Toen ik ontslag had genomen, was ik soms bang dat de muren thuis op me af zouden komen. Dat ik de hele dag alleen maar aan het poetsen zou zijn en op de grond zou liggen tussen de duplo lego. Daarnaast zag ik voor me, hoe ik de luizen bij de kinderen op school uit de haren zou kammen. En groeps- en leesmoeder zou worden. Niet dat dat erg is, maar zo’n beeld had ik gewoon. Maar dat is eigenlijk helemaal niet zo. Natuurlijk lig ik af en toe op de grond tussen de duplo en de autootjes. En dat is heerlijk ontspannend, al zeg ik het zelf.
Ik had ook het volgende bedacht: “Als ik de hele week thuis ben, zorg ik dat alles heel goed is georganiseerd”. Net zoals bij de rrr moeders (rust, regelmatig en reinheid moeders), waar ik altijd tegenop kijk. Namen keurig op jasjes en tasjes. Zorgen dat laden en kasten netjes opgeruimd zijn. Dat ze zelfs ook weer af en toe open en dicht kunnen. Dat de rugzakken klaar liggen als ze naar school moeten. En dat de boterhammetjes de avond van te voren al gesmeerd zijn. Maar ik denk dat ik daar gewoon niet voor geschapen ben. Ik ben gewoon niet strak georganiseerd, eigenlijk niet strak in alle opzichten. Ik doe gewoon heel graag alles half.
Zo doe ik ook altijd half aan de lijn. Niet snoepen en alleen sla met peentjes eten, doe ik liever niet aan. Dat vind ik gewoon niet zo gezellig. Maar sporten, nadat ik veel te veel heb gegeten doe ik dan wel. Het resultaat is dat ik dan toch wel heel veel sport en dat is weer heel gezond!
Mijn huis is ook altijd voor de helft opgeruimd en de andere helft weer niet. Want als ik op zolder net bezig ben met de was opruimen. Hoor ik beneden dat alle speelgoed bakken omgekiept worden. Of als ik beneden net heb gedweild, komen ze daarna weer binnen met modderige poten, omdat ze in de bosjes hebben gespeeld. Maar beter een half opgeruimd huis en spelende kinderen, dan een spik en span huis waar we een appel met mes en vork moeten eten, zoals bij mevrouw Helderder.
Ik luister ook vaak voor de helft. Als ik naar een onsamenhangend verhaal zit te luisten van een van de jongens. Knik ik af en toe en zeg “mmm…, oh ja”. Ondertussen zit ik hele andere dingen te doen. Het gevolg alleen van het halve luisteren is dat ik soms “mmm” of “ja” heb gezegd op dingen waar ik liever geen ja op zeg.
Dan hoor ik opeens: “Yes!, we mogen nog langer op de iPad” of “Yes, we mogen heel veel chips”.
Ik stopte met werken, omdat ik het gevoel had alles half te doen. Dat is dus nog steeds niet veranderd. Wel is veranderd, dat ik ben gaan nadenken wat ik echt wil. Ik heb ontdekt dat ik echt geniet van het schrijven van verhalen. En ook al doe ik het allemaal nog een beetje half. Schrijf ik in de binnenspeeltuin, tussen de spelende kinderen en onder het koken. Ik vind het helemaal leuk.
Afbeelding: Shutterstock
