Vaarwel peuterschap! Ik mis je, maar nee, écht!

Mijn minikleuter zit nu ruim een maand op school. Ze vindt het geweldig en is helemaal in haar element als ze op school is. Ikzelf heb mijn draai nog niet helemaal kunnen vinden. Ik had verwacht dat ik zeeën van tijd zou hebben. Dat ik het huis kon schilderen, dat ik kon bingewatchen op Netflix, dat het huishouden op orde zou komen en dat ik gigantisch veel artikelen zou gaan schrijven. En dat allemaal tegelijk.

Maar wat blijkt? Ik doe twee keer zolang over het schrijven van een artikel, Netflix is overdag nog niet opgestart, dat huis schilderen? Wie heeft daar nou tijd voor? En het huishouden? HAHAHAHHA – HAHAHA! Nee, ik heb de flow, zoals de minikleuter het gevonden heeft, zelf nog niet kunnen vinden.

Het afscheid nemen valt ook wel een beetje zwaar. Ik bedoel niet het afscheid nemen bij de deur van de klas, nee het afscheid nemen van het peuterschap. Ik had nog even de hoop dat de minikleuter de peutertrekjes wat langer bij zich zou houden. Inmiddels weet ik, als ik het voorbeeld van de oudste moet volgen, dat de driftbuien nog wel een aantal jaren aanhouden en niks te maken hebben met peuterpubertijd. Dus daar hoef ik nog geen afscheid van te nemen, maar wel van alles wat fantastisch is aan peuters! Want ik kan wel met zekerheid vaststellen dat de minikleuter nu echt een kleuter is en de peutertrekjes achter zich heeft gelaten. 

Ik mis het. Ik mis ons, hele ochtenden samen. Met z’n tweetjes rustig opstarten nadat we broer en zus naar school hebben gebracht. Ik kom nu thuis in een leeg huis, met een lege bank en een lege vloer. Ik mis het gekwebbel, ik mis de misvormde woorden en zinnen. Ik mis het drama, ik mis het spontane dutje op de bank. Ik mis de afhankelijkheid, de spekbeentjes en armpjes om mij heen, ik mis het om het allerbelangrijkste in haar leventje te zijn.

Ik sluit nu de deur van die magische, hysterische, fantastische fase van jonge moeder en open de deur naar de fase die schoolmoeder heet. Ik weet nog niet wat dat precies inhoudt, behalve dat ik nog een klant in mijn taxibedrijf erbij heb en nu nog meer speeldates over de vloer ontvang. Ik zoek het nog even uit en in de tussentijd ben ik nog druk bezig met het opslaan van de zoete herinneringen van mijn jonge moederschap.

Vaarwel peuterschap! Ik mis je, maar nee, écht!

Afbeelding: Shutterstock