Ik voel een soort van stress, noem het voor gemak, Sinterklaas stress. Altijd rond deze periode heb ik het gevoel dat de tijd nog sneller gaat dan normaal. In eens sta je bij een Sint intocht, zingen we liedjes bij het schoen zetten en prikken we een datum voor pakjes avond. Tussendoor die schoen natuurlijk niet vergeten en flink de schijn op houden. Ik vind het leuk hoor want emoties alom als mijn schatjes samen liedjes zingen smachtend naar een cadeautje. Zelfs mijn puber doet flink haar best om haar kleine broertje te overtuigen.
Maar dan die cadeaus, die moeten nog gekocht worden maar wanneer! Normaal heb ik al moeite met dat soort dingen te plannen maar in deze tijd van het jaar krijg ik een soort paniek gevoel. Vooral omdat de dagen dat ik niet werk, veelal in het ziekenhuis verblijf met mijn kleine Prins, en andersom, wordt shoppen op mijn gemakkie, niet eenvoudig gemaakt.
Sint vieren wij altijd samen met mijn ouders. Mijn moeder doet altijd veel moeite en is weken van te voren al klaar met inkopen. Ik spreek meer van dit soort moeders die ruim van te voren al klaar zijn en dan ben ik echt jaloers. Hoe doen ze dat toch! en wat knap dat zij weken van te voren al cadeautjes apart leggen.
Hier in huis zijn twee opties:
1. ik geef het alvast omdat ik mezelf niet kan beheersen.
2. iemand hier in huis heeft ogen op stelen en vindt een cadeau.
Optie 1 zal een zwakte zijn.
Dan de keuze van cadeaus. Mijn prinsje kijkt veel tv en ziet daardoor veel reclame. Die reclames zijn magisch want hij vindt alles leuk, de prijs maakt hem ook niet uit. En omdat Prinsje ziek is en al een jaar lang verwend wordt met cadeaus denk ik dat we zelf binnenkort een vestiging van Bart Smit kunnen openen. En dan, wat te halen voor puberdochter. Want met minder dat een Fashion Check, een mascara of een bon van de parfumerie is het lastig aankomen nog. En een vulling voor de bekende zak is dat al helemaal niet. Dus met bloed, zweet en tranen de hysterie in de winkels bezoeken en het liefst in een ruk alles aanschaffen dat is ideaal.
Maar deze pakjesavond wordt best speciaal. We vieren het dit jaar thuis in plaats van in het ziekenhuis. En als alle cadeautjes eenmaal binnen zijn geniet ik dubbel en dwars van de blije gezichtjes. Dan laat ik het even los, heel even…
Op naar de Kerst stress.
Liefs,
Diana
Heel herkenbaar wat die cadeaus betreft!
Ik kan me ook nooit beheersen!
Het is ook zo leuk om te geven! 🙂