Het is alweer een jaar geleden dat de ‘grote vraag’ op me afgevuurd werd. Nee, het ging niet over het maken van baby’s of een ingewikkelde rekensom waar ik geen antwoord op had. Maar het was wel een verrekte moeilijke vraag om te beantwoorden. Want zal ik wel, of zal ik niet?
“Mama, bestaat Sinterklaas echt?”
Op veel van dit soort vragen kets ik altijd het antwoord terug met een “wat denk je zelf?”. In het verleden kwam er dan een luidkeels “Ja, ik denk het wel!” en daarmee ontweek ik altijd een ingewikkeld stukje opvoeden. Maar vorig jaar werd er doorgevraagd.
“Mama, bestaat Sinterklaas echt?”, vraagt mijn dochter voorzichtig.
“Wat denk je zelf?”, antwoord ik op automatische piloot.
“Maar doet Sinterklaas echt al die cadeautjes in de schoenen?”, vraagt ze door.
“Wat denk je zelf?”, zeg ik weer. Dit keer echter iets alerter.
“En ik snap het niet, want hoe doet hij dat dan?”, gaat ze verward door.
“Wat denk je…” Nee, hier kom ik niet meer mee weg. Ik denk dat ze toe is aan HET gesprek.
En wanneer ik duidelijk antwoorden moet geven, dan breng ik ze ook duidelijk.
“Oké schat, Sinterklaas bestaat niet. Die cadeautjes krijg je gewoon van papa en mama.”, zeg ik haar resoluut.
“Ook de cadeautjes in de schoenen, doe jij dat ook?”, vervolgt mijn dochter ietwat verbaasd.
Waarop een kort en krachtige “Yep.” uit mijn mond komt.
Compleet verward en verbaasd vraagt mijn dochter nog voor de zekerheid “En wie is Sinterklaas dan?”
“Sinterklaas is een verklede man en wij kopen de cadeautjes.”, herhaal ik nog maar eens, wellicht ontvang ik toch nog wat credits voor het geven van al die cadeautjes…
“Maar!” Er is altijd een maar… “Je broertje en zusje mogen dit geheim nog niet weten. Want zij geloven nog wel in Sinterklaas.” Beveel ik haar vastberaden.
En hoe verward en verbaasd ze al was, dit sloeg alles! “Moet ik dan tegen ze liegen?”
“Ja, vanaf nu hebben wij een geheim. Het Sinterklaasfeest is een spel en wij spelen het spelletje mee. ” Probeer ik haar duidelijk te maken.
De kogel was door de kerk. Maar dit speelde zich allemaal een jaar geleden vlak na 5 december af. Een jaar ging voorbij en stilletjes had ik de hoop dat ze dit hele gesprek vergeten was.
Maar nee hoor, de beste man was nog geeneens vertrokken uit Spanje, of mijn dochter begon al over ‘het geheim’. Ze had er duidelijk schik in om het spelletje dit jaar mee te spelen. Maar hoe dichterbij Sinterklaas bij Nederland kwam, hoe meer ik aan haar vastberadenheid begon te twijfelen. Dit spelletje speelt ze wel heel goed mee!
Dus van de week stelde ik haar heel voorzichtig dé vraag. “Liefje, wat denk jij. Bestaat Sinterklaas echt?”
Maar echt wijzer werd ik er niet van, want ik moest het met een “Wat denk je zelf?” als antwoord doen…
Afbeelding: Shutterstock
