kinderen | Voormijnkleintje.nl

Vriendschappen, ik heb er in mijn leven een aantal gesloten. En als ik een vriendschap sluit, dan doe ik dat omdat ik je lief vind, of omdat je goed gezelschap bent, of gewoon omdat je mijn vriend(in) geworden bent. Soms gebeuren die dingen. Ik bedoel, ik ben niet zo moeilijk, zo een wijntje smaakt al snel goed.

Maar waar ik niet voor te paaien ben, is zo een dramatische vriendschap vol met regeltjes. Ingewikkelde, complexe, waarom app je niet meteen terug vriendschappen. Alsof ik het als moeder al niet ingewikkeld genoeg heb.

Voorwaarden voor vriendschappen

En dus bedacht ik een paar voorwaarden om vriendschap met mij te sluiten. Bevalt het je niet? Begin er dan maar niet aan, dan wordt het niks tussen ons.

Lees meer

Baby, Voor mama, Wat je niet wist

Een derde kind… Ja of nee?

Pauline

Zal ik nog voor een derde kindje gaan of niet? Regelmatig krijg ik de vraag hoe het nou is om moeder te zijn van drie kinderen. Ik kan daar uren over lullen, negatief ‘Een derde? Zou je dat nou wel doen?’ dan denk ik nee, alleen die zwangerschap van een derde al. Maar ook positief. Ja echt. En die positieve kant zal ik vandaag eens belichten. Want een derde kleintje kan ik iedereen aanraden!

Voor we verder gaan… Laat ik even voorop stellen dat als je zeer content, gelukkig en compleet bent met twee kleintjes, je daar niets meer aan moet doen en lekker zo verder leven!

Een derde kind, wel of niet?

Maar ben jij die moeder die twijfelt, zich nog niet ‘compleet’ voelt of gewoon een beetje gek is en aan Google vraagt of je wel of niet voor een derde moet gaan? Lees dan gerust verder.

Hoewel ik denk dat als je aan Google vraagt of je een derde kind zou willen, je het antwoord allang weet. Maar dat terzijde.

De chaotisch hysterische wereld met drie kinderen

Over ruim een maand wordt mijn jongste vier jaar. Het waren vier chaotische jaren, hysterische jaren. Ze noemen het tropenjaren, hoewel ik bij de term tropenjaren altijd een beeld had van een zonnig relaxed wit strand met palmboompjes en hangmatjes, bleek de realiteit een stampvol strand bij Zandvoort aan zee met een donderbui op komst. Dat is wat ze bedoelen met tropenjaren, een beetje gek eigenlijk. Hoe dan ook, ik neem na drie kinderen afscheid van de tropenjaren.

Lees meer

Columns, Kind

Moeder van drie, deel 2

Pauline

Ik ben een moeder van drie. En ik vind het heerlijk. Soms. Soms ook niet. Soms kijk ik met enige jaloezie naar een moeder van één. Hoe heerlijk rustig en makkelijk alles gaat. En ik grinnik als ik de moeders van één hoor klagen over hoe zwaar en vermoeiend een kleintje is. Begrijp me niet verkeerd. Het opvoeden van een kleintje is ook zwaar en vermoeiend. Ik kan het me nog goed herinneren…

Als je je eerste kleintje krijgt, voel je jezelf de zon. Alles draait om jou en je kleintje. Het voelt alsof jij de eerste op de hele aardbol bent die zo een wonderlijk wezentje op de wereld hebt gezet. Nog nooit was er eerder zo een mooi kindje geboren en het is wonderlijk hoe snel jouw kleintje zich ontwikkelt en voorloopt op alle andere kleintjes. Dit kleintje is zo getalenteerd dat het geheid een plekje gaat veroveren in het Guinness Book of Records en zo niet dan komt ze minstens in aanmerking voor een Nobelprijs.

