Supernanny Jo Frost komt naar Nederland. Deze Britse opvoedgoeroe met de welbekende naughty chair komt Nederlandse gezinnen uit de brand helpen. Misschien moet ze hier ook maar eens komen observeren, want zo nu en dan lijkt het alsof ik in een hok vol met losgelaten chimpansees leef. En ondanks dat mijn kleintjes regelmatig op de naughty chair (trap) zitten, vind ik het toch een heel naar woord en gebruik ik het fenomeen ook liever niet. Want ik weet ook wel dat een kind de tijd dat hij of zij op de trap zit, niet zijn zonde zit te overdenken.
Tegenwoordig lees ik regelmatig over een time-in in plaats van een time-out. Een time-in houdt in dat je je kleintje tijdens een conflict met jou of met zichzelf (driftbui) dichtbij je neemt en dus niet afzondert. Je bent er voor je kleintje en probeert zijn of haar emoties te erkennen. Volgens verschillende bronnen is het zelfs zo dat een time-out op lange termijn totaal niet effectief is, ze leren er vrij weinig van en op het moment dat ze ons als ouder het hardste nodig hebben, laten wij ze in de steek en moeten ze het zelf maar uitzoeken. Sommige bronnen hebben het zelfs over machtsmisbruik.
Bij ons gaat het vaak niet om een driftbui of in de knoop zitten met je eigen emotie, maar om ruzie onderling. En dat is voor mij vaak een reden om er één even op de trap te zetten. Want na 100 pogingen tot uitleg (en voordoen) dat je samen moet spelen, elkaar geen pijn mag doen, elkaar niet mag treiteren, enzovoorts, kan ik ook niks anders meer bedenken dan één van de kleintjes even af te zonderen. En inderdaad, ze maken nog steeds regelmatig ‘ruzie’. Dus ik geloof ook wel dat de time-out op lange termijn totaal geen enkele nut heeft gehad. Maar soms is die time-out voor mezelf even belangrijk. En zelf op de gang gaan zitten (time-out) tijdens een broer en zus ruzie is ook géén goed idee, geloof me!
Al met al is het opvoeden van die kleintjes geen gemakkelijke taak. En natuurlijk wil ik ook een echte, intense en gelijkwaardige band met mijn kleintjes en het allerliefst dat allemaal zonder te straffen, zonder time-outs en zonder geschreeuw. Maar dat gebeurt tot nu toe alleen nog maar in mijn ‘perfect (fantasy) world’.
