hou van jezelf

Hou van jezelf mama! Over hoe een volle tank veel lekkerder en langer rijdt

Zorg goed voor jezelf. En hou van jezelf! Hoe vaak is dat al tegen je gezegd sinds je moeder bent?

Dat moederen, dat doen we allemaal anders. Dat is ook niet zo gek, we zijn namelijk allemaal anders. Iedereen is uniek, althans dat is wat mij altijd verteld werd. Maar tijdens dat moederen leer je bepaalde dingen bij. Dingen over het moederschap, dingen over jezelf.

Dat je bijvoorbeeld talent hebt voor het creëren van wallen, maar je ze ook prima weg kunt werken met een subtiel make-upje. Dat je van schelden geen slechtere moeder wordt. Echt niet, freaking, fucking, echt niet, JA! Dus. Maar ook dat je alle ellende, chaos en frustraties in één klap vergeten kan zijn als je een onschuldig slapend koppie van je eigen nageslacht ziet. Of wanneer je met een wijntje op de bank ploft. Wijn helpt. 

En iets wat ook elke moeder (en vader) zou moeten leren, sommige zijn snelle leerlingen, sommige late leerlingen: tijd voor jezelf. Even weg zijn van je kinderen betekent niet dat je niet van ze houdt. Het betekent dat je ook van jezelf houdt.

Dat dus.

Hou van jezelf!

En toch is het iets waar de meesten van ons heel veel moeite mee lijken te hebben. Moeders zijn gevers. We geven ons lichaam, we geven ons brein, we geven onze ziel en zaligheid aan de kinderen. We doen alles wat er in onze macht ligt om ervoor te zorgen dat de kinderen fysiek, mentaal en emotioneel gezond zijn. We voeden ze niet alleen met voedsel, maar ook met informatie en levenservaring én we geven ze de ruimte om zelf te ontdekken. Om zichzelf te zijn, hun eigen unieke ik. We geven dingen op, zodat zij het wel kunnen hebben. We laten dingen, zodat zij het wel kunnen doen.

“Als de kleintjes het maar leuk en goed hebben, dan heb ik het ook leuk en goed”. En het is waar, soms is dat voldoende.

Maar soms verlies je je zelf weleens in de wereld van het moederschap en vergeet je dat je er ook nog bent. Je vergeet dat je zelf ook nog verlangens, wensen en behoeftes hebt.

Zorg voor je lichaam 

Natuurlijk ben je genoeg in beweging, want je rent van hot naar her. Maar meestal ga je niet in een spijkerbroek naar de sportschool. Neem de tijd voor je beweging. Eet gezond. Laat je je kinderen een lunch overslaan omdat je die simpelweg vergeet klaar te maken? Neem de tijd om te eten. Neem de tijd voor dat kopje koffie. Neem de tijd om te douchen, je haren te kammen en what the heck, lak die nagels! Neem de tijd voor je lichaam.

Zorg voor je brein

Lees een boek, informatie die je interessant vindt, of gewoon vermakelijk leesvoer. Gun jezelf de tijd. Zet die kinderliedjes uit en je eigen muziek aan. Nu luisteren ze maar even naar wat jij horen wil. Negeer de puinhoop en kijk een serie of een interessante documentaire. Voed je brein met info die jij leuk en interessant vindt.

Zorg voor je ziel en zaligheid

Want hoe kun je je ziel en zaligheid geven, als je niks te bieden hebt? Doe dingen waar je blij van wordt. Natuurlijk, je wordt blij van je kinderen. Maar waar word jij nog meer blij van? Breien? Bergen beklimmen? Uit met vriendinnen? Doe dingen waar jij als persoon blij van wordt, niet jij als moeder.

Wees trots op jezelf. Wees trots op je moederschap. Wees trots.

“Mama, mama, mama!”

Mama, je moet dit. Mama je moet dat. Hoeveel moeders rijden er wel niet op een lege tank? Soms heb je even nieuwe benzine nodig, dan moet je even tanken. Maar dat tanken lijkt zoveel werk, zo’n opgave. Soms geef je zelfs de sleutels aan de man, ‘hier tank jij alsjeblieft even voor mij’.

Een volle tank rijdt veel lekkerder. En langer!

