“Nee mama, ik vraag papa wel even of hij mijn autootje kan repareren”
“Nee mama, papa moet mij over raketten en astronauten vertellen”
“Nee mama, ik wil met papa klussen”
“Nee mama, ik kan veel harder rennen want ik ben een jongetje” Lees meer
Er zijn er maar weinig die dit begrijpen, maar toen ik voor het eerst zwanger was, hoopte ik zo op een jongen! Natuurlijk, prioriteit nummer één was gezondheid, duh. Maar ik heb mezelf gewoon altijd meer gezien als een jongensmoeder. Ik was ervan overtuigd dat ik een stoere moeder zou zijn en een zoon de ruimte zou geven om echte jongensdingen te doen. Inmiddels ben ik moeder van beide. Maar de jongens zijn in de meerderheid. Twee jongens. Twee jongens vol kattenkwaad en altijd op zoek naar avontuur. Twee jongens die hun zusje hierin meeslepen, waardoor ik me af en toe afvraag wie er nu de échte jongen is.
Oef, die stoere moeder zijn en een zoon de ruimte geven, het blijkt toch een lastig dingetje.
Lees meer
Een piemel, het blijft nog altijd een beetje een mysterieus ding. Volgens mijn zoons is het maar gek dat mama geen piemel heeft en is papa’s piemel heel groot. Ik weet niet of ik er zelf een zou willen hebben, want echt mooi vind ik ze nog steeds niet. Voor een dagje proberen lijkt het me wel leuk, maar dat is een andere discussie.
Als moeder van twee zoons heb ik piemels genoeg in dit huis. Dus langzamerhand vind ik dat ik best wel wat over piemels kan vertellen.
Meisjesmoeders, jongensmoeders, er is veel over gezegd. Er valt ook veel over te zeggen, want de verschillen tussen jongens en meisjes zijn duidelijk aanwezig. Er valt niet over te twisten, maar toch zijn er ook zeer veel overeenkomsten. Want ik heb meisjes én een jongen, oftewel ik ben een moeder van beide! En ik kan je vertellen dat alle leuke en alle irritante eigenschappen voor beide gelden. Oké, bij de één wat meer dan bij de ander, maar ‘hoera voor gelijkheid’!
Als een moeder van beide weet ik bijvoorbeeld dat ze mij, jongen of meisje, aan het lachen kunnen maken tot ik in mijn broek pies. Ze dwingen me ook beide mezelf zo af en toe af te vragen wat voor nieuw soort ik nu weer op de wereld heb gezet en beide verwonderen mij elke dag weer door met de meest creatieve, domme, slimme en geniale ideeën te komen. Lees meer
Toen mijn zoontje nog in de wandelwagen lag, lang geleden dus, wierp een ervaren jongensmoeder een blik in mijn bugaboo en bekeek mijn onschuldige ventje met liefdevolle ogen. Maar toen kwam er iets geks uit haar mond gerold: “Weet je wat het is met jongens… Het draait allemaal maar om één ding: de piemel.”
Ik kon mijn oren niet geloven en ik dacht bij mezelf ‘die is volslagen koekoek’.
Maar we weten allemaal dat de geijkte wacht maar’s en de misplaatste adviezen een kern van waarheid hebben. Ze komen namelijk van ervaren moeders die het allemaal al een keer hebben meegemaakt en doorstaan. Oftewel, het is grotendeels waar wat deze moeder zei.
“Liefje, moet je plassen?”
“Nee”
“Laat je fluit dan eens los”
“Schat, twee handen aan de schommel! Dus haal die hand uit je broek!”
“In Godsnaam, laat die piemel los en ga je huiswerk maken!”
Dit waren niet alleen mijn uitspraken, dit zijn veelvoorkomende uitspraken van jongensmoeders. Lees meer