Nu is het zijn beurt

Op een gegeven moment kom je in je gezinsleven op het punt waarvan je zegt: ‘nu is het genoeg’. Meestal bespreek je dit met je partner, want het is wel een beslissing waar je allebei achter moet staan. En wanneer je dan beiden zegt, ‘het is klaar’ en je zelf het heft in eigen hand mag nemen (en dus je lot niet aan de Lieve Heer overlaat), verdiep je je in de mogelijkheden.

Twee miskramen, drie kinderen en twee katten (die er overigens niks mee te maken hebben) verder, kunnen mijn partner en ik samen zeggen: ‘het is genoeg, het slot mag erop’. Maar dit keer niet bij mij. 

Want na alle voor- en nadelen tegen elkaar weggestreept te hebben, kwamen we tot de conclusie dat het nu zijn beurt was om te voorkomen dat er nog meer nageslacht van ons ter wereld zou komen.

En dit is waarom het nu zijn beurt is:

– Het is makkelijker voor mannen. Na wat verhalen gelezen te hebben, is de ingreep voor de man vele malen makkelijker dan voor de vrouw. De mannen die wij kennen waar een knoop is gelegd, waren over het algemeen ‘enthousiast’ en bij hen viel de ingreep reuze mee. Ook het herstel bleek mee te vallen. Een dagje op de bank met blauwe ballen, meer niet.

– Hij is meer bereid dan ik. Ik heb jaren de pil geslikt, maar uiteindelijk was ik zo klaar met de hormonen, pas toen ik stopte realiseerde ik me dat ik me al die tijd niet helemaal mezelf voelde. Na mijn zwangerschappen wilde ik dan ook niet meer aan de pil of welk ander hormoon dan ook. Bij de vrouw kunnen de eileiders afgesloten worden, maar dit is wel een buikoperatie. En dat is het mij niet waard.

– Het is goedkoper. Voor een sterilisatie bij een man betaal je € 350 tot € 400 en voor een sterilisatie bij een vrouw betaal je € 1300 tot € 1500 (tenzij je een aanvullende verzekering hebt). Dat is nogal een verschil als je het mij vraagt, daar kun je een kinderwagen van kopen.

– De kans van slagen is even groot. Zeven op de 1000 vrouwen worden toch nog zwanger na een sterilisatie en bij mannen worden vijf tot tien op de 1000 weer vruchtbaar na sterilisatie.

– En als laatste de dooddoener: ik heb genoeg gedaan. Ik ben in totaal 138 weken zwanger geweest, inclusief alle kwalen die je er gratis bij krijgt. Ik heb drie kinderen laten groeien totdat ze zo groot waren, dat ze eigenlijk niet meer door de uitgang pasten. Ik heb ze er op eigen kracht uitgekregen, met alle gevolgen van dien. Ik heb een geruïneerde buik vol striae, ik kan niet normaal touwtje springen, sterker nog, ik kan geeneens niezen. Mijn lichaam heeft deze kinderen weten te voeden totdat ze er genoeg van hadden. Ik ben trots, maar ik heb heb genoeg gedaan. Het is nu zijn beurt.

Afbeelding: Shutterstock