5 redenen waarom jongens makkelijker zijn

Iedere moeder droomt van een dochter! Dochters zijn voor eeuwig en een zoon heb je tot hij zijn vrouw gevonden heeft. Een moeder van jongens eindigt met alleen maar schoondochters, dat wil je toch niet?

Wat een onzin!

Het hebben van een zoon, of meerdere zonen is een uitdaging. Dat klopt. Maar het is een hele leuke uitdaging, die je jong en alert houdt! En welke moeder wil dat nou niet?

Jongens zijn namelijk leuk. Heel erg leuk! En makkelijk. Hier de 5 redenen waarom jongens makkelijker zijn.

Reden 1. Klaarmaken in de ochtend is appeltje-eitje. Een jongen hoeft niet uren voor zijn kast te staan om een kledingkeuze te maken. Hij trekt zijn  kast open, pakt een broek, shirt en sokken en klaar is Kees. Bij een jongen hoef je geen ingewikkelde Elsa-look-a-like vlechtjes te fabriceren, kam erdoor, gel erin en klaar is Kees… of Bram, of Sem, of Daan, hoe hij ook heten mag.    Lees meer

Waarom ren jij harder?

jongensmoeder

Nee mama…

“Nee mama, ik vraag papa wel even of hij mijn autootje kan repareren”

“Nee mama, papa moet mij over raketten en astronauten vertellen”

“Nee mama, ik wil met papa klussen”

“Nee mama, ik kan veel harder rennen want ik ben een jongetje”  Lees meer

De haat-liefde van speeldates

jongens vrienden

Ik vind het fijn dat mijn kinderen vriendjes hebben, ik bedoel, stel je voor dat ze geen vrienden zouden hebben. Dat kun je geen goed teken noemen. Wanneer een van mijn zoontjes een week lang geen speeldate heeft meegenomen, vind ik dat toch verontrustend en maak ik mij zorgen over zijn sociale toestand.

Maar aan die andere kant…

Als moeder van drie jongens is het hebben van speeldates in mijn huis alsof er een raket vanuit mijn woonkamer wordt gelanceerd. Het liefst zou ik in het laatste schone hoekje van mijn huis gaan zitten huilen, want had ik een half uur geleden niet alles op orde? Ga weg met die vriendjes van jullie!  Lees meer

De magische wereld van een kind @ Marvel Universe Live!

Spider-Man Rotterdam copy

Eindelijk is het zover! De mannen (11, 8 en 8 jaar) hebben er dagen naar uitgekeken, maar nu zijn we eindelijk onderweg! Onderweg naar Marvel Universe LIVE! @ Ahoy Rotterdam.

We werden op de snelweg opgewacht door een dikke file, gevolgd door nog meer file. Het allerlaatste stukje snelweg dat we moesten hebben was als klap op de vuurpijl afgesloten met als eindresultaat een autorit van maar liefst 2,5 uur. De mannen hebben het super goed volgehouden en mijn bloeddruk bleef mede daardoor keurig binnen de grenzen van het toelaatbare.  Lees meer

Speelkamer opofferen… Echt niet!

Wij wonen in een prachtige buurt van Amsterdam in een ruim appartement. Niets te klagen! Nou ja… geen tuin, boven- en onderburen waar je rekening mee moet houden, steile trap, super duur en …

Maar goed, we wonen er fijn. Maar toen de tweede op komst was, kwam toch de vraag. Hoe gaan we dat herbergen? De opties waren: 1) verhuizen, 2) verbouwen en 3) creatief samen slapen.

Financieel is verhuizen niet de gunstigste optie, dus steken we wat verhuizen betreft onze kop in het zand en hopen we dat het perfecte en betaalbare huis vanzelf komt aanwaaien.

Dus de focus ligt op het appartement. Ons appartement heeft 2 grote slaapkamers, eet- en woonkamer en een klein (slaap)kamertje die de vorige bewoners bij de woonkamer hebben getrokken. Hier staat de computer, boekenkast en bergen aan speelgoed. En is sinds kort door onze kleine man als Speelkamer gedoopt.  Lees meer

Schokkend nieuws: Mijn zoon mag nagellak.

jongen nagellak

Een tijdje terug schreef ik een blog over ‘een jongen met nagellak’. Die jongen was mijn zoon en ík was degene die er een beetje moeite mee had. Niet zo zeer met de gekleurde nageltjes, maar met de reactie van de maatschappij.

Inmiddels zie ik dat mijn kleintje stevig in zijn schoenen staat en de afkeurende blikken van die ‘maatschappij’ volledig langs zich heen laat gaan. Een goed teken, vind ik. Een minder goed teken van die maatschappij.

Want (een deel van) de ‘maatschappij’ zegt dingen als ‘zo maak je een klein homo’tje van je zoon’ of, ‘durf je soms geen nee te zeggen tegen je zoon?’.

Uuuuuhhhhh… Serieus?

