat kan mij het schelen

In de meeste gevallen kan het mij vrij weinig schelen hoe jij je kroost opvoedt. Waarschijnlijk net zo min als wat jij vindt over hoe ik mijn zonnestraaltjes elke dag probeer te laten stralen. Flesvoeding, borstvoeding, biologische voeding, McDonalds voeding, je doet maar! Geen voeding, oké doe dat maar niet. Samen slapen, alleen slapen, uiteindelijk niet slapen. Opruimen, zooi maken, alles schoon, alles vies. Het maakt mij niet uit hoe jij het doet.

Verwondering is er wel, dat absoluut. En bewondering ook, maar het zou geen invloed moeten hebben op jouw gevoel, gesteldheid of jouw opvoeding.

Ook al doet de media het weleens beweren, perfectie bestaat niet. Het komt er overigens wel in de buurt, want iedereen maakt zijn eigen perfectie. Maar dan nog, wij hebben geen controle over de handelingen en de keuzes van onze kinderen. Wij kunnen ze niet redden en behoeden voor alles wat er op hun pad komt. Ze zullen zelf moeten dealen met dat ene klasgenootje, met het hartverscheurende liefdesverdriet en met alle domme dingen die ze doen in hun pubertijd.

We kunnen ze bijstaan, we kunnen helpen, maar uiteindelijk zijn ze wie ze zijn. En niet wie wij willen dat ze zijn.

Oké, waar wil ik heen? Soms ben ik het even kwijt.  Lees meer

Slaap is ook maar relatief…

Vroeger (als in; voordat ik kinderen kreeg) had ik als stelregel dat ik minimaal 8 uur slaap nodig had en de wekker ná 7 uur s’ochtends moest gaan om overdag goed te kunnen functioneren.

Tegenwoordig (nadat ik kinderen kreeg) weet ik wel beter.

Er zijn periodes dat ik het met gemiddeld 4 uur slaap of minder per nacht moet doen, al dan niet met meerdere onderbrekingen. En die onderbrekingen zijn divers:

– kids die verkouden zijn en continue hoesten terwijl het snot overal zit;
– kids bij bij je in bed willen en vijf minuten later weer naar hun eigen bed willen;
– kids die naast je liggen te draaien en te woelen en ondertussen met hun benen op hardhandige wijze je rug masseren;
– kids die gewoon huilen om onduidelijke redenen;
– kids die klaarwakker zijn en filmpjes willen kijken op de I-pad om 03:30 uur AM;
– kids die heel ziek zijn en eerst hun eigen en daarna papa en mama’s bed onder spugen;
– kids die zindelijk worden en vervolgens hun hele bed onder plassen;
-….  Lees meer

Ik was nooit een huilebalk

Vroeger was ik geen huilebalk, nou ja… Misschien vonden mijn broers dat wel, maar mijn tranen moesten altijd van ver komen. Mezelf vond ik overigens zo nu en dan wel heel erg zielig, maar echt huilen om nare zaken die er in de wereld gebeurden, dat deed ik niet. Laat staan dat ik een traan liet bij een slechte jankfilm.

Misschien was ik te egocentrisch, misschien was ik gewoon jong, of misschien ben ik niet zo gevoelig. Te nuchter.

Ik kom niet uit een oorlog. Ik kom niet uit een rampgebied. Ik leef wat dat betreft een heel veilig leven.

Als er een aanslag gebeurde, of een gigantische ramp, dan dacht ik ‘oh dat is sneu voor die mensen’ en soms dacht ik zelfs ‘wat verschrikkelijk’, maar daar bleef het bij. Een ver weg van mijn bed show, dat mijn leven verder niet raakte.

Misschien was het een gebrek aan inlevingsvermogen, voor ieder mens is het inlevingsvermogen anders. Dat is namelijk geheel afhankelijk van wat je hebt meegemaakt en hoe je ermee omgaat.

Of misschien ben ik gewoon een gevoelloze doos met een zéér gebrekkig inlevingsvermogen. Kan ook.

Ik vond het ook verschrikkelijk om te huilen, dat vind ik eigenlijk nog steeds. Het lucht niet op.

Maar vandaag huilde ik.  Lees meer

Hoe verander ik het eetpatroon van mijn kleuter?

Ik heb twee kinderen die goed eten. Als ze het eten niet zo lekker vinden eten ze toch het deel op wat ik noodzakelijk acht, meestal is dat de groente. Mijn jongste dochter is een ander verhaal. Ze eet echt niets als ze het niet lekker vindt en houdt ook voet bij stuk. Noem het luiheid aan mijn kant, maar met haar ga ik de strijd ook niet aan.