Dit kleintje zal opgroeien met alleen maar speelgoed gemaakt van natuurlijke materialen. Schreeuwerige kleuren komen er niet in. Net als de televisie. Ze slaapt na drie weken al door. In haar eigen kamer! Er wordt nauwkeurig bijgehouden hoelang er op elke kant van het hoofdje geslapen wordt, want een plat hoofd past niet bij jouw perfecte baby. De borstvoeding gaat met regelmaat en zo nodig drinkt het keurig uit een flesje. Speentjes zijn echt alleen voor pure noodzaak en alleen als ze minimaal 10 minuten zijn uitgekookt, twee keer per dag. Voor het eerste hapje is er uren in de keuken gestaan (best knap met gepureerde wortel als uitkomst) en het liefst met een speciale baby-keukenmachine dat kookt, stoomt, bevriest en allemaal met behoud van de vitamines. En jouw kleintje krijgt tot zijn vierde geen zoetigheid, chips en dat soort rotzooi.

En ja, ook de mensen om je heen zijn duidelijk verwonderd over het wonderkind van jou. In de kraamweek vallen er stapels kaartjes op je mat en er wordt minimaal één keer per dag aangebeld door de pakketbezorger. De eerste verjaardag van je kleintje moet groots gevierd worden en iedereen, maar dan ook iedereen moet dat weten en meevieren.

En dan komt nummer twee. Je hebt het perfecte plaatje voor je van het perfecte gezinnetje. Een tweede. Een broertje of zusje voor je kleintje. Altijd iemand om mee te spelen. En vergeet het shirt met ‘ik word grote broer’ of ‘ik word grote zus’ niet. En oh ja, ook zo een tweede kindje is bijzonder. Toch wil iedereen grondig de overeenkomsten met je andere kind bestuderen. Lijkt ‘ie nou wel of niet op zijn broer/zus?
Maar je raadt het al de stapel kaartjes zijn gehalveerd en het aanbellen door de pakketbezorger ook.

Je komt er achter dat deze baby de eerste maanden ook veel slaapt. Maar je komt er ook achter dat je inmiddels peuter dat niet meer doet en aandacht wil. Van jou. Heel veel.

Als je kleintjes wat groter worden maken ze opeens ruzie. Om het speelgoed met die lelijke schreeuwerige kleuren dat toch je huis binnen gekomen is. Je zet je kleintjes zo nu en dan voor de tv. Je heb dat half uurtje gewoon even nodig. Gewoon om te ademen. En om je wijntje te drinken. Je tweede slaapt veel op jouw kamer. Uit voorzorg, zodat het ’s nachts je peuter niet wakker huilt. Dat is wel het laatste waar je op zit te wachten: twee wakkere kleintjes in de nacht. Slaapt hij nou weer op rechts? Je laat het voor wat het is. Zolang hij maar slaapt. Je besluit om voor dit kleintje iets minder uitgebreid in de keuken te staan. Gewoon een wortel koken en dan in de hakmolen voldoet ook.

En terwijl de helft van de mensheid je voor gek verklaart, komt nummer drie. Een dotje, een bonus, dit wordt er één waar je volop van gaat genieten, want bij je andere twee ging het allemaal zo snel. Je hebt geen zin in alle rompslomp en aandacht van de buitenwereld. Je wil gewoon lekker genieten van je kleintje en je gezinnetje. Wat blijkt? De buitenwereld zit daar ook niet op te wachten, want de stapel kaarten wordt nogmaals gehalveerd en naar de deur hoef je niet meer te lopen, want er wordt niet aangebeld.

