In de meeste gevallen kan het mij vrij weinig schelen hoe jij je kroost opvoedt. Waarschijnlijk net zo min als wat jij vindt over hoe ik mijn zonnestraaltjes elke dag probeer te laten stralen. Flesvoeding, borstvoeding, biologische voeding, McDonalds voeding, je doet maar! Geen voeding, oké doe dat maar niet. Samen slapen, alleen slapen, uiteindelijk niet slapen. Opruimen, zooi maken, alles schoon, alles vies. Het maakt mij niet uit hoe jij het doet.
Verwondering is er wel, dat absoluut. En bewondering ook, maar het zou geen invloed moeten hebben op jouw gevoel, gesteldheid of jouw opvoeding.
Ook al doet de media het weleens beweren, perfectie bestaat niet. Het komt er overigens wel in de buurt, want iedereen maakt zijn eigen perfectie. Maar dan nog, wij hebben geen controle over de handelingen en de keuzes van onze kinderen. Wij kunnen ze niet redden en behoeden voor alles wat er op hun pad komt. Ze zullen zelf moeten dealen met dat ene klasgenootje, met het hartverscheurende liefdesverdriet en met alle domme dingen die ze doen in hun pubertijd.
We kunnen ze bijstaan, we kunnen helpen, maar uiteindelijk zijn ze wie ze zijn. En niet wie wij willen dat ze zijn.
Oké, waar wil ik heen? Soms ben ik het even kwijt.
Ja, de realiteit is shocking en perfectie is ver te zoeken. Wanneer ik één van mijn kinderen iets zie doen wat ik afschuwelijk vind, hoe verzint ze het? Waar komen die ideeën vandaan? Had ik niet al honderd keer gezegd dat ze daarmee moest kappen? Flesvoeding, borstvoeding, biologische voeding, McDonalds voeding, het maakt niet uit wat je erin stopt, ik kan mijn kinderen niet perfectioneren.
Het is verschrikkelijk om geen controle te hebben, loslaten heet dat. Iets waar elke ouder moeite mee lijkt te hebben. Niet alle kinderen ontwikkelen zich tot een vredelievende vrijwilligerswerker in een derde wereldland. Nee, sommige doen behoorlijk domme dingen, in hun tienerjaren bijvoorbeeld. En dan vraag ik me serieus weleens af, waar zijn die manieren?
Gewoon een klein beetje, freaking respect mensen!?
Het zal je dochter zijn die op dat ene facebook-filmpje dat grietje een flinke mep verkoopt. Het zal je zoon zijn die alle ruiten rondom de school vernielt. Het ligt zeker niet aan de flesvoeding, borstvoeding, biologische voeding of de McDonalds voeding. Maar waar ging het wel fout?
Mijn kinderen zijn verre van perfect. Correctie: mijn opvoeding is verre van perfect. Ik krijg het niet voor elkaar om ze voor tien minuten rechtop te laten zitten in een restaurant. Ik krijg het niet voor elkaar om ze zelfstandig hun kamer op te laten ruimen. Ik heb er jaren over gedaan om ‘dank je wel’ uit het strotje te persen na het ontvangen van een plakje worst.
Maar ik werk eraan, ik blijf eraan werken. En zolang ik nog controle heb, laat ik het niet los.
Amen. 😉