Om je kinderen goed te kunnen verzorgen, je lichaam, je brein en je ziel en zaligheid te kunnen geven, heb je energie nodig. Een volle tank. Even tanken betekent niet dat je niet van je kinderen houdt. Het betekent dat je ook van jezelf houdt.

Hou van je kinderen.

Hou ook van jezelf.


hou van jezelf

Afbeelding: Shutterstock

Worden ze rustiger? Of is het de iPad?

Afbeelding: Shutterstock

Wanneer je kleine kinderen onder de vier jaar hebt, dan ben je waarschijnlijk te moe om dit te lezen. Maar misschien wil je toch even je ogen open houden, ik heb namelijk een soort van goed nieuws! De vermoeidheid gaat voorbij. Hoewel je steeds minder avond voor jezelf hebt, krijg je wel steeds meer nacht terug. En dat is fijn, want we weten allemaal wat slaaptekort met ons doet.

Naast de vermoeidheid, heb je het ook ontzettend druk. Want de kleintjes zijn druk. Toen mijn kleintjes onder een jaar waren, hadden ze de missie om overal zo snel mogelijk op te klimmen, niet wetende dat ze er ook net zo snel weer af konden tieven. Toen ze net het jaar gepasseerd waren, konden ze lopen en sindsdien renden ze van hot naar her.

Een warme maaltijd nuttigen met z’n allen aan tafel? Klinkt leuk, maar er zat er altijd wel één onder tafel of ondersteboven in zijn stoel. 

Lees meer

Handleiding: zo kom je de peuterfase door

Het lijkt als de dag van gisteren dat je vol verwondering naar je pasgeboren baby lag te staren en de gekste dingen in Google intikte. Van hoeveel kleuren babypoep tot welke babyfles is het beste. Uiteindelijk wist je het, met een beetje hulp van Google, allemaal zelf wel op te lossen. Inmiddels is je baby een peuter geworden. Een persoontje met een eigen willetje. Je denkt terug aan de tijd dat dit kind nog zo lekker makkelijk was. Natuurlijk was die babytijd ook zwaar, maar dat vergeet je. En waar het eens allemaal zo vanzelfsprekend ging en z’n weg wel vond, wens je nu een handleiding waarin exact beschreven staat hoe je deze peuterfase doorkomen moet. 

Lees meer
papa

7 dingen waar ouders mee moeten stoppen!

Ik geef toe, ik maak me schuldig aan veel van de onderstaande dingen. Maar ik zou het graag willen veranderen. Vanwege de energie die het me kost en voor de verstandhouding met mijn kinderen. Maar vooral omdat het leven al veel te kort is om je druk te maken over dit soort onzin.

En aangezien ik niet de enige ouder ben die hiermee stoppen moet, spreek ik ook jou erop aan. Kap hiermee! Nou ja, zo dwingend bedoelde ik het niet. Je kunt er ook lekker mee doorgaan, het is tenslotte je eigen energie die je verspilt.  Lees meer

Klaar met vandaag

wakker worden moeder

Ik ben klaar met vandaag. Ik krijg zelfs een beetje medelijden met mezelf, zo klaar ben ik ermee. De tank is leeg, de koek is op. Ik zou me willen oprollen als een sushi roll, maar dan in een dekentje, want rijst ligt niet lekker. Ik zou mijn ogen willen sluiten en doen alsof het bedtijd is.

Mijn gezonde verstand is weg, mijn humor is ver te zoeken, mijn energie level is ver beneden nul. Zoals ik al zei, ik ben klaar met vandaag. En dat is niet bijzonder, dat is niet speciaal, ik ben geen slappeling. Ik ben gewoon een moeder. Een moeder die even klaar is met vandaag.  Lees meer

5 feitjes voor mijn pre-tiener

De leeftijd 9 – 10 – 11 is een lastige leeftijd. Niet zozeer voor de ouder, maar juist voor het kind zelf. Er vinden voortdurend veranderingen plaats, niet alleen in het lichaam van je pre-tiener, ook in het koppie. De emoties spingen van hot naar her, de kleine afgebakende wereld wordt steeds groter en de sociale verwachtingen veranderen. Het leven van een pre-tiener is verwarrend. Want het ene moment vragen ze zich af waarom het niet tof is om met de barbies te spelen? Spelen is toch leuk? Het andere moment hebben ze écht geen zin om met hun kleine zusje mee te kijken naar die kinderachtige tv-serie. 