Tijdens je zwangerschap heb je al geleerd hoe je moet slapen met je ogen open. Dit blijkt na de bevalling ook een erg nuttige techniek. Deze baby slaapt ook al snel door. In jouw bed. Hangend aan je tiet. Voornamelijk op rechts want op links dondert ze uit je bed. Dat wil je graag voorkomen. En hangt deze baby niet aan je tiet, dan heeft het een speen in haar mond. Zolang er maar geen oorverdovend geluid uit komt. Voor het eerste hapje wordt er een potje opengetrokken. In groente koken steek je geen moeite meer, als er toch niet van gegeten wordt…

Tegen de tijd dat dit kleintje een half jaar is, heeft ze het eerste seizoen Dora al uitgekeken. Al het natuurlijke speelgoed is inmiddels beschimmeld omdat er in jaren niet naar omgekeken is. Het is dat lelijk schreeuwerig gekleurde speelgoed wat ze willen en het liefst ook dat met het meest irritante geluidje. Wat ze tachtigduizend keer weten af te spelen.

Dit derde kleintje zuigt het laatste beetje energie uit je.

Maar vult je weer met liefde, net als je andere kleintjes. En je realiseert je dat je, ondanks de chaos, slaapgebrek, herrie~~, overmatig alcohol gebruik~~ en frustratie, een gelukkig mens bent.

Dat is ongeveer het verhaal van een ‘moeder van drie’.

Lees hier: Moeder van drie, deel 1

Afbeelding drie kinderen: Shutterstock

Columns, Kind

Moeder van drie, deel 1

Pauline

Ik ben een moeder van drie. Ik heb drie kleintjes gebaard. Ik heb drie keer zwanger mogen zijn en ik heb drie keer mogen bevallen. Ik vond het fantastisch. Eindelijk was mijn buik strak. Eindelijk kon ik dag in dag uit jurkjes met leggings dragen zonder mijn buik in te hoeven houden. En ik heb drie keer gekriebel en getrappel in mijn buik mogen voelen. Wat een voorrecht.

Toch is er behoorlijk wat verschil in zwanger zijn van je eerste, tweede en derde.

Als je er net achter komt dat je zwanger bent van je eerste, heb je het idee dat je als enige op de aardbol rondloopt met een klein mormeltje in de buik. Zoiets bijzonders heeft voor je gevoel nog nooit iemand meegemaakt. Na een aantal weken denk je dat je het voor de buitenwereld echt niet meer verborgen kunt houden, want die buik van je puilt uit. En op het moment dat je het grote nieuws bekend gaat maken, denk je dat je zulk bijzonder nieuws de wereld inbrengt, alsof je een nieuw soort wezen wat nog nooit eerder bestaan heeft op de wereld gaat zetten. Begrijp me niet verkeerd, ik vind ieder kleintje uniek. Maar je zult ondervinden, uiteindelijk zijn ze allemaal hetzelfde.

En zo werd bij de eerste alles nieuw gekocht. The sky was the limit (en het saldo op de bankrekening), maar binnen ons budget moesten wij het beste van het beste hebben voor ons kleintje! Als zij geboren zou worden, zou ze in een prachtig kamertje komen. Met subtiele glittertjes op de muur, design muurstickers en de prachtigste dekentjes en accessoires. Ook op de wandelwagen werd niet bezuinigd. Er zaten nog net geen velgen onder, maar een beetje fraai erbij lopen was toch wel een must.

En dan die rust die je bij de eerste had. Je kon een dutje doen wanneer en waar je maar wilde. Je kon elke nacht doorslapen en kon je dat niet, dan kon je in ieder geval nog blijven liggen.

Mensen zijn enthousiast, geven je de best bedoelde adviezen en leven met je mee. Zo erg zelfs dat ze erg graag de vreselijkste horrorbevallingen met je bespreken. Maar het doet je niks, want zo zal dat niet bij jou gaan. Bij jou gaat alles zennnn.

Alle kleertjes en hydrofiele doeken worden twee keer gewassen. De hydrofiele doeken worden gestreken…

Als je zwanger bent van je tweede is er een dreumes of een peuter waar alles om draait. Je wilt het graag nog even geheim houden en genieten van jullie ‘geheimpje’. Je vergelijkt alles met je eerste zwangerschap en je komt er achter dat je buik bij de eerste zwangerschap helemaal niet zo snel groeide als je dacht. Je dutje doe je tegelijk met de dreumes/peuter die je zo lang mogelijk het middagslaapje laat doen.

