Midlife, niet denken dat ik daarin zit hoor! Echt niet, nog lang niet. Ik moet eerst nog volgende maand 39 worden, dus in die fase zit ik nog niet. Bij lange na niet! Maar mijn man daarentegen en andere mensen om mijn heen!! Hou op, schei uit!! Die wel!
Laatst was ik op de sportschool, hoorde ik naast me: “Heb je die daar gezien?” Ik was natuurlijk nieuwsgierig wat deze dame had gezien en besloot om een hoekje te kijken. Een jonge God was aan het sporten. Maar mevrouw museum die hem had gezien, had 3x zijn moeder kunnen wezen. “Mevrouw, op welke planeet bevindt u zich? Heeft u de laatste tijd nog in de spiegel gekeken?”.
40, potverdikkie! Bij mij gelukkig lang nog niet in zicht!! Of hou ik mezelf nu voor de gek? Wanneer mijn zoon nieuwe nummers begint te draaien, begin ik spontaan wild te stuiteren door het huis, want ja, ik ben echt nog ongelofelijk jong en hip. De laatste tijd ben ik over-enthousiast in de sportschool aan het trainen. Want die zwangerschapsrollen moeten nu echt wel een keer weg zijn en mijn goddelijke lijf toen ik 16 was, moet ergens diep van binnen nog te vinden zijn.
Jammer genoeg heb ik geen dochter. Anders had ik allang geprobeerd me te wurmen in haar naveltruitjes en jurkjes. Denk namelijk dat ze mij ook echt werkelijk geweldig zouden kunnen staan.
Ik ben nu al aan het berekenen over hoeveel jaren mijn oudste zoon met z’n vrienden van 17 thuis komt. Ik denk dat ik geweldig met ze zou kunnen lachen en zij uiteraard ook met mij. “Jeetje, zouden ze dan zeggen, wat een super hippe, coole, chille, mammie, heb jij toch!” Ja! Dat zeggen ze vast en zeker.
Ik heb zo’n zin om weer te gaan stappen, doorhalen, feesten, marathons rennen, bergen beklimmen, trucjes doen in het fun-park en breakdancen.
“Echt? Is dat zo?”
“Ja, soms wel, maar wel tot 23.00, want daarna ben ik moe”.