Je kunt van iemand geen homo maken. Je bent homo. Zo word je geboren. En al zou je iemand homo kunnen maken, wat dus niet kan, dan vraag ik mij af waarom nageltjes lakken iemand een homo maakt? Homo’s lakken over het algemeen niet hun nagels. Een homo houdt van iemand van hetzelfde geslacht, dát is wat hem homo maakt.  Lees meer

Boys will be boys, inclusief de piemels en de scheten

boys will be boys

Na een weekje op de camping te hebben gebivakkeerd, met de kleintjes en de vriendjes, werd ik er weer even aan herinnerd hoe het ook alweer zat met jongens. Kamperen is toch een beetje back to basic, iets wat jongens graag willen, en ook mijn kleine man bevalt dat maar al te goed. Wat mij betreft overigens helemaal geen probleem, ik ben namelijk ook best wel in mijn element tijdens het kamperen. Geen make-up op mijn snoet. Geen high heels, maar rondbanjeren op mijn kaplaarzen. En elke avond aan de barbecue een halve koe naar binnen werken. Misschien schuilt er diep van binnen ook wel een beetje een kerel in mij.  Lees meer

Piemels, scheten en in bomen klimmen: een jongensmoeder

Ik ben geen die-hard jongensmoeder. Ik bedoel, ik heb twee dochters en ‘maar’ één zoon. Maar ik heb genoeg vriendinnen om me heen met zoontjes en mijn dochter brengt soms zelfs wel eens een speelvriendje mee naar huis. En ik heb een man, die zich meestal als een echte jongen gedraagt. Voldoende voer voor een mooi jongensblog en ik vind dat ik mezelf dus ook wel een jongens-expert mag noemen…

Het opvoeden van het andere geslacht, of je er nou één of meerdere hebt, het is een uitdaging. Het zet bepaalde dingen in een ander daglicht en je wordt gedwongen om met andere ogen naar bepaalde situaties te kijken. Anders red je het simpelweg niet.

Zo moet je namelijk je humorknopje op een bepaalde instelling zetten. Scheten en boeren zijn the bomb! Hoe harder en hoe meer stank, hoe lolliger je scheet of boer is. Het boer-ABC móét je gewoon onder de knie hebben als je een nageslacht met een piemel hebt, anders word je niet serieus genomen als moeder.

Maar het gaat nog verder. Jongens denken, omdat ze overal kunnen plassen, ook overal moeten plassen. Dat is niet alles. Ze denken namelijk ook dat ze overal kunnen poepen. Bijvoorbeeld in een stoepputje (waargebeurd), terwijl je vriendje de putdeksel omhoog houdt. En als je ze dan wat hygiënische manieren bij wilt brengen door ze hun handen in de wc te laten wassen, nemen ze dat weer ernstig letterlijk, met als gevolg dat de kleine man zijn handen in de wc-pot staat te wassen.

Naakt is ook zo een dingetje. Het begint met het constant en consequent uittrekken van de sokken, maar wordt al snel vervolgd met het uittrekken van alles. Waarom? Geen idee, misschien om de piemel luchtig in de rondte te laten zwieren. Een onderwerp wat al eerder besproken is, maar waar we nog heel veel meer over kunnen zeggen. Doen we een andere keer.

Tijdens het opvoeden van een jongen moet je ook je idee van veiligheid bijstellen. En dan bedoel ik niet dat je je alarmsysteem moet uitschakelen, rond moet gaan rijden zonder autostoeltjes of alle brandblussers het raam uit moet gooien. Nee dat niet. Maar als je je kleine mannetje twee en een halve meter hoog in de boom ziet zitten, bel dan niet meteen de brandweer, maar blijf kalm. Jongens zien vele objecten als prima stuntmateriaal. Een schutting? Die staat daar om bovenop te klimmen. Een trapleuning? Die zit daar om vanaf te glijden.
Ze stunten op een skateboard, ze doen wedstrijdjes wie het hardste rennen en fietsen kan en tja, dan gaat er weleens één op zijn muil.

Dat brengt me bij het volgende. Je moet rekenen op het kopen van veel, het liefst zo goedkoop mogelijk, maar wel héél veel broeken. Want hoe stevig de broek ook is, sommige fabrikanten beweren zelfs een onverslijtbare broek te hebben uitgevonden, vergeet het maar! Die broek gaat stuk. Daar kan hij niks aan doen, het is een algemeen ‘jongens-dingetje’.

Nou, dit was mijn beginnetje van een mooi jongensblog. Ik ben natuurlijk nog lang niet klaar, want over jongens kan ik uren door blijven gaan. Komt vast nog wel een keer, nu ga ik eerst weer even een knielap vastnaaien en het toilet schoonmaken, vooral de vloer.

Afbeelding: Shutterstock

Je piemel valt er niet af

Ik heb een zoon. Een ‘echte’ jongen in hart en nieren. Ik heb ook vriendinnen met zoontjes. Allemaal, stuk voor stuk, stoere binkies. En het zijn ook nog eens de vrienden van mijn zoon. Zo nu en dan een jongensomgeving dus.

Nee, een jongen is geen meisje. Een jongen doet jongensdingen. En ik wil niet generaliserend zijn, maar het is gewoon zo. Er zijn duidelijk zichtbare verschillen tussen een jongen en een meisje. Zo rammen jongetjes op alles wat ze op hun pad tegenkomen en als ze echt op gang zijn, brullen ze er ook nog bij. Maar er is nog een dingetje waar je niet omheen kunt. Ze hebben een piemel.