Lees meer

Zonder dat je het door hebt…

moeder chaos

Wanneer een vrouw moeder wordt, veranderen er een hele hoop dingen. De hersencellen lijken een hele andere invulling te hebben gekregen. Wanneer je aan een willekeurige moeder vraagt hoe het met haar hoofd gesteld is, zal menig moeder antwoorden met; verward, vermoeid, vol. Ze noemen het ook weleens zwangersschapsdementie, die bij sommige moeders iets langer duurt dan nodig. Maar ze kan er niks aan doen, de hersenen van een moeder zijn nu eenmaal gefocust op die van haar kind. Hoe treurig ook, maar voor haar hersenen geldt, eerst het kind, dan de moeder.  Lees meer

Ik ben mama en ik zeg kaBAMa! Gewoon omdat het rijmt.

mama ontploft

Ik ben twee en ik zeg nee? Ik ben mama en ik zeg kaBAMa! Gewoon omdat het rijmt. En omdat ik weleens ontplof. KABAM.

Ben je ooit weleens ontploft in het bijzijn van je kinderen? Sterker nog, je kinderen waren de reden van je ontploffing. Je voelde het borrelen, pruttelen, het wordt heter en heter, je probeert het te onderdrukken, je telt tot tien, tot twintig en… KaBAMa! Het is onvermijdelijk, elke moeder heeft er vroeg of laat mee te dealen. Het is niet je peuter die in een driftbui verzeild raakt, nee het is mama.

Niemand is perfect en kan altijd rustig blijven, ongeacht hoe graag we het ook willen of hebben voorgenomen. Kinderen, en in het speciaal je eigen bloedjes, weten die knopjes gewoon te vinden. En ze weten ook precies ver genoeg te drukken zodat het alarmpje afgaat. En hard ook.  Lees meer

Lieve kleintjes, wanneer jullie verliefd worden…

kalverliefde

Lieve kleintjes,

Jullie worden steeds groter en ik weet dat er een dag komt dat jullie uit zullen vliegen met de liefde van jullie leven. Dat jullie je veilig zullen voelen in de armen van een ander. Dat jullie troost zullen vinden op de schouders van een ander. Dat jullie eigen keuzes zullen maken, waarschijnlijk ook andere dan de mijne. Dat jullie zelf moeten ontdekken hoe de liefde werkt. En hoe de liefde niet werkt.

Ik weet dat die dag gaat komen, gelukkig duurt dat nog héél lang.

Tot die tijd is er kalverliefde. Kalverliefde is zo fijn. Fladderende vlindertjes in je buik, wanneer je aan dat lieve meisje denkt of aan die stoere jongen. De kalverliefde hoeft niet beantwoord te worden, het mag ook stilletjes, alleen. Helemaal voor jezelf.

En ik weet dat wij ‘volwassenen’ heel irritant kunnen reageren op deze verliefdheid, met als gevolg dat de kriebeltjes helemaal niet meer zo fijn voelen. Daarom beloof ik jullie plechtig een aantal dingen te laten en een aantal dingen wél te doen.  Lees meer

Open je ogen voor mij

Bijna zes jaar na de geboorte van mijn middelste begin ik er eindelijk aan. De fotoalbums. Achthonderd mapjes met willekeurige afbeeldingen blijken nog een behoorlijk uitzoek werk te zijn. Een klusje waar je echt even voor moet gaan zitten en dat doe ik dan ook. Ik pak er een wijntje bij en zet een achtergrond muziekje aan.

Kom maar op.

Uren struin ik door de afbeeldingen van mijn kleintjes. Waren dit mijn baby’s? Wanneer dan? Vraag ik mezelf af.

“Open je ogen voor mij, loop je geluk niet voorbij”, galmt het uit de speakers (BLØF). Tranen rollen over mijn wangen. Ik ga terug in die tijd, ik voel het gevoel en ik ruik de geuren van toen. Wat was het een fijne tijd. Maar het is alsof de baby op het scherm, mijn kind, mijn zoon het zeggen wil. ‘Open je ogen voor mij, loop je geluk niet voorbij.’

Lees meer