Wat zit je nou te kijken daar aan de overkant van de zandbak? Met je emmer en je schep in je handen alsof je het reuze naar je zin hebt. Maar ondertussen steekt die neus de lucht in alsof je zojuist een rotte eierscheet voorbij rook komen. Houd dat emmertje en dat schepje maar goed vast hoor, stel je voor dat een ander kindje het pakt om er even mee te spelen.
Jij denkt natuurlijk dat ik dit allemaal niet in de gaten heb omdat ik diep verzonken ben in mijn telefoon. Maar weet je, ik ben een vrouw én een moeder, ik kan acht dingen tegelijk.
Nee, ik snap het en ik waardeer ook hoe jij je kindje aandacht geeft in de zandbak. Hoe jij samen met je kind fanatiek een zandkasteel aan het bouwen bent en ondertussen alle andere kleintjes op afstand houdt, want stel je voor.
En ja, ik kijk even in mijn telefoon, ik scroll even door mijn social media! Nutteloos, compleet nutteloos! En terwijl ik naar mijn telefoon kijk, mis ik al de magische momenten van mijn kleintje in de zandbak waar we de hele freaking zomer, zeven dagen per week, elke middag zitten.
Maar natuurlijk kijk ik naar mijn kleintje, ik ben een vrouw én een moeder, weet je nog? Ik ben alleen niet zo een moeder die boven op de rug van haar kind de halve encyclopedie aan het inprenten is. Ik kijk gewoon af en toe naar mijn kind, die alleen maar een beetje zand in zijn bilspleet wil scheppen.
Of op het hoofd van jouw kind.
We zitten in de speeltuin, de speeltuin is gemaakt voor kinderen. Om zich te kunnen vermaken, om te ontdekken, om zelfredzaamheid te leren. Ze hebben geen in hun nek hijgende moeder nodig, ze hebben de ruimte nodig.
En nee natuurlijk niet, ik laat haar niet los als een losgeslagen tijger. Ik corrigeer en geef richting waar nodig, bijvoorbeeld wanneer ze het zand op het hoofd van jouw kind gooit. Maar geloof me, corrigeren hoeft niet bij elke freaking beweging of misstap. En terwijl mijn kleintje speelt, ontdekt en doorademt, kom ik ook even op adem. Starend naar mijn telefoon. Even checken of ik nog iets nutteloos gemist heb.
En ja, ik zal gerust zo nu en dan een momentje missen. Maar lieve schat, de hele dag is gevuld met momentjes. En geloof me, sommige momenten wil ik missen!
En voor nu wil ik een momentje voor mijzelf. Op mijn telefoon.
Afbeelding: Shutterstock
Nou, maar met je kind spelen kan toch ook heel leuk zijn zo af en toe! Maar ik snap je punt, en geef je gelijk, een beetje ruimte voor je kind én jezelf kan zeker geen kwaad!