Een tijdje terug schreef ik een blog over ‘een jongen met nagellak’. Die jongen was mijn zoon en ík was degene die er een beetje moeite mee had. Niet zo zeer met de gekleurde nageltjes, maar met de reactie van de maatschappij.
Inmiddels zie ik dat mijn kleintje stevig in zijn schoenen staat en de afkeurende blikken van die ‘maatschappij’ volledig langs zich heen laat gaan. Een goed teken, vind ik. Een minder goed teken van die maatschappij.
Want (een deel van) de ‘maatschappij’ zegt dingen als ‘zo maak je een klein homo’tje van je zoon’ of, ‘durf je soms geen nee te zeggen tegen je zoon?’.
Uuuuuhhhhh… Serieus?
Je kunt van iemand geen homo maken. Je bent homo. Zo word je geboren. En al zou je iemand homo kunnen maken, wat dus niet kan, dan vraag ik mij af waarom nageltjes lakken iemand een homo maakt? Homo’s lakken over het algemeen niet hun nagels. Een homo houdt van iemand van hetzelfde geslacht, dát is wat hem homo maakt. Lees meer