Na de eerdere verhalen over mijn kut-operatie nu het vervolg. The day after was geen feest maar de nasleep ook niet. Wat kan een mens verkeerde inschattingen maken.
Narcose is troep, wordt wel eens gezegd. Toch moest ik flink verdoofd worden. Dit deed ik liever niet met een ruggenprik, om vervolgens een uur met mijn volle verstand en mijn benen wijd te liggen (zonder bevallings- of zwangerschapshormonen).
Verzakking operatie
Dat de nasleep van een operatie lang kan duren, wordt ook wel eens geroepen. Net als ‘neem jezelf in acht’. Maar ja, wat is dat? Ik ben het type ‘niet zeuren dit hoort bij het leven’. Na de zes weken rust en kerstvakantie was ik weer de oude, althans dat dacht ik. Helaas waren de afgelopen twee maanden echt lastig. Ik ben moe, mis overzicht, heb het gevoel achter de feiten aan te hollen en vergeet dingen. Zitten we in een leuke Netflix serie, dan vergeet ik waar de vorige aflevering over ging. Mijn hersenen doen het niet als er veel tegelijk op mij afkomt. Complexe vraagstukken als ‘wat zijn de handigste werkdagen voor de nieuwe collega’ of ‘hoeveel tomaten heb ik deze week nodig voor de wraps en de pizza’ veroorzaken paniek in mijn hoofd. Normaal ben ik een energiek persoon die snel kan schakelen en overzicht heeft. Nu voel ik mij tien jaar ouder met een hoofd vol watjes.
Nasleep
En vraag niet aan mama als ze kookt “Mama waar is mijn vrienden boekje”. Grrr ik ontplof en roep “laat me met rust”.
Ik heb bloed laten prikken op ijzer, vitamine d, etc. Hopelijk is dat het en ben ik met een paar pilletjes weer de oude. Zo niet, dan zal ik rustiger aan moeten gaan doen. De huisarts bevestigde dat narcose een half jaar negatieve gevolgen kan hebben. Fijn dat het bevestigd wordt, maar ‘o nee’ nog drie maanden paniek als er twee dingen tegelijk moeten gebeuren.
Ik zit op de bank met aan de ene kant mijn zoon en aan de andere kant mijn dochter. We kijken ‘Sara en eend’ het is verder sereen stil in huis. Ik geniet van dit moment en denk aan deze blog. Ik moet het nu opschrijven, anders vergeet ik het. Maar dit moment wil ik niet verstoren.
En het is toch gelukt, net als rustiger aan doen. Het werkt!
Afbeelding: Shutterstock
Erg herkenbaar. Ik vind het ook nog steeds moeilijk om te bepalen wat rustig aan doen en wat aanstellerij is.. ik ben blijkbaar ook iemand die gewoon door gaat haha. Dat wazige hoofd komt me ook bekent voor al word het nu eindelijk weer minder (mijn operaties zijn nu 4 maanden geleden)
Fijn dat je al verbetering merkt! Ik nu ook sinds ik toe geef dat het niet gaat.
Wat ben je toch een mooie vrouw Esther, Je openheid en kwetsbaarheid kan ik van leren!!
Lastig hoor… niet handig als mama en werkende vrouw!! Maar jij kan dit, Esther!! Met je ontspannen houding en je positiviteit komt het vast wel goed :-*