Jongens hebben een piemel!

Nu ben ik zelf nooit in het bezit geweest van een piemel en mag ik mijzelf dus geen grote expert op dit gebied noemen. Maar gezien de jongensomgeving waarin ik mij soms begeef, kan ik natuurlijk een poging wagen om een beeld te schetsen en misschien wat advies te geven over de piemel.

Lieve jongetjes,

Ik snap dat een piemel heel handig is om mee te kunnen plassen. Maar omdat je heel gemakkelijk overal kunt plassen, betekent niet dat je overal moet plassen. De ingang van onze tent is bijvoorbeeld niet de plek om plaskraan open te zetten. En de glijbaan op het speelpleintje is ook niet bedoeld om je plasje vanaf te laten glijden.

Ik weet hoe een piemel eruit ziet, je hoeft het dus niet nadat je onder de douche bent geweest in de rondte te wapperen en er een speciaal dansje mee te doen (dit geldt ook voor alle vaders).
Op school zijn er misschien kindjes (meisjes) die niet weten hoe een piemel eruit ziet. Het is niet jouw taak om dat laten zien. Alsjeblieft, hou hem in je broek! Echt waar, als klein jongetje kan dat misschien onschuldig overkomen, maar als je straks een tiener bent zal je niet zo onschuldig meer behandeld worden. Dus, leer het nu gewoon alvast af!

Het is ook echt niet nodig om je piemel in allerlei gaatjes te stoppen, zoals het gat van een cd, shampoofles of iets anders waar ‘ie nu nog wel doorheen past, maar er komt een dag… En het is ook zeker niet nodig om je piemel in de appelsap te dopen. Of op de tafel te leggen. Echt. Niet. Nodig.

En als laatste, wees gerust! Ontspan! Je piemel valt er niet af. Hij zit daar in je broek en hij blijft daar in je broek. Je hoeft dus niet elke vijf minuten te voelen of ‘ie er nog zit en je hoeft hem niet vast te houden terwijl je Spiderman zit te kijken. Echt, geloof me, hij zit daar voor de rest van je leven.

Nou de groetjes he… En boks!

Afbeelding: Shutterstock

Hoe tem je een draak 2

Mijn peuter is een jongen. Een echte jongen welteverstaan. Mijn dochters en zoon, dat is een verschil van dag en nacht. Mijn zoon wil vechten. Niet stoeien, niet kietelen, maar echt vechten. Hij vindt dat machtig, het idee om iemand flink in elkaar te rossen. Ik moest daaraan wennen. Misschien was ik bang dat hij iedereen en alles in elkaar zou meppen of vooral, dat hij een flink pak slaag zou krijgen. Vechten, dat doe je gewoon niet. Nu ben ik erachter dat het erbij hoort, bij het hebben van een zoon.

Dus, ik ben regelmatig aan het vechten. Met mijn zoon. Het gevecht gaat me tot nu toe goed af. Ik geef hem een zetje en hij ligt om. Hij krabbelt overeind, maakt wat Spiderman-achtige bewegingen naar mij, ik geef hem weer een zetje en hij ligt om. Dit duurt herhaaldelijk een minuut of 10. En dan is hij tevreden. Hij heeft zijn mannelijke oerdrang weer getoond en klimt aan de keukentafel om verder te gaan met een spelletje, een knutselwerkje of een tekening.

Maar er zijn meerdere typische jongenstrekjes bij mijn peuterzoon te vinden. Zo zijn daar de draken. Ook draken zijn machtig en helemaal de bom! Draken spuwen vuur, draken zijn gevaarlijk en draken vermorzelen alles om hen heen. Ook dat vinden jongens leuk.
Ik ga graag mee in de fantasie van mijn zoon, ook al is het moeilijk te begrijpen. Gelukkig helpt 20th Century Fox Home Entertainment mij om met mijn zoon, de drakenpeuter, mee te gaan in zijn drakenavontuur.

Samen kijken we naar ‘Hoe tem je een draak 2’. We zien dan hoe Hikkie en Tandloos, een stoere jongen en zijn zeldzame draak samen op avontuur gaan. Oh, wat zou mijn peuter graag Hikkie willen zijn. Je ziet zijn oogjes glunderen terwijl zijn draakje in zijn hand denkbeeldig vuur spuwt. Of mijn peuter het verhaal volgt, dat weet ik niet. Volgens mij heeft hij alleen maar oog voor de angstaanjagende en in zijn ogen geweldige schepsels. Het verhaal, dat is dan wel weer leuk voor mij en daardoor helemaal geen straf om deze film mee te kijken. De film is spannend, ontroerend, vol avontuur en zelfs een vleugje romantiek.

Wat is het toch leuk om een echte jongen te hebben, ongegeneerd te vechten en drakenfilms te kunnen kijken.

Hoe tem je een draak 2 is verkrijgbaar als DVD € 17,99 als Blu-ray € 19,99 en als 3D Blu-ray € 24,99