Deze blog valt in de categorie ‘het moederschap is één en al rond spuitende glitter en regenboog schijtende eenhoorns, maar feitelijk doodsaai’. En heus, het moederschap is echt het mooiste geschenk ooit. Ik weet het, ik ervaar het zelfs! Minimaal twintig seconde per dag ervaar ik het magische gevoel van deze rol! Maar de rest van de tijd voelt meer als een standaard routine met soms wat vreemde onverklaarbare geurtjes en een altijd tikkende tijdbom die op exploderen staat, terwijl niemand weet wat er in die tijdbom verscholen zit. In ieder geval geen rondspuitende glitter of een regenboog schijtende eenhoorn.
Maar goed nieuws, ik heb het onder controle!
Ik ben de hele dag bezig met kinderen van hot naar her brengen. Ik heb er drie, ja ik weet het, dat heb ik zelf gedaan. En alle drie willen de hele dag door ergens zijn. Het begint met school. En oké, we wonen tegenover school, dus ik zal niet klagen. Maar deze kinderen van mij willen alle drie, stuk voor stuk tot aan de deur van de klas gebracht worden. Het liefst allemaal als eerst. En nu ben ik absoluut geen rekenwonder, maar ik weet wel dat ik mezelf echt niet in drieën kan delen.
In de middag heb ik het makkelijk. Er is één schoolplein waar ze alle drie op uitkomen. Op dat schoolplein ervaar ik die 10 à 20 seconde per dag het euforische moment van het moederschap. Blije koppies die verheugd zijn om mij te zien en snel de juf een high five geven. Tot ze bij mij aangekomen zijn en mij bombarderen met de vraag; mag ik bij die? Mag ik bij die? En mag ik bij die?
Praktisch alles mag van mij, maar logistiek is dit vaak wat minder praktisch. En uiteindelijk draait het er op uit dat ik de hele middag kinderen aan het ophalen en rondbrengen ben. Want ergens spelen is prima, maar je moet ook nog naar zwemles en je broer naar voetbal. Zo ongeveer op dezelfde tijd ook. Hoe dan? Ik vogel het wel uit, het komt goed. Want hé, ik heb het onder controle! En zo spendeer ik de middag in mijn auto, racend over de weg vol met irritante weggebruikers. En bloedjes op de achterbank die tussen de puinzooi van oude tekeningen en snoeppapiertjes, ruzie maken over welk Nick en Simon liedje er nu aan moet. Man, wat is dit saai! Opwindend is het zeker niet.
Godzijdank voor het einde van het seizoen. Het is bijna zomer! De kinderen lekker de hele dag thuis vol met rond spuitende glitters en regenboog schijtende eenhoorns. Totdat het m’n neus uitkomt. En ik niet kan wachten tot ik mijn kinderen weer de hele middag rond kan brengen.
Afbeelding moeder in de auto: FashionStock/shutterstock
