De kinderen liggen in bed en ik zou bijna willen zeggen dat dit mijn favoriete moment van de dag is. Ware het niet dat mijn huis een grote bende is en dat nu alleen nog maar meer op lijkt te vallen. Als de kinderen er tussenin zitten lijkt het in ieder geval nog een doel te hebben.
Het liefst zou ik nu op de bank ploffen en lekker een film kijken, desnoods een soap. Alles is goed, zolang het maar geen tekenfilms of superhelden zijn. Dat lekker chillen op de bank zit er helaas nog even niet in voor mij. Mijn woonkamer heeft meer weg van een kids-play-ground en mijn keuken is een ontplofte bende. Het aanrecht staat vol met vieze pannen, op de tafel staan de borden nog en de spullen van het cakejes bakken staan ook nog ergens verstopt. De helft van de maaltijd ligt onder de tafel en ik blijf bijna vastplakken aan de vloer als ik de keuken inloop.
Vanmiddag bedacht ik dat het namelijk wel leuk zou zijn om cakejes te bakken met de jongens. Eigenlijk zoals ‘goede moeders’ dat horen te doen. Ik had het mezelf al makkelijk gemaakt door gewoon een kant en klaar pak cakemix te kopen (daar hebben we al een strafpunt). Ik hoefde er alleen maar water bij te doen en te mixen. So far so good.
Beslag maken, mixen, in de muffinvormpjes gieten en mixerpootjes en lepel aflikken. Kind kan de was doen.
Dat een deel van het beslag blijkbaar verdeeld werd over kastdeurtjes, LEGO en kleding is mij op dat moment zelf geheel ontgaan. Ik voelde me tijdens ons bakavontuur in ieder geval even een goede moeder.
Oh nee… wacht, het meel was niet biologisch, de eieren kwamen niet van de boer en weet je wel hoeveel suiker in cake zit? Ja, dat weet ik inderdaad en I do not care. Ik maak mijn zoons echt niet blij met muffe cakejes zonder suiker, geef ze eens ongelijk. Zelf word ik daar ook niet vrolijk van.
Toch kies ik de volgende keer voor nog makkelijker. Dat dat wat minder huiselijk en wat minder volgens de ‘perfecte moeder’ lijst is, neem ik op de koop toe. Alles beter dan deze bende. Ik koop wel een afbakcake die ik zo in de oven kan schuiven. Volgens mij bestaat dat niet eens, een gat in de markt als je het mij vraagt.
Of wacht… ik doe het gewoon nóg makkelijker, ik koop de cakejes geheel kant en klaar en laat ze door de kindjes versieren met slagroom en snoepjes. Moet je nagaan hoeveel suiker daar wel niet inzit. Foei! Maar weet je? Dat beetje extra suiker scheelt mij een hele hoop was en extra schoonmaakwerk. Want de volgende keer laat ik ze al stuiterend het allemaal lekker zelf schoonmaken.
Afbeelding cake bakken: Shutterstock
Hahaha ik heb vaak ook die geniale ideeën en dan als ik het opruimwerk zie denk ik OMG wat heb je nu weer gedaan!! En hééé we mogen ook niet overdrijven met dat suikervrij.