Nu wordt ook alles weer nieuw gekocht. Maar dan voor de dreumes/peuter die naar een junior bed gaat. Er moet gekeken worden naar de kamerindeling, wie slaapt waar? De baby krijgt de kleinste kamer, want de dreumes/peuter heeft ruimte nodig om te spelen. De wandelwagen wordt opgepoetst en er komen wat nieuwe lakentjes en dekentjes bij.

Mensen vinden het leuk dat je kleintje een broertje of zusje krijgt. Ze hopen voor jou dat het van het andere geslacht is, want dan ben je klaar. Over een bevalling beginnen ze niet, want na jouw eigen horrorbevalling van de eerste durven ze niks meer te zeggen. Uit veiligheidsoverwegingen besluit je dan ook, of eigenlijk is er besloten, dat je in het ziekenhuis bevalt.

Als je zwanger bent van de derde lopen er een kleuter en een peuter/dreumes rond. En als je pech hebt rennen, schreeuwen en vliegen ze rond. Het is bijna leuk om mensen met het nieuws dat er een derde komt te shockeren. Je hebt geen tijd om je zwangerschap met je eerste en tweede te vergelijken. Wel kom je er achter dat je buik nóg sneller kan groeien dan bij een eerste en een tweede. Rond de twintig weken gaan mensen vragen of je al bijna bevallen ‘mag’. Als je ze dan teleurstelt met de mededeling dat je net op de helft bent, komt de welbekende vraag: “weet je zeker dat het er geen twee zijn?”

Weer moet er van alles aangeschaft worden. Dit keer wordt er een beroep gedaan op marktplaats en je vraagt je serieus af wat je bij de eerste toch bezielde? Inmiddels heb je geleerd om ‘powernaps’ met je ogen open te doen. Je weet je buik te gebruiken als derde hand. En het volume wat uit je mond komt, gaat elke week een decibel omhoog. De kleertjes worden afgestoft en in de kast gelegd en de hydrofiele luiers worden tussen de schone was vandaan getrokken.

Mensen durven je geen advies meer te geven. Ze gaan ervan uit dat het een ongelukje is en als ze erachter komen dat het toch best gepland was, verklaren ze je voor gek. Ook kunnen ze het niet laten om nog even te vragen of je na deze dan toch een keer klaar bent. Bevallen mag alleen nog maar onder begeleiding van een hooggeleerde gynaecoloog. Wat achteraf dan weer onzin blijkt te zijn omdat de derde er zo uitploept.

Benieuwd naar deel 2?

Afbeelding drie kinderen: Shutterstock

Columns, Kind

Lieve dochters, wat jullie weten moeten

Pauline

Afbeelding: Shutterstock

Er is al veel geschreven over jongens. Over zonen. Hoe het als moeder is om het andere geslacht te moeten opvoeden, iets bij te brengen en misschien zelfs adviezen te geven. En dat is niet altijd gemakkelijk, simpelweg omdat er gewoonweg weleens teveel rondslingerende piemels, scheten en ongecontroleerde karatebewegingen zijn.

Ze worden snel groot

Maar ik heb ook dochters. En, hoe cliché, ze worden veel te snel groot. Het liefst zou ik ze in een potje willen stoppen en veilig op een plankje willen zetten. Of aan hun staartje willen trekken en dat dan de tijd plots voor even bevriest. Bijvoorbeeld dat moment dat ze voor het eerst haar eigen popje een lepel in haar mond cq. neus duwt. Of het moment dat ze in haar ene hand een verlept bloemetje stevig vastknijpt en met haar andere hand haar elastiekjes uit haar haren trekt.

