Afbeelding: Shutterstock
En toen was het stil. Stil op het blog. Niet in mijn hoofd. In mijn hoofd blijven de woorden malen. Soms gaan ze links, soms gaan ze rechts. Maar altijd dezelfde woorden.
Wat is er gebeurd?
Voor degene die zich nu afvragen ‘wat is er aan de hand’? Nou, dat weet ik zelf eigenlijk ook nog niet. Misschien is er wel helemaal niks aan de hand. We moeten afwachten.
Maar afwachten is hell.
Afgelopen donderdag heeft mijn jongste dochter een kijkoperatie gehad. Deze operatie is een controle of de plek waar in het verleden een tumor zat, nog rustig is en of haar behandeling in het verleden geslaagd zou zijn. Oftewel, even kijken of de kanker niet terug is gekomen. Het hele verhaal van toen lees je hier, mocht je dat willen.
Inmiddels zijn we ruim drie jaar na de behandeling en heel wat positieve controles verder. We hadden vertrouwen, heel veel vertrouwen. Misschien waren we wat laconiek. Lees meer