Het avondeten kan bij ons alle kanten op gaan. Het kan super gezellig zijn en iedereen eet goed van zijn eten, dan eten we patat. Of het is één groot drama, een fiasco, een chaos. Dan eten we broccoli, spruitjes, andijvie of bietjes… of een ander soort groente. Op het moment dat we de achtjarige zover hebben om een hap (lees: een ienie-minuscuul hapje) van haar eten te proeven, hangen de andere twee ondersteboven aan hun stoel, of erger nog, liggen ze onder de tafel. Als we ze dan eindelijk allemaal weer op hun plek hebben en eraan toe zijn gekomen om zelf een hap van ons eten te nemen, is het koud geworden.
Heb ik daar zo mijn best voor gedaan in de keuken? Elke avond belandt de ene helft van de maaltijd op de grond en de andere helft in de prullenbak. Dat koken is echt een verspilling van mijn tijd, alsof ik het niet al druk genoeg heb. Kleintjes naar school brengen, boodschappen, huishouden en werk. En dan ook nog al die energie steken in het klaarmaken van een gezonde maaltijd waar uiteindelijk toch niet van gegeten wordt.
Tijd voor verandering! Ik probeer een verspakket van de Albert Heijn, hoef ik in ieder geval niet na te denken over de boodschappen en het recept.
Mijn kleintjes zijn gek op helpen in de keuken, maar waar het meestal op uitdraait, is dat ik gek van hen word tijdens het helpen. Maar ik heb me laten vertellen dat wanneer je je kinderen laat helpen in de keuken, ze beter eten van de maaltijd die je samen hebt klaargemaakt.
Top idee, ik ga het proberen! Maar ik stuit direct op probleem 1. De achtjarige, die altijd het grootste drama veroorzaakt tijdens de maaltijd, wil niet helpen. Tja…
Ik richt mijn peilen op de andere twee, het moet toch een keer lukken?
Eindconclusie: Een beetje proeven hier, een beetje proeven daar en voor ik er erg in had, hadden ze de helft van de maaltijd al naar binnen gewerkt, voordat deze op tafel stond. Maar ook toen het op tafel stond, werd er gretig van het eten gegeten. Niet alleen door de kleintjes, ook door papa en mama die het eten eindelijk eens, weliswaar vrijwel zonder paprika, warm naar binnen kregen.
Ik zeg: dit gaan we vaker doen! Morgen Marokaanse couscous?
Oooh wat leuk zeg :). Hier helpt Emma ook vaak mee met het eten.
Hahaha, ook leuk zo!
Gelukkig had je nog genoeg paprika over voor je gerecht 🙂
Ja anders was het een heel ander verhaal geworden hahaha….