Sterke, zelfverzekerde en gelukkige vrouwen

Maar ja, de tijd gaat voorbij en ook dochters groeien door. Het liefst zie ik mijn dochters sterke, zelfverzekerde en gelukkige vrouwen worden. En het is moeilijk om te beseffen dat ik daar niet de volledige controle in zal hebben. Uiteindelijk zullen ze het zelf moeten doen.

Lees meer

Kind, Lijstjes

5 redenen waarom jongens makkelijker zijn

Daan

Iedere moeder droomt van een dochter! Dochters zijn voor eeuwig en een zoon heb je tot hij zijn vrouw gevonden heeft. Een moeder van jongens eindigt met alleen maar schoondochters, dat wil je toch niet?

Wat een onzin!

Het hebben van een zoon, of meerdere zonen is een uitdaging. Dat klopt. Maar het is een hele leuke uitdaging, die je jong en alert houdt! En welke moeder wil dat nou niet?

Jongens zijn namelijk leuk. Heel erg leuk! En makkelijk. Hier de 5 redenen waarom jongens makkelijker zijn.

Reden 1. Klaarmaken in de ochtend is appeltje-eitje. Een jongen hoeft niet uren voor zijn kast te staan om een kledingkeuze te maken. Hij trekt zijn kast open, pakt een broek, shirt en sokken en klaar is Kees. Bij een jongen hoef je geen ingewikkelde Elsa-look-a-like vlechtjes te fabriceren, kam erdoor, gel erin en klaar is Kees… of Bram, of Sem, of Daan, hoe hij ook heten mag. Lees meer

Kind, Lijstjes

10 dingen waarvan je niet begrijpt dat je ze moet blijven herhalen

Pauline

Bij sommige dingen in de opvoeding zou je denken dat je kleintjes het na één keer uitleggen wel begrijpen. Dat ze het in hun oortjes hebben geknoopt en het de volgende keer anders of niet meer doen.

Helaas.

Opvoeden is herhalen, herhalen. Herhalen!

Maar deze dingen wil ik niet meer herhalen. Please. Kap er gewoon mee! Of doe het gewoon zoals ik het je geleerd heb…

1. Om maar te beginnen met naar bed gaan bijvoorbeeld.
Waarom moet ik elke avond lullen als brugman om die kleintjes in hun bed te krijgen? El-luk-ke avond weer. Blijf nou liggen, ga nou lekker slapen. Nee, je mag niet nog een slokje water. De laatste keer plassen en dan ga je echt slapen! GA SLAPEN!

2. Je moet IN het toilet plassen. Niet eromheen, niet erop, maar erIN…
Alleen al de geuren die het achterlaat. Ja, soms duurt het even voordat ik het door heb. En nee, het zijn niet alleen de piemels die mis mikken.

3. Nu we het er toch over hebben. Doortrekken!
Het is niet dat ik te lui ben om even de knop in te drukken. Maar ze zullen het vast ook een keer vergeten bij mensen die niet zoveel van ze houden…

4. Gevalletje: doe het gewoon zoals ik het je geleerd heb… Je kont afvegen.
Dus niet met de gehele wc-rol en één stukje papier is doorgaans ook niet voldoende.

5. Gevalletje: kap ermee! Mensen willen niet aan je vingers ruiken! Zeker niet als je net van het toilet af komt of als je hand rechtstreeks uit je broek komt.
Punt.

6. Niet overal tegenaan schoppen. En zeker niet tegen voorbijgaande mensen.
Lopen over straat is geen Super Mario spelletje. Als je tegen de boompjes schopt, komen daar geen muntjes uit. En benen van volwassen mensen hoeven niet onderuitgehaald te worden.

7. Elke ochtend als we naar school gaan, moeten we onze schoenen aan doen. Waarom, WAARom moet ik dat eerst 20 keer blèren voordat er iemand überhaupt reageert??
En daarmee is alles gezegd, ik wil het er niet meer over hebben.

8. Piemel en poep kun je niet te pas en te onpas roepen. Zeker niet in het openbaar.
En het is ook geen goede naam voor een huisdier.

