Een bevalling is voor iedere vrouw een bijzondere ervaring. De één kan er uren over praten en de ander vergeet het liever. Lisa verloor bijna 2 liter bloed tijdens haar bevalling en kreeg na haar bevalling een bloedtransfusie. Dit moest ze even van haar af schrijven…
Weeën komen en gaan
Het was een dag waarop de spanning in de kamer hing als een dikke deken. Ik lag op bed, omringd door dokters en verpleegkundigen die haastig heen en weer liepen. Mijn lichaam was gevuld met een mengeling van opwinding en angst, wetende dat het moment van de geboorte van mijn kindje dichterbij kwam.
Ik voelde de weeën komen en gaan, als golven die steeds heftiger werden. De pijn was intens, maar ik was vastberaden om deze uitdaging aan te gaan. Mijn man stond naast mij, zijn hand stevig in de mijne. Zijn aanwezigheid gaf me kracht en moed. Hoewel ik liever had dat de verpleegkundige het washandje op mijn voorhoofd neerlegde. Zij kon dat toch net even iets beter…
De bevalling
Hoe dan ook, de tijd leek stil te staan terwijl ik de weeën op de meest gekke manieren probeerde te incasseren. Uren leken voorbij te kruipen, maar ik wist dat ik moest volhouden. Ik concentreerde me op mijn ademhaling en probeerde de pijn te accepteren. Ik was er bijna! Maar soms dacht ik ook echt waarom ik nou weer zo gek was geweest om dit op de natuurlijke manier te willen doen, zonder pijnbestrijding.
Plotseling voelde ik een onvoorstelbare druk in mijn onderbuik. Het was alsof mijn lichaam in tweeën scheurde. Ik perste met al mijn kracht, terwijl de tranen over mijn wangen rolden. En toen, na een laatste pers, hoorde ik het huilen van mijn baby. Een golf van emoties overspoelde me terwijl ik haar voor het eerst in mijn armen hield. Ze was perfect, een klein wonder dat ik samen met mijn man had gecreëerd.
Baarmoeder krimpt niet
Maar terwijl ik naar mijn dochter keek, voelde ik dat er iets niet klopte. Ik voelde me duizelig en zwak. De verpleegkundigen reageerden snel en ik zag ze lichtelijk in paniek raken. Het geluid van alarmbellen vulde de kamer terwijl ze me onderzochten. Om de één of andere reden bleef ik maar bloeden. Uiteindelijk bleek dat mijn baarmoeder maar niet wilde krimpen, waardoor het bloed maar bleef stomen.
Bloedtransfusie
Uiteindelijk werd er een bloedtransfusie opgestart om mijn lichaam weer op krachten te brengen. Ik had me nog nooit zo zwak en kwetsbaar gevoeld, maar ik wist dat ik moest vechten. Toch was dit bloedverlies een enorme domper zo na de bevalling. Totaal niet hoe ik het voor ogen had gehad.
Na enige tijd begon ik langzaam weer op te krabbelen. Ik kreeg te horen dat ik veel bloed had verloren tijdens de bevalling, bijna 2 liter. Ik was in shock. Maar gelukkig herstelde mijn lichaam snel en ik kon eindelijk genieten van het moederschap.
De herinnering aan die intense bevalling zal me altijd bijblijven. Het was een moment van overwinning en tegenslag. Iets wat tijdens de opvoeding waarschijnlijk nog heel vaak voorbij zal komen.
Uitgelichte afbeeldingen: Shutterstock