Lieve mam,
Wat ik je zeggen wil zijn maar een paar woordjes. Een paar woordjes die alles zeggen.
Dank je en ik snap het nu.
Dank je dat je mij nooit daadwerkelijk achter het behang geplakt heb, maar ik snap nu dat je gillend gek kunt worden van drie schreeuwerige wezens om je heen.
Dank je dat je mij nooit daadwerkelijk ergens achter hebt gelaten, terwijl ik alle etalages op mijn dooie gemakkie aan het bekijken was en jou compleet negeerde. Ik snap nu dat je zei dat als ik niet als de wiedeweer komen zou, je me daar achter zou laten.
Dank je dat je mij altijd weer troostte nadat ik voor straf naar mijn kamer moest, omdat ik weer eens ruzie aan het schoppen was met mijn broers. Ik snap nu de woorden ‘laat elkaar eens met rust’ en ‘als je niks leuks kunt zeggen, zeg dan niks’.
Dank je dat je mij elke ochtend naar school bracht en mij elke middag weer ophaalde. Ik snap nu waarom je dat allemaal zo graag zelf deed.
Bedankt voor alle slapeloze nachten die ik je heb bezorgd en ik snap nu dat je dat overdag soms even inhalen moest.
Bedankt dat je altijd voor mij klaar stond en ook al had je soms ontzettend slechte adviezen (vond ik), ik snap ze nu.
Dank je dat je zei ‘wacht maar tot je zelf kinderen hebt, dan zul je het wel begrijpen.’ Ik snap het nu.
Dank je en ik snap het nu.
Liefs je dochter, nu moeder van drie kleintjes.
x
Afbeelding: Shutterstock
Haha, heerlijk dit!! Even wat anders dan al die zoetsappige moederdagberichten.