Mama, waarom werk jij niet?

Er zijn van die vragen die niet alleen door wildvreemden gesteld worden. Ook je eigen vlees en bloed vraagt het zich weleens af. Zo vroeg mijn dochter onlangs: “mama, waarom werk jij niet?”.

Ik ben ongeveer vijf jaar geleden begonnen als thuisblijfmoeder. Een moeder die dus niet werkte voor de kost. Met nadruk op voor de kost, want dat een moeder veel werk verricht weten we nu allemaal wel. Maar inmiddels zitten al mijn kleintjes op school en denken ze nog steeds dat ik niet werk. Voor de kost. Ik ben nog steeds geen kostwinnaar, nog lang niet. En ik moet eerlijk zeggen, ik heb die ambitie ook helemaal niet. Ik zie het binnenharken van geld ook niet als een wedstrijdje. Toch ben ik wel degelijk aan het werk, alleen op de momenten dat zij dat niet zien. Ik ga ’s morgens niet de deur uit voordat ze op school zitten en wanneer school uit is, sta ik ze op het schoolplein weer op te wachten. 

Wat ik in de tussentijd doe, zien ze niet en dus is de conclusie makkelijk. Voor wildvreemden, maar ook voor mijn eigen bloedjes. ‘Mama werkt niet’.

Het liefst houd ik me ook ver weg van de werkende moeders versus thuisblijfmoeders discussies. Het is niet dat ik hun meningen niet horen wil, maar de veroordelingen, die mag iedereen lekker voor zich houden.

Ik sta volledig achter mijn keuze en volledig neutraal in de keuze van een ander. Wil je werken, heb je ambities, is het echt nodig, dan ga je (lekker) werken. Wil je graag zelf voor de kinderen zorgen, is het geen ambitie om carrière te maken, vind je het fijn om thuisblijfmoeder te worden en is het mogelijk? Doen! Geniet ervan.

En ik zou die neutraalheid ook willen overbrengen naar mijn kinderen. Maar ik weet niet precies hoe. Want uit de vraag ‘mama, waarom jij niet’, zijn ze blijkbaar niet zo neutraal als ik gehoopt had.

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock

Bijgewerkt april 2022