“Ok.. dan eet je niet.”

pindakaas-banaan

Ik kom nu met haar op een punt, dat het té vaak gebeurt, dat niet eten. Mijn eigen eetpatroon heb ik een jaar of wat terug helemaal omgegooid. Ik heb alles geprobeerd en weet wat bepaald eten met mij doet. Ook vond ik eten koken nooit leuk, terwijl ik er nu echt blij van kan worden. Maar op het moment lijkt tijd vrij maken om nieuwe recepten te proberen de grootste uitdaging.

Het is aan mij, om het eten zo lekker te maken dat ze het wél wil eten. Maar voor nu ben ik al blij als het onderstaande erin gaat en dan nog eet ze soms helemaal niets.

Het doorgaans eetpatroon van mijn 6 jarige:  Lees meer

Kinderlijke jaloezie

Kinderen zijn onderling soms onaangenaam jaloers. Soms is het is zo erg dat ik bij mezelf denk “het lijken wel volwassene”. Lekker in het zwembad met het hele gezin. Hier en daar liggen wat matjes om mee te spelen. Een tijdje gaat het goed, maar ineens treed daar de wet van de schaarste op.

Mijn kinderen hebben het voor elkaar gekregen om per kind twee matjes toe te eigenen.. ja dat is natuurlijk niet de bedoeling, netjes delen. “Ik wil niet delen” “die kinderen hebben ook meerdere matjes” na wat tegensputteren zijn de matjes weer verdeeld en 3 minuten later zijn de matjes al niet meer interessant, zo gaan dat soort dingen. Een redelijk primitieve vorm van jaloezie, gelukkig snel op te lossen.  Lees meer

Monster Jam ‘The sky’s the limit’

Sinds al mijn lieve banjers op school zitten komt één op één tijd met de kinderen bijna nooit voor. Soms ben ik ook jaloers op moeders met twee kinderen. Die hebben als er een weg is, automatisch alle tijd voor de ander. Ja, mijn kind heeft wel eens een partijtje, maar dan heb ik er nog steeds twee. Ze gaan wel eens ergens spelen, maar meestal komt er ook wat grut mee. En eigenlijk vinden mijn kinderen het ook altijd leuker om met andere kinderen te spelen in plaats van met mij!

Thank God! Want ik moet er eigenlijk ook niet aan denken om ze constant te moeten vermaken. Wel hebben we iets in het leven geroepen, zodat onze kinderen het ook leuk blijven vinden om tijd met ons door te brengen. Gezins-uitstapjes en ouder-kind-uitstapjes. Bewuste aandacht! Momenten creëren om herinneringen op te bouwen en leuke dingen te ondernemen.

tribune-monsterjam

Ouder-Kind-uitjes

Bij het verzinnen van activiteiten kom ik er achter waar hun interesses liggen. Mijn oudste dochter gaat graag mee naar de nagelstudio en wilt dan ook graag haar nagels gelakt hebben. Of we gaan samen naar Amsterdam om te winkelen gecombineerd met een of ander museumbezoek.

Mijn zoon vindt het leuk om naar de bios te gaan, of naar musea met dieren en dino’s. Verder gaat mijn 6 jarige het liefst naar de speelgoedwinkel om daarna een ijsje te halen.

Zo hebben we met alle kinderen tijd om even alleen naar het dorp te fietsen, even te praten over dingen waar ze mee zitten, of waar ze mee bezig zijn. En ook is het ook gewoon even lekker stil. Ik hou van deze momenten, ik wil ze in een lijstje stoppen en er nooit meer uithalen.  Lees meer

Loedermoeder for president! Please vote!

Voor degene die geen zin hebben in een lap tekst: Stem via deze link op het woord loedermoeder. Thanks! 

Het zal jullie vast niet ontgaan zijn, misschien ook wel als het je geen bal interesseert, dat kan… Maar ik ben samen met Melissa en Sharon ook wel bekend van Allinmam en Moeders.nu, bezig met een loedermoeder-initiatief. Het initiatief houdt kort gezegd in dat de perfecte plaatjes die we zien op social media niet altijd het ware verhaal zijn. De plaatjes zijn mooi en een lust voor het oog, absoluut! Het mag er wat mij betreft ook gerust zijn, máár ik vind dat mijn plaatjes er ook mogen zijn. En dat zijn de wat minder mooi gestylde afbeeldingen, zonder algeheel bijpassende feed, maar gewoon zoals mijn leven is. Chaotisch.

#Loedermoeder is een luchtige manier om te laten zien dat het allemaal niet zo perfect hóéft, mag wel maar het hoeft niet! Én dat het bij andere moeders ook niet altijd op rolletjes loopt, want laten we eerlijk zijn, herkenning bij een andere moeder is toch één van de fijnste dingen die er is.

stem-loedermoeder Lees meer