9. De hond is geen paard, je kunt er dus niet op zitten.
De peuter is zéér hardleers in deze.

10. En haar staart is geen bel. En ze laat ook geen scheet als je eraan trekt.
Ook in deze is ze hardleers.

Ach ja. Nogmaals… Opvoeden is herhalen. Herhalen. HERHALEN!

Afbeelding: Shutterstock

Columns, Kind

Mag jouw kind een slokje wijn of bier?

Pauline

Als je je kinderen blootstelt aan alcohol, maken zij dan meer of minder misbruik van alcohol wanneer ze groter zijn?

In het artikel dat ik laatst hier las, beargumenteert Mike Steinberger (schrijver en vader) dat het gezond is om je kind op een verantwoordelijke manier te leren om te gaan met alcohol, door ze te betrekken bij de gewoontes van de familie en ze dus zo nu en dan te laten proeven. Het is ongezond om een volledig verbod op alcohol te leggen. Het hele artikel lees je hier.

Nee, echt niet!

Mijn eerste reactie is ‘NEEEE!’. Als ik mijn kleintjes zou betrekken bij mijn wijn-drinken, zouden ze regelmatig een slok wijn naar binnen werken. Er wordt niet voor niets gezegd dat je onder de 18 jaar geen alcohol mag drinken. De hersentjes zijn nog in de groei en kunnen al die slokken alcohol niet aan.

Maar het gaat hier natuurlijk niet over hoe je je kind leert comazuipen, maar hoe je je kind betrekt bij jouw gewoontes. Je haalt de nieuwgierigheid weg door ze te laten proeven, je biedt ze niet meteen een vol glas aan. En bovendien, een slokje wijn, hoe erg kan het zijn? We nemen onze kleintjes ook massaal mee naar de McDonalds. De kans is overigens ook groot dat ze die rode, witte of gele bende verschrikkelijk goor vinden en het dus voorlopig niet meer vragen. Maar wat als het smaakt naar meer?

Mama mag ik proeven?

Tot nu toe heb ik de vraag ‘Mama mag ik proeven?’ van mijn kleintjes nog niet gekregen. Mijn antwoord zou ook ‘nee’ zijn. Ik vind ze nu simpelweg te jong en ik weet dat ze nu ook niet ergens anders in de verleiding zullen komen om het toch te kunnen proeven. Dit zal een ander verhaal zijn als zij een jaar of 16 zijn. Dan zou misschien de nieuwsgierigheid kunnen opspelen en ik ben er wel van overtuigd dat iets verbieden het nog aantrekkelijker maakt. Als het niet binnenshuis mag, gaan ze het misschien wel buitenshuis zoeken.

Opvoeden

Maar ja, weer aan de andere kant. Je doet nu je stinkende best om je kleintjes op te voeden naar verstandige jong volwassenen en dan moet je er dus eigenlijk op vertrouwen dat je dat klusje tegen die tijd goed geklaard hebt. De vraag is, is dat daadwerkelijk gelukt?

Moeilijk, moeilijk, moeilijk. Wat is opvoeden soms toch een moeilijke en onzekere klus.

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock

Origineel gepost: mei 2015
Herschreven: mei 2022

Kind, Knutselen, Spelletjes

75 ideeën voor kinderactiviteiten binnen

Pauline

Het lijkt wel of de meivakantie met het jaar kouder wordt. De dagen van onbeperkt buitenspelen zijn nog niet aangebroken. Ik probeer het wel, maar binnen no-time staan ze weer met hun neus tegen het keukenraam gedrukt en al liplezend weet ik dat de vraag is of ze weer naar binnen mogen, want het is zo kooouuud.

Er zit niets anders op dan de kleintjes binnen te vermaken. En speciaal voor de inspiratieloze onder ons, heb ik 75 kinderactiviteiten voor binnen verzameld. Kinderactiviteiten van een laserparcours maken tot aan punniken. Sowieso zijn alle activiteiten voor binnen een groot succes. Als ik je hier niet mee op weg kan helpen dan rest mij alleen nog om te zeggen: zoek het dan zelf maar uit.

Kinderactiviteiten voor binnen

1. Ga iets bakken; taart, koekjes of pizza.

2. Bouw een hut onder tafel en laat de kinderen daar ook lunchen.

3. Nodig vriendjes of vriendinnetjes uit om te komen spelen.

4. Verzin een dansje op het lievelingsliedje van je kind (of van jezelf).

5. Maak een laser parcours door je huis.

Lees meer

Columns, Kind, Lijstjes

7x een generatiekloof wordt zichtbaar

Pauline

Het opvoeden gaat tegenwoordig allemaal ietsje anders dan vroeger. Mijn moeder zegt weleens blij te zijn dat ze geen kinderen hoeft op te voeden in deze tijd. Zal mijn oma dat ook gedacht hebben toen mijn ouders een poging deden om mij op te voeden? Vast wel. Tijden veranderen namelijk en uiteindelijk val je toch in de generatie kloof. Dat geeft niet, maar het is wel leuk om even een blik te werpen op de verschillen.

Om maar te beginnen met het ontbijt. Waar je vroeger je moeder hoorde zeggen: ‘Eet je boterham met hagelslag en drink je glas melk leeg’. Hoor je nu: ‘Drink nog wat van je spinazie, avocado, amandelmelk met toegevoegde chiazaad en gojibessen smootie. Hoef je niet meer? Oh, luister naar je buikje, dan heb je genoeg gehad.’

Ook het avondeten heeft een andere wending gekregen. ‘Blijf zitten aan tafel, houd je mond en eet je bord met aardappel, groente en (op zondag) vlees leeg!’ Tegenwoordig gaat dat als volgt: ‘Kom je nog even gezellig een hapje halen van de biologische rauwkost salade met een stukje hormoonvrije kip die een heel fijn leven heeft gehad?’
En zo werd er vroeger ook geroepen als je iets geflikt had wat niet door de beugel kon: ‘Ga naar je kamer!’ Daar moest je dan op je bed je zonde gaan overdenken. Tegenwoordig is dat wat lastiger. De enige plek waar niets te doen is, is de trapkast. O nee, dat blijkt ook niet helemaal waar te zijn, aangezien die helemaal volgestouwd is met reserve speelgoed.

Of wat dacht je van ‘ga je mond wassen met zeep!’ Dat zal tegenwoordig het volgende zijn: ‘Ga je mond wassen met desinfecterende zeep op natuurlijke basis!’
Vroeger werd je weleens met ‘Husse met je neus ertussen’ afgescheept. Dat gaat je nu niet meer lukken. Tegenwoordig moet je minstens met een wikipedia pagina tevoorschijn komen om een uitleg te kunnen geven aan je kleintjes.
En discussie voeren is ook zoiets. Waar je vroeger een ‘Omdat ik het zeg!’ te horen kreeg, is er nu ruimte voor je kleintjes om uren lang discussies te voeren en hun mening te geven. Vergeet de zelfontplooiing niet! Want ja, ook kleintjes hebben een mening die gehoord mogen worden.
Muziek luisteren? Dat deden we via de radio. Uren zat je te wachten op je favoriete liedje en als die dan eindelijk uitgezonden werd drukte je zo snel mogelijk op rec zodat je je favo liedje op elk moment van de dag kon luisteren (met de intro van de dj) op je cassetterecorder. Nu? Nu hebben de kleintjes tot in den treuren, op ieder moment van de dag, toegang tot el-lek liedje.

Zoals ik al zei, tijden zijn veranderd en blijven veranderen. Ik ben benieuwd wanneer ik de woorden ‘De jeugd van tegenwoordig…’ in mijn mond zal nemen. Want sommige dingen veranderen nooit.

Afbeelding: Shutterstock

Origineel maart 2015
Update maart 2022